به گزارش بازتاب آنلاین به نقل از ایلنا، بر اساس آیین نامه تهیه شده در تبصره 1 ماده 7 قانون کار. بهمن در ماه 1402 کلیه کارگرانی که به مدت 4 سال در کار موقت یا پروژه ای حضور داشتند باید قرارداد کار خود را به مدت نامحدود داشته باشند.
مصوبه تبصره 1 ماده 7 قانون کار در خصوص مدت کار موقت مورخ 29 بهمن ماه در سال 1397 صادر شد. این مصوبه بیانگر تصویب آیین نامه تبصره 1 ماده 7 قانون کار است که به موجب آن مدت قراردادهای موقت در کارهای ناپیوسته از 20 بهمن سال 98 چهار ساله است، بنابراین کلیه کارگران دارای قرارداد موقت برای مشاغل غیر دائم از سن 20 سالگی بهمن 98 چهار سال بعد یعنی 20 بهمن 1402 نفر در مشاغل خود باقی مانده اند، قرارداد آنها باید از روز بعد تمدید شود (21) بهمن 1402) تا پایان پروژه «دائمی» خواهد بود به این معنا که کارفرما دیگر حق اخراج یا تعدیل این کارگر را ندارد.
بیایید ببینیم تعریف “کار ناپیوسته” در این آیین نامه چیست؟ این تعریف در مقررات زیر آمده است:
«آثاری که ماهیت آنها ناپیوسته است عبارتند از:
الف- کلیه مشاغل کارگاههایی که برای انجام مأموریت معین ایجاد می شوند و مأموریت آنها در تاریخ معینی خاتمه می یابد مانند کارگاه سدسازی، راهسازی و کارخانه.
ب- كليه كارگاههاي كارگاهي كه فعاليت آنها محدود به زمان معيني نبوده و در طول زمان ادامه مي يابد ولي جزء فعاليتها و وظايف اصلي كارگاه از قبيل احداث انبار، ساختمان يا خط توليد جديد نمي باشد.
بند 2 این استاندارد تاکید می کند که «حداکثر مدت کارهایی که ماهیت آنها ناپیوسته است چهار سال است» و البته در تبصره ای توضیح می دهد: «حداکثر مدت موقت شامل کل مدت قراردادهای موقتی است که برای انجام کار استفاده می شود. موضوع بند (1) این تصویب نامه ممکن است با یک کارگر یا چند کارگر منعقد شود.
در تبصره 2 این بند توضیح داده شده است که زمان های توقف پروژه یا تعطیلی کارگاه از محدوده زمانی این آیین نامه مستثنی است و این زمان های تاخیر باید در محاسبه محدودیت 4 ساله لحاظ شود.
موضوع اینجاست که این «دوام قراردادهای کار» است که در صورت ابلاغ به مراجع حل اختلاف کار که تاریخ اجرای آن در چند روز اخیر است. بهمن ماه 1402 فقط مختص کارگران با قرارداد موقت در مشاغل غیر مستمر است و طبق بند 5 این آیین نامه «کارگران/ افرادی که تحت عنوان قرارداد موقت در مشاغل در حال پیشرفت مستمر کار می کنند. مشمول مفاد این آیین نامه نخواهد بود».
بنابراین اگر کارگر با قرارداد موقت با سابقه کار مستمر 4 سال در شغل ناپیوسته از 21 بهمن 1402، به دلیل بیکار بودن به دستور کارفرما، در حالی که پروژه هنوز در حال انجام است، القاعده باید در صورت مراجعه به مراجع حل اختلاف، حکم بازگشت به کار را دریافت کند. عقد قرارداد موقت یا اخراج چنین کارگری قبل از اتمام پروژه کاملا غیرقانونی است.