حجت الاسلام یدالله حبیعی، نماینده سابق ولی فقیه در وزارت دفاع در یادداشتی که در روزنامه جمهوری اسلامی منتشر شد، نوشت:
امیر دریابانعلی شمخانی از سربازان و مجاهدان باقی مانده و دارای تجربه غنی در جهاد و خدمت در بخشهای اجرایی و راهبردی نظام است.
شجاعت در میدان، شجاعت در بیان، ذهن تحلیلگر، صداقت و دوری از ظاهر و تاکید بر ارزش ها، یعنی نقش آفرینی و باری بر دوش نگرفتن، نگاه همه جانبه به مشکلات، دوستانه، ریسک پذیر، رهبری در مدیریت، بردبار، مدیر دلسوز، مسجد ساز و مسجد دوست و… از جمله صفاتی است که از ایشان می شناسم و امیدوارم امروز به عنوان یک جانباز پر تجربه این صفات مراحل و مراحل کمال را طی کرده باشد.
شاید از نظر خیلی ها او هنوز هم رزمنده بسیجی، سپاهی و امیری باشد و از دیگر فعالیت های او بی خبرند و خاطره دارند که فرماندهی نیروی زمینی سپاه پاسداران و در نیروی دریایی ارتش بوده است. ارتش و وزارت دفاع ایشان را می شناسند اما امروز خیلی ها آقای شمخانی را در عرصه اقتصادی از طریق فضای مجازی می شناسند. اگرچه حضور ایشان مانند تعداد قابل توجهی از مقامات عالی رتبه نظام در حوزه اقتصادی در سایه است و فرزندان و نزدیکان ایشان حضور مستقیم آنان را بی نیاز کرده اند.
این یکی از آثار عصر اطلاعات و انفجار اطلاعات است که زمین را به صورت خانه ای با دوربین مداربسته به تصویر می کشد و لحظاتی بعد آن را به نمایش می گذارد که در نوع خود بسیار مطلوب است، هرچند دور از آسیب و تهدید نیست.
آقای شمخانی از آن دسته افرادی است که حضور خود و فرزندانش در جبهه جنگ را ضروری، شرع و یک اقدام انقلابی می داند، یعنی کشور در چنگال جنگ اقتصادی و تحریم های ظالمانه (صغیر) است. مورد) و کسانی که توانایی و شایستگی حضور در این جبهه را دارند که امتحان پس داده اند. و کشور را از جنگ اجباری نجات دادند و آنها هم مثل ما معتقد به نظام و انقلاب هستند (پرونده کبرا) پس ما وظیفه داریم در این جبهه باشیم (نتیجه).
بنابراین حضور در جبهه اقدسی نه تنها مذموم نیست، بلکه جای تقدیر و تشکر دارد، زیرا همه می دانیم که چه مشکلات اقتصادی و تحریمی بر سر مردم آورده است و فقر بر بسیاری از گروه های مردم تأثیر گذاشته است به گونه ای که ترس عصیان وجود دارد، کفر و نافرمانی در حال گسترش است، پس آقای شمخانی و پسرانش و امثال آنها کار بزرگی کرده اند و می کنند و به جای سرزنش باید قدردانی کرد.
اما صد نکته که خود آقای شمخانی باهوش هم می داند که چرا بازتاب اجتماعی عمل مجاهدانه آنها متفاوت است، چرا مردم به جای تشکر باید سرزنش کنند و چرا باید در هر جلسه و جلسه از او و فرزندانش و دیگران صحبت شود. ?
حقیقت این است که مردم در جریان صحیح اطلاعات و اطلاعات قرار ندارند و هنوز ندیده اند و نشنیده اند که فعالان کلان اقتصادی به مردم گزارشی از نقطه شروع و فراز و نشیب هایشان بدهند و مدیریت در تاریکی است و انتظار. در اینجا تأثیر بدی داشت و از طرف دیگر به دلایلی پذیرفتنی نیست که مردم برای کارمندان دولت و فرزندان خود فعالیت اقتصادی کنند.
شاید آنها تصور می کنند که دستیابی به این سطح از ثروت بدون رانت غیرممکن است. پس راه حل چیست؟ راه حل این است که بین این دو کار کنید یکی پذیرفتن حضور در تار و پود نظام بدون فعالیت اقتصادی یا در بازار و بخش خصوصی بدون مسئولیت. شاهد زنده این مقوله رفتار و سیره مقام معظم رهبری است. ادعا نکنیم که از او اطاعت می کنیم! قلمرو اطاعت شامل گفتار و کردار و گفتار رهبر است و از این جهت حجت را بر همه تمام کرده است.
به برادر عزیزم شمخانی می گویم که فعالیت اقتصادی الزامات و الزامات خاص خود را دارد، زیرا خود را اولین کسی می دانم که به ایشان و همرزمانش در کشور و لشکری مشاوره می دهم.
برای مردم غیرقابل قبول است که چند دهه است که مسکن در دسترس نیست، بیش از 60 میلیون نفر یارانه می گیرند، مشکلات اقتصادی جزو پاشنه آشیل های نظام است، سن ازدواج ده ها مشکل زیاد شده است و صدمات مردم را مشغول می کند. قدبلندترین مرد کشور باید عروسی خود را در هتل کزای برگزار کند و ما مجبوریم در پاسخ به این سوالات این توصیه را بنویسیم.
آیا اگر این جلسات توسط ثروتمندان بخش خصوصی برگزار شود، مشکلی وجود دارد؟ مهمترین پشتوانه ما در ظهور و بقای انقلاب اسلامی مردم بوده و هستند و این توصیه امام خمینی (ره) نیز هست پس هوای مردم را داشته باشیم. امیدوارم برادر عزیزم علی شمخانی از نصیحت دوستش دلخور نشود و این نامه را تذکری دلسوزانه بداند.