مسکو چه سودی از جنگ ایران و اسرائیل گرفت؟/ روسیه همه چیز را به گردن ایران نمی اندازد

به گزارش بازتاب آنلاین، ایران و اسرائیل که سال هاست در منطقه موسوم به خاکستری با یکدیگر می جنگند و علیرغم همه دشمنی ها و رقابت های ژئوپلیتیکی و هویتی از رویارویی مستقیم با یکدیگر اجتناب کرده اند، وارد یک جنگ مستقیم و مستقیم شده اند. گفتگو – مواجهه با یک رویارویی نظامی.

روزنامه اعتماد نوشت: اگرچه باید تاکید کرد که این رویارویی نظامی محدود، کنترل شده و در چارچوب قوانین بازی بود و در نهایت دامنه درگیری از رویارویی مستقیم به نبرد در منطقه خاکستری بازگشت.

همانطور که انتظار می رفت، تنش بین طرفین به دنبال اقدامات اسرائیل کاهش یافت و ایالات متحده نقش مهمی در این کاهش داشت. چرا که دولت دموکراتیک مستقر در آمریکا به دلایل بسیاری علاقه ای به افزایش درگیری بین طرفین نداشت و سعی کرد از اهرم های خود برای کنترل رفتار کابینه نتانیاهو پس از عملیات «قول صادقانه» استفاده کند.
اما باید در نظر داشت که آمریکا تنها قدرت خارجی متاثر از این تغییر معادلات در خاورمیانه نیست و نفوذ و جایگاه یکی دیگر از قدرت‌های بزرگ جهان یعنی روسیه نیز در این تحولات است. به عنوان جایگاه آن در آینده منطقه باید مورد توجه و ارزیابی قرار گیرد.
روسیه در دهه گذشته تلاش زیادی برای تقویت شبکه های خود و اعمال نفوذ در منطقه خاورمیانه انجام داده است و پس از 7 اکتبر و تغییر معادلات در خاورمیانه و تمرکز بر جنگ اوکراین، مشکلات خود را می بیند. وضعیت این منطقه نامشخص و در خطر است.
پس از افزایش تنش ها بین ایران و اسرائیل، استراتژی روسیه در مقابله با این تنش ها اهمیت ویژه ای پیدا می کند، زیرا اگر به گذشته برگردیم، می بینیم که بدنه دولت روسیه و ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور این کشور از یک سو از سوی دیگر به اسرائیل اجازه حمله به مواضع ایران در سوریه را داده است و در زمان این حملات، پدافند روسیه مستقر در سوریه کار نمی کرد.
همچنین نباید از نظر دور داشت که روابط تهران و مسکو پس از جنگ اوکراین دستخوش تغییرات مهمی شده و سطح همکاری‌های نظامی طرفین با وجود خصومت‌های دیرینه تاریخی و اختلافات ژئوپلیتیکی وارد مرحله جدیدی شده است. خاورمیانه هر دو دولت را تشویق می کند تا از طریق همکاری نزدیک تر، وضعیت منطقه را به ضرر آمریکا تغییر دهند.
به طور کلی مقامات مسکو مانند همتایان خود در پکن به دنبال ثبات بیشتر در منطقه خاورمیانه هستند و هرگونه ناآرامی در منطقه می تواند به منافع روسیه از جمله رشد گروه های تکفیری و تروریستی در منطقه آسیب برساند. روس ها همچنین نسبت به گروه های افراطی و تروریستی که در سال های اخیر به بخش هایی از روسیه و سایر بخش های اتحاد جماهیر شوروی سابق مانند تاجیکستان نفوذ کرده اند، حساس هستند. همانطور که به یاد داریم، در 22 مارس، گروه تروریستی داعش به یک سالن کنسرت در مسکو توسط برخی عناصر تاجیک حمله کرد و تقریبا 150 نفر را کشت.

علاوه بر مبارزه با تروریسم، روسیه به دنبال حمایت از دولت های عرب دوست در منطقه، حفاظت از حضور نظامی این کشور در سوریه، جذب سرمایه گذاری خارجی از کشورهای ثروتمند عربی خلیج فارس و توسعه روابط تجاری با منطقه ای است که از طریق آن فعالیت می کند. این می تواند بر تحریم های غرب که واسطه جنگ تحمیل شده اوکراین علیه آن کشور را دور می زند، غلبه کند و می تواند سیاست انرژی خود را با کشورهای شورای همکاری خلیج فارس هماهنگ کند. بنابراین علاوه بر ایران، روسیه نیز نگاه ویژه ای به کشورهای عربی حوزه خلیج فارس دارد و در این زمینه باید مواضع این کشور نسبت به جزایر سه گانه ایران نیز مشخص شود.

بنابراین، درست است که سطح روابط نظامی ایران و روسیه در شرایط کنونی در وضعیت خوبی قرار دارد. اما این بدان معنا نیست که این کشور همه چیز را در کنار ایران خواهد گذاشت و علاوه بر ایران به دنبال روابط اقتصادی و حتی نظامی با کشورهای عربی منطقه نیز هست.
با بازگشت به بحث تنش میان ایران و اسرائیل، باید گفت که روسیه مخالف هر نوع جنگ تمام عیار بین این دو طرف است. با این حال، تشدید محدود و کنترل شده تنش ها بین ایران و اسرائیل از چند جهت به طور بالقوه برای منافع روسیه مفید است که دلایل آن به اختصار بیان می شود.
اولاً، با وجود گذشت تقریباً هفت ماه از آغاز جنگ غزه، افزایش ناامنی و پیامدهای گسترده ناشی از جنگ در خاورمیانه رویکرد و پیام روسیه به دولت‌ها و جوامع عربی را تقویت می‌کند که ایالات متحده عامل اصلی بی‌ثباتی است. و تنش در منطقه و اینکه آمریکا مسئولانه با تحولات منطقه برخورد نمی کند. برای چندین دهه، پوتین و دیگر مقامات روسیه، آمریکا را به دلیل حمایت یک جانبه از اسرائیل و ناتوانی این کشور در حل ریشه بزرگترین بحران منطقه، یعنی مناقشه فلسطین و اسرائیل، مقصر می‌دانند. این پیام و رویکرد روسیه برای مخاطب عرب که به طور فزاینده ای از ایالات متحده به دلیل افزایش تعداد کشته ها در غزه عصبانی هستند، جذاب است.
دوم، پیامدهای گسترده‌تر جنگ غزه و تشدید محدود تنش‌ها در منطقه، توجه جهان را از اوکراین به خاورمیانه معطوف کرده است که روسیه از آن استقبال می‌کند.
سوم، وجود درگیری مستقیم محدود بین تهران و تل آویو ممکن است نفوذ روسیه را در منطقه از طرق دیگری تقویت کند. دولت بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی، ممکن است به رهبری روسیه و شخص پوتین به عنوان رهبری نگاه کند که به دلیل روابطش با تهران، می تواند تا حدودی بر تصمیمات تهران تأثیر بگذارد.
در نهایت، اگرچه در حال حاضر از ابعاد درگیری ایران و اسرائیل تا حدودی کاسته شده است، اما به دلیل احتمال افزایش تنش، ایران در آینده به جنگنده‌ها و سامانه‌های دفاعی روسیه بیشتری برای ایجاد بازدارندگی برای خود نیاز خواهد داشت. آهسته. تدریجی
اگرچه سطح تنش بین ایران و اسرائیل در حال حاضر تحت کنترل است و به نظر می رسد به منطقه خاکستری بازگشته است، اما با توجه به ادامه جنگ، خطر تبدیل خصومت ها به یک جنگ منطقه ای را نباید نادیده گرفت. ادامه جنگ غزه و دیگر درگیری‌های حل‌نشده در خاورمیانه، احتمال حملات آینده اسرائیل به ایران و بالعکس را باز می‌گذارد که نباید از آن غافل شد.
اگرچه استراتژی روسیه در منطقه را باید کمی دقیقتر بررسی کرد، اما این کشور در این جنگ نیز در تضاد منافع جدی با اسرائیل قرار دارد و این را در مواضع خود نشان داده است.
ایران نیز می‌تواند از این فرصت برای ارتقای منافع خود در منطقه استفاده کند، اما نباید از نظر دور داشت که اگرچه روسیه در توسعه منطقه‌ای تا حدودی در محور مخالف غرب قرار دارد، اما همه چیز را به نفع ایران نخواهد گذاشت. به دنبال منافع خود در این جنگ هستند.
نکته پایانی احتمال حضور ترامپ در ریاست جمهوری آمریکاست که می تواند معادلات جنگ اوکراین و همچنین جنگ غزه را تغییر دهد. باید منتظر نتایج انتخابات آمریکا باشیم.
23302