کشف اثرات رادیواکتیو در زحل! | مشاهده آثار رادیواکتیوی زحل برای ۱۳۰ سال پیش!

کشفی جالب پس از مشاهده سیاره زحل، که به طور عمومی آرام و ثابت به نظر می‌رسید، توسط دانشمندان صورت گرفت. آن‌ها از طریق تلسکوپ رادیویی، این سیاره را بررسی کردند و آثار رادیواکتیوی تا ۱۳۰ سال پیش را به نمایش گذاشتند.

بر اساس مطالعه‌ای که در تاریخ ۱۱ اوت و در مجله Science Advances منتشر شد، سیگنال‌های رادیویی از تلسکوپ رادیویی آرایه بزرگی که در نیومکزیکو واقع شده، در زمین دریافت شد.

این تلسکوپ رادیویی توانست ردپای شیمیایی شدیدی از ۶ ابرطوفان زحل که تا سال ۱۸۷۶ برمی‌گشت، را ثبت کند.

آثار رادیواکتیو اصلی‌ترینا به شکل غلظت بالای گاز آمونیاک مشهود بود. هنوز به‌طور دقیق مشخص نشده است که چرا طوفان‌های بزرگ زحل اثرات رادیواکتیو را به‌جای می‌گذارند.

زحل، سیاره‌ای گازی است که از تقریباً ۹۴ درصد هیدروژن و ۶ درصد هلیوم به‌همراه کمی متان و آمونیاک تشکیل شده است.

بر اساس این مطالعه، جو زحل بر خلاف ظاهر رنگارنگ و واضح مشتری در بیشتر مواقع تار و بی خاصیت به نظر می رسد، اما وقتی با چشم رادیویی به زحل نگاه می کنیم، این تصویر تغییر می کند.

ابرطوفان‌ها معمای دیگری برای دانشمندان هستند، زیرا می‌توانند برای دوره‌های بسیار طولانی دوام بیاورند و زمانی که سراسر سیاره را فرا می‌گیرند بسیار بزرگ هستند.

طوفان بزرگ سال 2010 حدود 200 روز به طول انجامید. زحل نیز هر 20 تا 30 سال یکبار طوفان های مکرری خواهد داشت.

هم‌اکنون، واضح است که طوفان‌های شدید و بلند‌مدت، تأثیرات طولانی‌مدت از جمله اثرات رادیواکتیو را بر روی سیاره باقی می‌گذارند. این کشف، با وجود پیچیدگی امواج رادیویی، می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا درک بهتری از ویژگی‌های زحل پیدا کنند.

ایمکه دو پاتر، استاد بازنشسته نجوم و علوم سیاره‌ای دانشگاه برکلی که به بررسی امواج رادیویی می‌پرداخت، توضیح داد: «مشاهدات رادیویی به تفسیر فرآیندهای پویا، فیزیکی و شیمیایی شامل انتقال گرما، تشکیل ابرها و همرفت در جو سیارات بزرگ، کمک می‌کند.»

چنگ لی، نویسنده اصلی این مطالعه و استادیار دانشگاه میشیگان، نیز اضافه کرد: «فهم مکانیزم‌های طوفان‌های بزرگ در سیستم شمسی، تئوری‌ها در زمینه پدیده‌های طوفانی را در دامنه کیهانی گسترش می‌دهد، و دانش موجود ما را به چالش می‌کشد و مرزهای هواشناسی زمینی را تغییر می‌دهد.»