همه به آخرین تولد آتیلا آمده بودند
به گزارش بازتاب آنلاین آنلاین، شب عجیبی در سالن استاد جلیل شهناز خانه هنرمندان بود که پس از مدتی آتیلا پسیانی در جمع همکارانش حاضر شد. خانه نشینی در دوران کرونا و بیماری او باعث شده بود کمتر با همکارانش ملاقات کند.
ایسنا نوشت: گرچه اثر بیماری در چهره اش نمایان بود و قامت بزرگش زیر بار ظلم آن خم شده بود، اما همان روحیه همیشه داشت؛ فرانک و خنده دار.
بعد از همه سخنرانان روی صحنه رفت و از محبت همه تشکر کرد و با همان کنایه گفت: علیرغم تمام حرف های صادقانه و محبت آمیز دوستانم در مورد من، باعث شد عمیقاً فکر کنم یک کار خسته کننده است!
شاید او به چنین مراسمی عادت نداشت. این مایه افتخار و قدردانی است چرا که به گفته دوستش در قطار، رضا کیانیان به خاطر انتخاب سبک کارش عادت داشت به او فحش داده شود!
با این حال، آتیلا پسیانی در طول سال‌هایی که منصوب شد نگذاشت توهین‌ها باعث دلسردی او شود یکی او یکی از پیشتازان تئاتر تجربی به شمار می رفت، سعی می کرد به جای شنیدن توهین، کار خودش را انجام دهد. او عاشق جوانان بود و همیشه در محاصره جوانانی بود که از حمایت او بهره می بردند. شاید او اولین کسی بود که آنها را جدی گرفت و درست است که همیشه از محبت این جوانان بهره برده است و این عشق همچنان ادامه دارد.
او در همین مراسم درباره دوران سخت فعالیتش و عشقش به جوان ترها گفت: اتفاقی که در این پنج دهه افتاد آنقدر عجیب و متفاوت بود که واقعاً می خواستیم از جوانان حمایت کنیم مثل ما و گروه هایی مثل تاسیس گروه تئاتر. وقتی گروه تئاتر بازی در سال 68 کار تجربی انجام داد، خیلی سرزنش شدیم، اما پای آن ایستادیم. خوشحالم که اکنون بیش از 20 گروه آزمایشی فعال داریم.»
آتیلا پسیانی زاده 10 اردیبهشت ماه در سال 1336 به واسطه کار مادرش جمیله شیخی از کودکی در پشت صحنه تئاتر بزرگ شد. او از جوانی وارد کارگاه نمایش شد و سبک کارگاه آنقدر روی او تأثیر گذاشت که همیشه به تئاتر تجربی وفادار ماند.
در دوران طلایی دانشکده هنرهای زیبا، این دانشکده را پیدا کرد و تحصیلات خود را در رشته تئاتر به پایان رساند.
در اواخر دهه 60 به همراه همسرش فاطمه نقوی و محمد چرمشر گروه تئاتر «بازی» را تأسیس کرد که تا امروز نیز فعال است.
او نمایش های زیادی را در این گروه اجرا کرد. «قهوه گجری»، «درد دل با سگ»، «داستان سرایی جهار جادو»، «لال خفته»، «بحرالغریب»، «کالیگولا شاعر خشونت»، «پروفسور بوبوس»، «باغ گیلاس»، «متابولیک» «عرق خورشید»، «اشک‌های ماه»، «رومئو و ژولیت دیابولیک»، «زمین صفر»، «تیکی تاکا» و… تنها بخشی از نمایش‌هایی هستند که او کارگردانی کرده و در بسیاری از آنها نیز بازی کرده است. با آن. پسیانی اگرچه تئاتر یک شغل جدی و همیشگی بود، اما از بازیگری در سینما و تلویزیون غافل نشد. بازی در فیلم هایی چون «خاکستر سبز»، «نیمه پنهان»، «دو زن»، «مسافران»، «آتش بس»، «پوست سرخ»، «نسل سوخته»، «شام آخر»، «جاده قدیم» سیانور، «تختی»، «کارگر ساده نیازمندیم»، «کی امیر را کشت»، «اسپاگتی در هشت دقیقه»، «کارگردان سر کار است»، «آب و آتش» و… به سریال های «محله سنگت»، «محله برو و بیا»، «زیر تیغ»، «گل های گرمسیری»، «خانواده رضایت»، «اولین شب آرامش»، «گمشده»، «مدینه»، «بی پایان» جاده، آپارتمان و… تنها بخش کوچکی از فعالیت های او در این دو رسانه است.
البته او فقط از دنیای نمایش راضی است نبود و اگر فرصتی داشت شروع به ساخت مجسمه و عکس هم می کرد.
او اکنون بیش از شش ماه است که در آثار هنرمند بهشت زهرا آرمیده است، هنرمندی که عمر هنری اش بسیار بیشتر از سال های عمرش به طول انجامید.
آتیلا پسیانی فردا، 10 اردیبهشت ماه ماه 67 سالشه. آخرین بار در سال 1397 نمایش «قهوه گجری» را برای دومین بار روی صحنه برد، اما به دلیل شیوع کرونا، اجرا در سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر به پایان نرسید.
