گاو سیستانی یکی نژادی از گاوهای گوژپشت است که تقریباً نیمه وحشی بوده و از نظر ظاهری با سایر گاوهای ایران متفاوت است. نکته عجیب در مورد گاو ایرانی این است که اسکلت آن در کوه های اسکاندیناوی پیدا شده و به همین دلیل لقب قدیمی ترین گاو جهان را به خود اختصاص داده است.
به گزارش راز بقا، این گاو در ایران می روید و پرورش می یابد و قرن هاست که در منطقه سیستان زندگی می کند. بر اساس داده های باستان شناسی حفظ شده و همچنین کاوش ها و اکتشافات باستانی در شهر سوخته، مشخص می شود که این گاو ۲۵۰۰ سال قبل از میلاد در منطقه سیستان می زیسته است.
اما شواهد باستان شناسی اطلاعات جالب دیگری نیز به دست می دهد، یعنی این گاو نیز به مدت 5000 سال در اطراف دریاچه هامون وجود داشته و زندگی می کرده است. نکته غم انگیز این گاو این است که احتمالاً به دلیل شرایط بد آب و هوا و خشکسالی در این منطقه، اکنون در خطر انقراض است.
گاو سیستانی نوعی گاو است و خوراک زیادی می خورد. به دلیل درآمد بسیار کم ناشی از خشکسالی، کشاورزان در تامین هزینه های زنده ماندن این حیوان زیبا با مشکل زیادی مواجه شدند. با این اتفاقات تمایل کشاورزان و دامداران برای پرورش و پرواربندی این گاو از بین رفت و جمعیت آن اکنون در خطر انقراض قرار دارد.
طبق آمار جمعیت گاو سیستانی در ایران از سال 1355 تا به امروز 93 درصد کاهش یافته است. 5 میلیون راس به 100000 راس کاهش یافت. در شهر زهک دییر ایستگاه تحقیقاتی برای پرورش این گاو بومی وجود دارد که فعالیت خود را از سال 1367 آغاز کرد و در حال حاضر تقریباً 266 راس دارد. یکی یکی از مراکز فعال دامپروری سیستانی است.
مشخصات ظاهری گاو سیستانی
گاوهای سیستانی دارای جثه متوسط، سمهای قوی و قوی، بدنی کشیده و کمانی، کلاهک متوسط، سر کوچک با پیشانی پهن و برجسته و مقداری موهای زبر هستند. پستان بلند و چروکیده یکی از ویژگی های بارز گاوهای سیستانی است. قسمت عقب و ران مخصوصاً در گاوهای نر و گاوهای پروار بسیار پهن و بزرگ است و دارای ماهیچه های زیاد و مرغوب و نزدیک به خصوصیات گاوهای گوشتی است.
خصیصه نظرسنجی در این نژاد غالب است و بیشتر گاو نرها و ماده ها دارای شاخ کوتاه و شل هستند. رنگ غالب این نژاد سیاه است اما رنگ های ابلق (سیاه و سفید)، خاکستری، قهوه ای و … نیز در این نژاد یافت می شود. به گفته دامداران محلی، رنگ های آبی و مشکی معتبرتر هستند.
میانگین وزن گوساله سیستانی در بدو تولد 18 تا 22 کیلوگرم و دوره شیردهی گوساله سیستانی ماده 7 ماه است. میانگین وزن یک گاو ماده بالغ در حال حاضر بین 250 تا 400 کیلوگرم است. طول بدن گاو ماده سیستانی 2 متر و ارتفاع متوسط آن 132 سانتی متر است.
اعداد گاو نر سیستانی کمی بیشتر است. میانگین وزن یک نر بالغ سیستانی بین 350 تا 450 کیلوگرم و طول بدن آن 2.2 متر است. قد این گاو 146 سانتی متر و دور سینه او حدود 182 سانتی متر است. قد سفره سیستانی نر 132 سانتی متر و سن مناسب برای شروع پرواربندی این گاو بین 10 تا 12 ماهگی می باشد.
افزایش وزن روزانه گوساله های نژاد سیستانی در دوره پرواربندی 6 ماهه با استفاده از جیره مناسب 13/1 کیلوگرم است.
گاوهای سیستانی بزرگ ترین گاوهای ایرانی هستند. این گاوهای بزرگ ایرانی گوساله هایی به دنیا می آورند که وزن آنها در طول روز بین 900 تا 1200 گرم افزایش می یابد. گوساله های نر بالغ به طور متوسط 400 کیلوگرم وزن دارند. از نظر راندمان گوشت این نژاد 73 درصد راندمان دارد.
توانایی انطباق با شرایط
در بین نژادهای بومی ایران، گاو سیستانی استعداد بالایی در رشد و تولید گوشت دارد. از ویژگی های این نژاد می توان به مقاومت در برابر بیماری ها، کنه ها، تغییرات آب و هوایی و کم توقعات، به علاوه استعداد رشد و پرواربندی متعادل گوساله های نر سیستانی در زمان پرواربندی، توانایی تولید گوشت، کمیت و کیفیت لاشه، عملکرد خوراک و توانایی پرواربندی مناسب در این نژاد مهم است.
علاوه بر این، این گاو بومی توانایی شنا و شنا در آب های دریاچه هامون را دارد. جانوران این نژاد بسیار قابل اعتماد هستند بنابراین غذای اصلی آنها در تمام طول سال نیزارهای اطراف دریاچه و کاه است و شاید اغراق نباشد اگر بگوییم هیچ نژاد غیر بومی در چنین شرایطی تحمل و تولید نمی کند. بخش مهمی از قابلیت های ژنتیکی این حیوان طی سالیان متمادی در نتیجه انتخاب طبیعی و مصنوعی در شرایط آب و هوایی سخت و نامساعد منطقه به دست آمده است.
از ویژگی های سازگاری این نژاد با محیط طبیعی می توان به قوز گاو به عنوان ذخیره انرژی اشاره کرد، زیرا کمبود خوراک در این منطقه وجود دارد.
نکته جالب و عجیب در مورد نژاد گاو سیستانی این است که گاوهای سیستانی طی قرن ها زندگی آزاد و بدون محدودیت در دشت هامون و دریاچه به زندگی دسته جمعی و گله ای عادت کرده اند.
رفتار گاو سیستانی
گاو سیستانی دارای ویژگی های زیر است: مقاومت در برابر بیماری، مقاومت در برابر سرما و تغییرات آب و هوایی، رضایت و توقع کم از کمیت و کیفیت غذا، سازگاری با محیط جدید، توانایی شنا و شنا در آب های دریاچه هامون. .
گاوهای سیستانی عموماً گاوهای نیمه وحشی هستند اما در برخی موارد بسیار محبت آمیز به یکدیگر نگاه می کنند. از آنجایی که این گاوها نیمه وحشی هستند، بیشتر اوقات در شیردوشی بسیار بی قرار و بی قرار هستند و با پریدن از روی حصار و آخور سعی در فرار از شیردوشی دارند.
یا آنکه مدام به شیردوشی لگد می زند. تغذیه دستی به گوساله های این گاو بسیار مشکل است زیرا گوساله های این گاو به نوشیدن شیر از سینه مادر عادت دارند و به همین دلیل از خوردن شیر از طریق شیشه و پستانک مانند گاوهای اصیل مورد خودداری می کنند.
گاوهای سیستانی اساساً تک همسر هستند و عموماً با صاحب خود یا افرادی که آنها را نگهداری و تغذیه می کنند عادت می کنند. در مورد وجود شرارت و سبعیت در گاوهای سیستانی، نمی توان از ماهیت انسانی این گاوها اطمینان کامل داشت، زیرا گاه اتفاق می افتاد که گاوی با اینکه رام و آرام بود، به کارگری حمله می کرد که به تنهایی وارد گله می شد. برای تمیز کردن اصطبل
به همین دلیل فرد هنگام ورود به گله باید به حرکات حیوانات توجه کند تا مورد حمله قرار نگیرد. در مورد تک همسری، گاوهای سیستانی در منطقه و روستاها معمولاً به صاحبان خود به ویژه کودکان اجازه دوشیدن با دست را می دهند و اجازه نمی دهند غریبه ها به پستان نزدیک شوند و به هیچ وجه و به سختی به آنها حمله کنند.
به همین دلیل، رام کردن گاوهای وحشی سالها و چندین نسل طول می کشد تا به راحتی و بدون حضور گوساله مانند گاوهای اصیل، چه با دست و چه با ماشین دوشیده شوند که در مورد گاوهای نیمه وحشی سیستانی چنین است. .
وضعیت تولید شیر گاوهای سیستانی
در شرایط پرورش سنتی گاوهای سیستانی 1262 کیلوگرم شیر (5.7 کیلوگرم در روز) در مدت 220 روز تولید می کنند. گروهی از دامداران در هر دوره 1600 لیتر شیر (متوسط تولید روزانه شیر 7 کیلوگرم) تولید کردند. البته تغییرات میزان شیر به تغذیه و انتخاب دام بستگی دارد.
شیر گاو سیستانی از نظر چربی و پروتئین نسبت به بسیاری از نژادهای گاو غنی تر است. میانگین تولید چربی شیر آنها 4.6 درصد است که پس از گاو تالشی بیشترین میزان چربی را در بین گاوهای ایرانی دارد و میزان پروتئین شیر آنها 4.22 درصد است.