یک تیم تحقیقاتی از دانشکده پزشکی هاروارد و بریگهام در ایالات متحده یک پروبیوتیک ویژه تولید کرده اند که می تواند فعالیت سلول های دندریتیک را تنظیم کند و این سلول ها نقش مهمی در کنترل پاسخ های سلول های ایمنی دارند.
هنگامی که پروبیوتیک ها در روده موش های مبتلا به بیماری ام اس قرار داده شد، خودایمنی در نواحی کلیدی مغز سرکوب شد. اگر این درمان در انسان موثر باشد، می‌تواند به درمان برخی از مضرترین بیماری‌های موجود امروزی کمک کند.
علاوه بر استفاده طولانی مدت و مستقل، جنبه امیدوارکننده این روش درمانی این است که دقیق تر از گزینه های موجود است و به نظر می رسد عوارض جانبی زیادی نداشته باشد.
فرانسیسکو کوینتانا، عصب شناس در بریگام، می گوید: پروبیوتیک های مهندسی شده می توانند روش درمان بیماری های مزمن را متحول کنند.
اگر بتوانیم از میکروب های زنده برای تولید دارو از داخل بدن استفاده کنیم، می توانند در صورت نیاز به تولید ترکیبات فعال ادامه دهند.
برای اینکه پروبیوتیک کار کند، تیم تحقیقاتی باید به بررسی عملکرد سلول های دندریتیک در خودایمنی می پرداخت که هنوز به طور کامل شناخته نشده است. محققان مسیر بیوشیمیایی جدیدی در این سلول ها یافته اند که می تواند سیستم ایمنی را از کار بیاندازد.
در افراد مبتلا به بیماری خودایمنی، سیستم کنترل به درستی کار نمی کند و بدن را آسیب پذیر می کند. باکتری های مفیدی که توسط محققان برای تولید لاکتات طراحی شده است که به نوبه خود ترمزهای سیستم ایمنی را فعال می کند.
هیچ یک از پروبیوتیک های مهندسی شده در جریان خون موش ها شناسایی نشد و نشان می دهد که روده و مغز مستقیماً به یکدیگر سیگنال می دهند و سلول های دندریتیک در هر دو قسمت بدن وجود دارد.
اگرچه این مطالعه شامل مدل‌های موشی مبتلا به ام‌اس می‌شود، اما سایر بیماری‌های ناشی از سیستم ایمنی نیز می‌توانند به همین روش مورد هدف قرار گیرند. بیماری های خودایمنی حدود 5 تا 8 درصد از جمعیت ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می دهد، اما گزینه های درمانی محدودی برای آنها در دسترس است.
علاوه بر این، محققان امیدوارند که بتوان گونه‌های مختلف پروبیوتیک را برای تولید ترکیبات مختلف و نتایج متفاوت مهندسی کرد. کوینتانا نتیجه می گیرد: توانایی استفاده از سلول‌های زنده به‌عنوان منبع دارویی در بدن، پتانسیل فوق العاده‌ای برای ایجاد درمان‌های شخصی‌تر و دقیق‌تر دارد. اگر این میکروب های ساکن روده به اندازه کافی قوی باشند که بر آنسفالیت تأثیر بگذارند، ما کاملاً مطمئن هستیم که می توانیم از قدرت آنها در جاهای دیگر استفاده کنیم. شرح کامل این تحقیق در ژورنال ویژه Nature منتشر شده است.
منبع: سیناپرس