به گزارش خبرگزاری اخبار آنلایندر روز دوشنبه 23 بهمن در سال 1357 نیروهای انقلاب سازمان فرهنگی ورزشی تاج را به تصرف خود درآوردند. روزنامه آیندهگ آن روز با تیتر «کلوپ تاج به دست ارتش خلق افتاد» این خبر را منتشر کرد و در توضیح خود نوشت: ارتش مردمی دیروز. [دوشنبه ۲۳ بهمن ۵۷] سازمان فرهنگی ورزشی تاج یکی پایگاه های رژیم را به تصرف خود درآورد و اعلام شد که از این پس این سازمان و تجهیزات آن برای آموزش صحیح جوانان استفاده خواهد شد. سازمانی که عواملش آگاهانه به خدمتگزاران ظلم ورزش در کشورمان خدمت کرده اند و با سوء استفاده از امکانات و اموال مردم، آنها را به ماموران شاه تبدیل کرده و خون زحمتکشان این مملکت را با ادامه می کشند. حاکمیت کثیف، بی‌وجدان و خودکامه اربابان سازمان. از این پس در خدمت مردم و برای مردم خواهد بود تا به جای نوکر ساختن آنها، مردمی بسازند و به جای اینکه خود را وقف شعار مزدورانه امپریالیسم کنند، شعار میهن پرستی طنین انداز شود. در آن روز، انقلابیون علاوه بر سازمان مرکزی تاج که در بزرگراه ژاله قرار داشت، باشگاه رضا پهلوی، ورزشگاه پله و باشگاه بانوان تاج را نیز به تصرف خود درآوردند.
خدیر و میرزایی، دو نفر از افرادی که بر اساس گزارش فوق مسئول مستقیم این عملیات بودند، به خبرنگار آیندهگ گفتند: «عوامل اداره این سازمان تحت پیگرد قانونی قرار خواهند گرفت و همچنین ارگان رسمی آن، مجله ورزشی تاج، بسته خواهد شد. ”
واکنش خسروانی موسس باشگاه
دو روز پس از تسخیر باشگاه تاج، سپهبد پرویز خسروانی (1301-1394)، مؤسس باشگاه ورزشی تاج و رئیس سازمان ورزش بین سال های 1345 تا 50، طی نامه ای سرگشاده به این اقدام پاسخ داد. ایندیگان به شرح زیر است:
از لحظه ای که امام خمینی (ره) رهبر نهضت ملی برای افسران ارتش فتوا داد و چون به خدا و قرآن ایمان دارم سرباز متعهد نهضت خواهم بود.» از نظر من اشغال تاج است. چماق ها برای رفع نیازهای ملی و انباشت سلاح کاملاً طبیعی است، اما نکته قابل توجه این است که سرگرد میرزایی در روزنامه ها مطالبی را بیان می کند که نه تنها با دین مبین اسلام بلکه با هر قانون مطابقت دارد، زیرا از سال 1347 تمام اموال منقول و منقول و … اموال غیر منقول تاج تحت مالکیت دولت بوده و از بودجه دولتی اداره می شود، زیرا هرگونه مداخله منجر به فساد دادگاه می شود. در تلگرافی از نخست وزیر بازرگان خواسته شد که هیئتی برای بازرسی به این سازمان اعزام شود و هر کاری که صلاح بداند انجام دهد. پس از ده سال مبارزه با دولت هویدا و ساواک نصیری و بازنشستگی در سنین پایین و پس از این همه خدمات صادقانه، اکنون برای همیشه از ورزش کناره گیری می کنم. بی شک بیش از 1500 خانوار در سراسر کشور از سازمان های تاج حقوق می گیرند و از این طریق زندگی می کنند. در پایان لازم می دانم از تمامی ورزشکاران و دست اندرکاران ورزش بویژه خبرنگاران محترم ورزشی که بنا به دلایلی با بنده اختلاف نظر داشتند عذرخواهی کنم. امیدوارم بعد از واگذاری و انتقال دولت، تماشاگر صادق این ورزش باشم. فراموش نکنید که من هم مثل خیلی های دیگر می توانستم جوانی و سرمایه ام را صرف ورزش کنم و در خارج از کشور باشم، اما خیلی خوشحالم که تمام تلاشم متوجه جوانان این کشور بود، چیزی که به چشم نمی آید. کارمند سازمان ورزش پنهان ماند. این فقط این نخواهد بود که آنها واقعیت های زیادی را در ورزش تجربه کرده اند. اینک حرکت عظیم ملت ایران را تبریک می گویم و برای همه آرزوی سربلندی دارم.»
۲۵۹۵۷