کشف مقبره های زرتشتیان در آفریقا; هزاران کیلومتر با ایران فاصله دارد

یک تیم بین المللی از محققان مقبره های سنگی مرموزی را کشف کرده اند که گمان می رود منشاء زرتشتی داشته باشند در مکانی دورافتاده در جزیره ماداگاسکار.

بازتاب آنلاین به نقل از یورونیوز، تیمی از محققان بین المللی در مکانی دورافتاده در جزیره ماداگاسکار مقبره های سنگی مرموز پیدا کرده اند که به اعتقاد آنها ممکن است منشاء زرتشتی داشته باشند.

این معماری های صخره ای در منطقه Teniki در جنوب ماداگاسکار واقع شده اند و نمونه مشابهی از آنها در این جزیره یا سواحل شرق آفریقا یافت نشده است.

محققان می گویند بسیاری از این سازه های باستان شناسی تازه کشف شده، از جمله تراس ها، دیوارهای سنگی، استخرهای سنگی و سازه های سنگی با اندازه ها، شکل ها و ابعاد مختلف، در اواخر هزاره اول و اوایل هزاره دوم پس از میلاد ساخته شده اند.

محققانی که این آثار را یافتند، به سرپرستی گویدو شرورز، استاد انستیتوی علوم زمین‌شناسی دانشگاه برن سوئیس، می‌گویند که در کمال تعجب، بیشترین شباهت‌های سبکی به این نوع معماری صخره‌ای را می‌توان در هزاران کیلومتر دورتر یافت. در دوران معاصر ایران، به ویژه در منطقه فارس.

طاقچه های سنگی تانیکی شبیه مکان های مختلف مربوط به مراسم تدفین زرتشتیان در سراسر ایران است که معمولاً قدمت آن به هزاره اول پس از میلاد یا قبل از آن می رسد.

مقبره های کشف شده در ماداگاسکار (راست) و در استان فارس ایران (سمت چپ)

به نظر می رسد این مقبره ها از نوع «استاد» یا محل نگهداری استخوان های متوفی باشد. کلمه استودان از دو قسمت تشکیل شده است: «استو» به معنای استخوان و «دان» به معنای موقعیت.

استودان در آیین زرتشتی مردگان، سوراخ‌های ساده‌ای در صخره‌های کوه بودند که به گونه‌ای ایجاد می‌شدند که استخوان‌های مردگان را به آنجا منتقل کرده و پس از پوسیده شدن قسمت‌های غیر استخوانی لاشه یا خورده شدن توسط لاشخورها، نگهداری می‌شد.

استودان های به جا مانده از دوره ساسانی در ایران در شهرهایی مانند کازرون، شوشتر و مرودشت به چشم می خورد و در برخی موارد آثار مذهبی و نام شخص متوفی بر روی آنها حک شده است.

بر اساس تاریخ‌گذاری رادیوکربن زغال‌سنگ که در حفاری‌های ماداگاسکار یافت شد، طاقچه‌های سنگی حکاکی شده و دیوارهای ماسه‌سنگ حکاکی شده در حدود قرن‌های 10 تا 12 پس از میلاد ساخته شده‌اند.

اکتشافات جدید به ویژه جالب هستند زیرا نشان می دهند که با وجود فاصله بیش از 200 کیلومتری بین این سازه ها و نزدیکترین ساحل ماداگاسکار، ساکنان تنیکی بخشی از شبکه های تجاری اقیانوس هند در قرون وسطی بودند.

سازه های سنگی باستانی در ماداگاسکار

محققان معماری صخره‌ای در تنیکی را بخشی از گورستانی دانسته‌اند که توسط مهاجران با ریشه‌های زرتشتی ایجاد شده است.

آنها معتقدند مردمی که به سواحل ماداگاسکار آمدند و در نهایت در تنیکی ساکن شدند آداب و رسوم و اعتقادات خود را از خارج از جزیره با خود آوردند و در آنجا به روشی مشابه ادامه دادند.

محققان این احتمال را رد نکرده اند که سازه های باستان شناسی در تنیکی می تواند کار گروهی از مردم باشد که آیین ها و اعتقادات خاص آنها پس از ورود به جزیره شکل گرفته و توسعه یافته است.

به گفته آنها، این احتمال وجود دارد که بناهای سنگی تراشیده شده شباهت تصادفی با زرتشتیان ایران داشته باشند.

محققان می گویند تحقیقات باستان شناسی بیشتری برای آزمایش فرضیه منشأ مذهبی و آداب تدفین در میان ساکنان سابق تنیکی ماداگاسکار و غرب اقیانوس هند مورد نیاز است.

نتایج مطالعات جدید در مجله “Azania: Archaeological Research in Africa” ​​منتشر شد.