روزگاری تو در دهان همه ما بودی، وسوسه‌برانگیزِ جذاب

بهترین: برند «خورنوشان» با اینکه بسیار پر سر و صدا بود و در خاطره مردم ایران جای گذاشته بود، اما بی سر و صدا رفت تا نوستالژی ملتی شود که باید خیلی چیزهای دیگر را رها می کرد. در این مقاله قصد داریم به تولد و مرگ صمغ خروسشان در ایران بپردازیم.

ورود متفاوت ترین خروس تاج دار به ایران

آدامس درختی به عنوان اولین خوراکی های جویدنی تمدن های بشری توسط توماس آدامز به یک صنعت بزرگ تجاری تبدیل شد و در ایران با تأسیس کارخانه خروس نیشان به غذایی مدرن در بین نسل های جوان تبدیل شد. این کارخانه که با تولید انواع آدامس، تبلیغات و جوایز خاطرات چندین نسل را شیرین کرد، در ابتدای دهه 80 ساختمان این کارخانه توسط موسسه سوره خریداری و به هنرستان تبدیل شد!

کارخانه آدامس خروس در دهه 50

جلد را که باز کردید دور آن نوار قرمز رنگی بود که با تصویر خروس شکل و شمایلی متفاوت داشت با طعم نعناع و دارچین. در عین حال تبلیغ آدامس خروس نوعی نوستالژی خاطره انگیز بود که در آن زمان سروصدا به پا کرد. ریتم صدای تبلیغش اینجوری بود: آدامس جویدن خروس دوست دارم دوست دارم!

در ابتدا آدامس که یک محصول وارداتی بود، مورد استقبال ایرانی ها قرار نگرفت. عقیده مذهبی و سنتی استفاده از آدامس به نوعی همراهی با غرب تعبیر شد. آدامس برای اولین بار در سال 1320 توسط شرکت طوطی نیشان تولید و روانه بازار شد که صاحب آن موسی کهن زاده از یهودیان ایرانی بود. طوطی نیشان با تبلیغ سفید و خروس نیشان توانست بازار خوبی در صنایع غذایی ایران به دست آورد. یک دهه بعد کارخانه دیگری با نام تجاری Taavos Nishan تأسیس شد.

طعم آدامس تولید شده توسط این دو برند با آدامس سنتی مردم سقز تفاوت چندانی نداشت و تنها تفاوت آن در بافت آدامس بود، اما در مورد معروف ترین برند آدامس در ایران بیشتر بدانید. ایران، خروس نشان: علی اصغر سعیدی، مورخ اقتصادی در این مقاله می گوید: در سال 1314 شرکت تولید سقز در محله جلیل آباد تهران تأسیس شد و شروع به کار کرد تا اینکه در سال 1316 شرکت سقز ایران وارد مرحله جدیدی شد. عمر خود را با نام تجاری خروس و به طور رسمی اولین کارخانه آدامس سازی ایران آغاز به کار کرد.

آدامس خروس نشان توسط شخصی به نام پرویز بهرمند در کارخانه سقز ایران در کاخ معروف رشتی بازار تهران تولید شد. زمان دقیق تاسیس کارخانه خروس نشان مشخص نیست اما آنچه مسلم است این برند متعلق به خانواده محبوبی بوده و پرویز ذی نفع آن است.

حالا چرا خروس؟

دلیل انتخاب نام خروس نشان احتمالا ترکیبی از نام دو برند توتی نشان و تاووس نشان بوده است تا زودتر آن را به بازار معرفی کنیم. شاید رواج بازی خروس و خروس در ایران در دهه 30 انتخاب این نام را توضیح دهد. لوگو برای معرفی این محصول در قالب یک برند تجاری انتخاب شده است. در سال 1335 آدامس خروس نیشان معرفی شد و اولین برند موفق در این صنعت باقی ماند. بازار آدامس تا سال 1340 در دست برند خروس نش بود و بدون رقیب در بازار بود و در نهایت تولید آدامس از روش سنتی با نام سقر تا تولید صنعتی و مدرن با برند تولید شد. نام خروس نشان رسما تغییر جهت و شکل داده است.

تغییر شکل تولید بر مصرف کننده و ورود این برند جدید به صنایع غذایی ایران تاثیر گذاشت. تبلیغی که بعد از رونق خروس نشان به طور مرتب از رادیو و تلویزیون پخش می شد عنوان داشت: آدامس های خروس نشان با طعمی جدید در بسته بندی جدید.

یکی یکی از دلایل دیگر بی رقیب بودن آدامس خروس نشان در ایران این بود که دولت ها از دهه 40 به بعد که تمایل سرمایه گذاری در صنایع مختلف با موفقیت روبرو شد، به سرمایه گذاران خارجی اجازه ورود نمی دادند زیرا آدامس کالای ضروری محسوب نمی شد. . آمد. آدامس خروس در بسته بندی های 4 و 6 تایی با روکش سبز رنگ و تصویر خروس با خروس قرمز و منقار آویزان که از گوشه چشم به بیرون و نوک تیز آن از روی نیمرخ مشخص بود به فروش می رسید. یاد و خاطره مردم ایران حک شد.

برندهایی مانند کفش ملی با فیل معروفش، روغن شاه پسند، ویتانا و… از جمله برندهایی بودند که با طراحی شخصیت به شهرت رسیدند. در مورد لوگوی آدامس خروس نماد خروس سیاه با روکش سبز جای خود را در ذهن ایرانیان باز کرد. از زنان اغواگر برای تبلیغ خروس نش در آگهی های روزنامه و مجلات استفاده می شد که تأثیر بسزایی در فروش و سهم بازار داشت.

علامت خروس چگونه معروف شد؟

فرزندان یکی یکی از مهم ترین گروه های هدف برند خروس این بود که با نقاشی ها و تبلیغات محیطی با تصویر دختران جوان طیف وسیعی از مخاطبان خود را به خود جذب کرده بود. شعاری که در دهه 40 و 50 که بازار سوسک ها رونق گرفت و نام این برند بار دیگر در اذهان ایرانیان هک شد، تاثیر زیادی داشت این بود: هر کجا هستید آدامس سوسک بجوید، آدامس سوسک نشان از لذت زندگی است. .

زمانی که محمد نصیری قهرمان وزنه برداری جهان در دسته بانتام وزن شد، ترکیب عکس محمد نصیری و آدام خروس نش ترفند دیگری برای تبلیغ این برند با استفاده از یک سلبریتی ورزشی در تبلیغ دیگری بود که خاطره انگیز شد، آدامز خروس نش با جهان. جام. 1978 آرژانتین به جهان معرفی شد.

یکی یکی از شوخی های رایج بین مردم دهه 50 این بود که جوجه ای وارد مغازه شد و گفت آدامس می خواهم که عکس بابام روی آن باشد! در ضرب المثل های اقتصادی نیز ردپای علامت خروس دیده می شود: مثلاً قیمت فلان کالا و گرانی آن را طوری می سنجیدند که همه چیز گران می شد، اما علامت خروس قرآن ماند و تغییر نکرد. . اهدای قاشق و چنگال آلمانی با آرم خروس از طریق قرعه کشی یکی دیگر از ترفندهای مدیران در زمان لوگوی خروس برای تسخیر بازار بود و بعدها به قاشق و چنگال خروس معروف شد.

ترکیب نعناع و میوه با اسانس آمریکایی یکی دیگر از محصولات خروس نش بود که مورد استقبال قرار گرفت و پرفروش شد. یکی یکی از معروف ترین برندهای خروس سکه آدامسی بود که شبیه سکه های قدیمی یک تومانی با روکش آلومینیوم و آدامس بادکنکی بود که بخشی از نوستالژی جوانان دهه 50 و 60 ایرانی است. میرزا آقا محبوبی، مالک اصلی خروس نشان در سال 1347 درگذشت و پس از مرگ او، فرزندانش کارخانه را اداره کردند. محل کارخانه در محله آذربایجان و تقاطع فعلی قرار داشت. کم کم رقیب جدیدی برای خروسشان پیدا شد که جایگاه این برند را تهدید می کرد و آن رقیب مینو فکتوری و شیک گام بود.

سرنوشت تلخ یک برند به یاد ماندنی

ماجرای سقوط خروس نشان با ورود آدامس شیک به بازار آغاز شد و علی خسروشاهی با راه اندازی خط تولید آدامس شیک در کارخانه مینورا، کابوس خروس نشان را به واقعیت تبدیل کرد. آدامس شیک نصف قیمت خروسشان بود و با کیفیت بهتری به بازار عرضه می شد. رقابت شیک با خاروس نشان سخت بود زیرا مردم هنوز آدامس هایی را با نام تجاری خاروس نش می شناختند و می خریدند. شرکت مینو با ایده طرحی به نام مستر شیک به سرعت پیشتاز بازار شد و به اولین برند در صنعت آدامس تبدیل شد. در دهه 60 کیفیت خروس نشان افت کرد و در دهه 70 در قالب طرح خصوصی سازی به مبلغ 11 میلیارد ریال به صورت رسمی واگذار شد و پرونده برند آدامس خروس نشان رسما بسته شد.

150 نفر از کارگران آن با تعطیلی کارخانه اعتراض کردند. و در پایان ملک خروس نشان در حالی به دانشگاه سوره خائیان آزادی تحویل داده شد که طرح و نقش خروس مشکی با تاج قرمز همچنان بر در و دیوار این مجموعه خودنمایی می کرد.