«کری هیل» یک نژاد گوسفند اهلی است که منشأ آن شهر «پویز» در ولز است. این گوسفند عجیب و غریب با شکل و شمایل خاص نام خود را از روستای کِری (سری) در نزدیکی نیوتاون گرفته است.
به گزارش راز بقا، گوسفند «کِری هیل» دارای رنگ‌بندی متمایز و منحصربه‌فردی است، با صورت سفیدی که دارای علائم سیاه در اطراف دهان، گوش‌ها و چشم‌ها است. هم قوچ و هم میش این نژاد کاملا بدون شاخ است.
پشم آن‌ها سفید و پاهایشان سفید با خطوط سیاه است. اولین دوران شناسایی این نژاد به اوایل قرن نوزدهم و در سال ۱۸۰۹ باز می‌گردد و امروزه در سراسر انگلستان، ایرلند، هلند، آلمان و دانمارک پرورش داده می‌شود.
اگرچه هنوز تعداد زیادی از این نژاد در سراسر جهان وجود ندارد و پراکندگی‌اش کم است، اما این نژاد در سال ۲۰۰۶ از سوابق فهرست نظارتی Rare Breeds Survival Trust حذف شد. این نژاد در درجه اول برای گوشت پرورش داده می‌شود. کتاب گله برای اولین بار در سال ۱۸۹۹ تعداد ۲۶ رأس از این نژاد گوسفند را ثبت کرد. این گوسفند تاریخچه خوبی دارد و سابقه نژادی ۱۵۰ ساله را پشت خود دارد.
مشخصات گوسفند کری هیل
«کری هیل» یک نژاد متوسط با هیکلی نیرومند است. یک میش متوسط با وزن حدود ۵۵ تا ۶۵ کیلوگرم و یک قوچ کمی بیشتر و حولو حوش ۷۰ کیلوگرم وزن دارد. صورت این گوسفند سفید است و علائم سیاهی روی بینی و اطراف چشم خود دارد.
این حیوان همچنین گوش‌های سیاه و بدون پشم دارد که بالای سرش قرار گرفت‌اند. پاها سفید با خطوط سیاه است. پشم گوسفند «کری هیل» ظریف و سفید است. پشم گوسفند با وزن معمولی این نژاد حدود ۲.۷۵ کیلوگرم در سال وزن دارد.
پشم این گوسفند از نرم‌ترین پشم‌های جهان به شمار می‌رود. دندان‌های این گوسفند زیبا و چشم‌نواز است و پا‌های قدرتمندی دارد. صورت این گوسفند به طرز عجیبی شبیه صورت خرس پاندا است.
میش «کِری‌هیل» به راحتی با تمام اشکال و روش‌های پرورش گوسفند سازگار می‌شود و توانایی خوبی برای جستجوی علوفه و به دست آوردن نیاز‌های تغذیه‌ای در زمستان دارد. میش این نژاد یک تلاقی عالی با نژاد‌های قوچ داون ایجاد می‌کند.
بره‌های حاصل از ترکیب این دو نژاد بسیار عظیم الجثته هستند و زود بالغ می‌شوند، ساختار و طول خوبی دارند و گوشتی با کیفیت و بدون چربی تولید می‌کنند. میش «کری‌هیل» ولزی هنگام تلاقی با نژاد‌های پشم بلندی مانند «لستر صورت آبی»، یک میش هیبریدی بسیار ظریف متولد می‌شود.
تولید مثل گوسفند کری هیل
درصد بره‌زایی این نژاد حدود ۱۷۵ درصد است و برای تولید بره بزرگتر می‌توان از نر قدرتمند برای جفت‌گیری استفاده کرد. میش‌ها به خوبی شیر می‌دهند و بره‌ها سریع رشد می‌کنند. آن‌ها می‌توانند یک بره ۱۶ کیلوگرمی در دوازده تا چهارده هفته را پرورش دهند، یا در صورت زمستان گذرانی، یک بره در بهار آینده ۲۰ تا ۲۵ کیلوگرم خواهد بود.
لاشه بره این نژاد بدون چربی تا ۱۹ تا ۲۴ کیلوگرم می‌رسد. بره این نژاد خوب شیر میخورد و زیست‌پذیری و سازگاری خوبی با شرایط مختلف آب و هوایی دارد.
مشخصات و ویژگی‌های کامل گوسفند «کری‌هیل»
نشانه: گوسفند «کری‌هیل» باید صورت سیاه و سفید داشته باشد، لکه‌های روی صورت مشخص باشد. پاها نیز باید سیاه و سفید باشند. این نژاد از گوسفند شباهتی عجیب به خرس پاندا دارد.
گوش ها: سیاه، سیاه و سفید یا سفید. طول متوسط، بلند، بدون پشم.
گردن: قوی و عضلانی که به خوبی روی شانه‌ها قرار گرفته است.
گلو: منحنی و دارای پشم خوب، بدون پوست شل.
دندان ها: نه بیش از حد بیرون زده باشد نه تورفته باشند. دندان‌های ثنایا باید روی تمام سطوح داخلی جای بگیرند.
شاخ: ممکن است از نظر ژنتیکی رخ دهد، اما معمولا بدون شاخ است.
دنده ها: عمیق و فنرمانند که دور قلب را به خوبی گرفته باشند.
پشت: محکم، تراز، کمر پهن، طول استخوان لگن تا دم نیز زیاد باشد.
ربع عقبی: پهن و عمیق، گوشتی خوب تا انتهای پای عقب.
دم: طول پا‌های عقبی استاندارد خود نژاد است. تنظیم بسیار عالی پاها، پایه قوی دم و عاری از نقاط تیره یا آبی.
ساق پا‌های جلو: تنظیم بسیار عالی با استخوان قوی، پهنای کافی، اما صاف و مستقیم، بدون پشم. پا‌های عقب – پهنای زیاد، بدون پشم و نباید گاوی، داسی یا بوقلمونی باشد.
مچ پاها: بخلوق جلو – طول روی مفاصل بیش از حد نباشد. مفاصل قوی و کوتاه که می‌توانند وزن را تحمل کنند. بخلوق عقب – به سمت پایین روی بخلوق‌ها نباشد و مفاصل نیز بلند نباشد. با پا‌های کوتاه گوسفند‌ها می‌توانند به درستی راه بروند.
پوست: صورتی یا قرمز، بدون لکه یا رنگ سیاه یا آبی.
پشم: یک پشم سفید با کیفیت متراکم و بدون کمپ. تمیز باشد و مقدار کمی رنگ سیاه قابل قبول است، اما در کل مطلوب نیست. اگر خیلی سیاه یا خاکستری باشد اصلا مناسب گوسفند یست.
استخوان: نر – استخوان به اندازه مقیاس گوسفند، اما ریز و دراز و باریک نباشد. ماده – خیلی ریز نباشد و سنگین هم نباشد. هیچکدام نباید پشت شانه ضعیف داشته باشند.
بیضه نر: بیضه‌ها هم اندازه و بدون پشم باشند. باید کاملا زیر باشند.
پستان ماده: پستان باید کاملا سالم باشد.
حالت بدن: گوسفند باید جسور و به صورت مربع کاملا استوار باشد. باید آزادانه راه بروند و لنگ نزنند. بررسی گندیدگی سم گوسفند نیز آسان است.
منبع:عصرایران