مراقب سگ ها باشید؛ میلیونر شوید!

به گزارش مانیبان؛ روزنامه همشهری در مطلبی با عنوان «زندگی سگی» به قلم فاطمه عسگری نیا به اثر جدیدی پرداخته که این روزها در ایران مد شده است:

زندگی با سگ ها! سبک زندگی جدیدی که بسیاری برای تقلید از زندگی اروپایی و معاشرت در مقابل دوستان و خانواده انتخاب کرده اند و البته دامنگیر آن نیز شده است. جدای از هزینه های مراقبت پزشکی و غذا دادن به این سگ های لال، گردش و تفریح ​​این سگ ها برای صاحبانشان دردسرساز شده است، به طوری که اغلب ترجیح می دهند فردی را برای انجام این کار استخدام کنند و هزینه های گزافی برای آن بپردازند.

دنیا یک سگ پامرانیا کوچک دارد اما همانطور که خودش می گوید نمی تواند ۲۴ ساعته از سگش مراقبت کند: «ساعت ۶ صبح از خانه بیرون می روم و ساعت ۸ شب به خانه برمی گردم. ۴ ساعت باقی مانده فرصت دارم. برای انجام کارهای خانه و من وقت ندارم از لکی مراقبت کنم به همین دلیل به کمک سگ گردان نیاز دارم.

او قبل از کمک گرفتن از سگ واکرها، برای نگهداری از سگ ها به پانسیون ها سر می زد اما با ابراز تاسف از گرانی ها گفت: پانسیون ها فقط 8 ساعت در روز از سگ ها نگهداری می کنند و قیمت آن ها بین 200 تا 600 هزار تومان است؛ اما این پانسیون ها از سگ ها مراقبت می کنند.

و این در حالی است که برای من یک کارمند 8 ساعت از نظر زمانی کافی نیست و از نظر قیمت ممکن نیست!»

داگ واکر؛ شغلی که دنیا از آن صحبت می کند امروزه طرفداران زیادی دارد، زیرا درآمد آنها در کنار زمان کوتاه کار برایشان جذاب است. البته انجام این کار شرایطی دارد که مهم ترین آن رفتار خوب با حیوانات و دوستی با آنهاست. برای صحبت با این افراد یکی از باغ های تهران دیدن کردیم.

درآمد میلیونی از پرورش سگ

استایل و ظاهرش تمیز و مرتب است. او قلاده چارلی (یک سگ شیتزو) را می گیرد و او را در تانک محله می چرخاند. اگرچه او قد زیادی ندارد، اما بیشتر مردم و بچه ها از چارلی می ترسند، بنابراین او سعی می کند کمتر در میان جمعیت ظاهر شود. به بهانه نزدیک بودن به سگی که دارد با او چت می کنم و معلوم می شود که صاحب چارلی نیست. او فقط یک سگ گردان است. البته این نام محبوب ترین نام در بین خارجی ها برای افرادی مانند پیمان است. ایرانی‌ها او و همکارانش را «سگ‌رو» می‌خوانند: «دو سال پیش در بخش خدمات یک شرکت کامپیوتری کار می‌کردم، حقوق اولیه‌ام حقوق وزارت کار بود، هیچ مزیت دیگری نداشت، ساعت‌های کار گاهی به ۱۲ می‌رسید. ساعت ها در روز و این باعث شد که من رسماً یک روز را به پیشنهاد عمویم از دست بدهم. یکی یکی از همکارانم که به خارج از کشور سفر می کرد و می دانست من تنها یک خانه دارم و تنها زندگی می کنم، تصمیم گرفت مسئولیت مراقبت از سگش را به مدت یک هفته بپذیرد. در ابتدا از روی بی ادبی این پیشنهاد را پذیرفتم، اما وقتی متوجه قیمت پیشنهادی برای داشتن سگ شدم، با انگیزه بیشتری آن را پذیرفتم. هر 2 هفته 15 میلیون شات! تنها چیزی که برای صاحب سگ مهم بود امنیت محل و تضمین غذایش بود که من به خوبی این کار را انجام دادم.» پس از این ماجرا، ذائقه نگهداری از سگ ها زیر زبان پیمان افتاد، بنابراین به گفته خودش، قبلاً این کار را انجام می دهد. به شغلش اهمیت می دهد و از آن زمان به بعد چارلی را برای تفریح ​​یک ساعت بیرون می آورد و به جز جمعه ها که تعطیل هستند، ساعتی 300 هزار تومان درآمد دارد برای مراقبت از سگ: “من شغلم را دوست دارم. هم فال است و هم مشاهده. من هر ماه مسئول پیاده روی و تفریح ​​روزانه 3 سگ هستم.”

من یک دانش آموز هستم

بنی نیز یک سگ مالیتز است. تمیز و آراسته با کفش و لباسی که نشان دهنده شرایط زندگی او در خانواده ای ثروتمند است. اما فردی که گردنبند را از او گرفته و با او در باغ قدم می زند، پسری با لباس غیرنظامی است که خود را سعید معرفی می کند. او شناخت زیادی از سگ ها ندارد و می گوید: صاحب این سگ جوانی است که به دلیل شرایط کاری و ماموریت های مستمر وقت ندارد او را به گردش ببرد. من هر روز صبح فقط یک ساعت در روز بنی را برای تفریح، بازی و البته دستشویی رفتن به پارک می برم. سعید دانشجو است و از آنجایی که یافتن کار پاره وقت برایش سخت است، این شغل را پذیرفته است: «در مقایسه با ساعاتی که او کار می کند، درآمدم بد نیست، اما هنوز نتوانسته ام با آن ها ارتباط برقرار کنم. سگ ها همانطور که باید.

این انگل در خیابان ها و پارک های شهر پخش می شود

بنی در حالی که مشغول گپ زدن با ما است، در گوشه ای از پارک قدم می زند و از فرصت استفاده می کند و در فضای باز پارک شستشو می دهد. رفتاری که خانواده های دیگر را آزار می دهد. زیرا معتقدند سگ گردان ها سگ های خود را آزادانه در پارک ها و پیاده روها رها می کنند و فضای تفریحی کودکان و سلامت خانواده ها را آلوده می کنند. یکی وی در خصوص شهروندانی که این صحنه را می بینند می گوید: متاسفانه برخی افراد با قدم زدن سگ های خود در فضای شهری به ویژه پارک ها باعث شیوع انگل در سطح شهر می شوند. به گفته این شهروند، متأسفانه در کشور ما قانونی برای سگ گردانی در معابر عمومی وجود ندارد و همین موضوع باعث شده صاحب سگ ها موظف به برداشتن مدفوع سگ های رها شده در خیابان ها و پارک های شهر نباشند. در کشورهای اروپایی اینطور نیست و قانونی برای محدود کردن این رفتارها وجود دارد.

قانونگذار را وارد کنید

با توجه به اینکه ژیاردیا، لارو مهاجر پوستی، اکینوکوکوس و اشریشیا کلی تنها چند نمونه از بیماری های باکتریایی بسیار خطرناکی هستند که از طریق مدفوع سگ به انسان منتقل می شوند، نگرانی مردم از رهاسازی مدفوع سگ سگ در جاده های شهری و در منازل انسان ها باید توجیه شود. و به فکر راه حلی برای این مشکل افتادم.

داشتن سگ و سبک زندگی جدید که برخی افراد در شهرها به دنبال ترویج آن هستند، منجر به تولید مشاغل کاذب و درآمد حاصل از آن شده است، علاوه بر این، نه تنها چالش های اقتصادی و اجتماعی را برای این افراد به همراه داشته که باعث نگرانی شده است. زیرا به خطری برای سلامت و ایمنی افراد جامعه تبدیل شده است. موضوعی که از دیرباز مورد توجه جوامع شهری بوده و نیازمند توجه قانونگذاران است.