در سال ۲۰۲۳، شکاف دستمزد در اروپا نسبت به سال قبل ۱۳ درصد افزایش یافته است. مقامات اروپایی با این حالت، می‌خواهند این شکاف را کاهش دهند و به افزایش شفافیت در پرداخت‌ها و جلوی تبعیض در پرداخت‌ها بپردازند.
اداره آمار اتحادیه اروپا در تازه ترین گزارش خود میانگین درآمد ساعتی کارگران این قاره را 30.5 یورو تخمین زده و میانگین حقوق سالانه کارگران مجرد بدون فرزند را 26 هزار و 136 یورو اعلام کرده است، اما زوج های شاغل با 2 فرزند به طور میانگین 55 هزار یورو است. یورو و 573 یورو به دست آورد.
بازار کار اروپا چگونه است و قوانین چه می گویند؟ یورواستات بیان می کند که چارچوب قانون کار اتحادیه اروپا مفصل و جامع است و بر شرایط کاری فردی، حقوق کار، حق اطلاعات، قوانین ضد تبعیض و ایمنی در کار تمرکز دارد و تاکید می کند که تفاوت های قابل توجهی بین کشورهای مختلف وجود دارد. که بسته به عواملی مانند قوانین محلی، تقاضا، تورم و عوامل دیگر متفاوت است.
نکته مهم این است که شکاف دستمزد در اروپا در سال 2023 نسبت به سال قبل 13 درصد افزایش یافته است و مقامات اروپایی در تلاش برای کاهش این شکاف، افزایش شفافیت در پرداخت‌ها و جلوگیری از تبعیض در پرداخت‌ها هستند. البته باید این را هم بدانید که دلیل بالا بودن دستمزدها در ایسلند نسبت به همه کشورهای اروپایی به دلیل نرخ بالای تورم و قدرت چانه زنی کارگران برای افزایش دستمزد است.
علاوه بر این، طبق آمار دفتر آمار اتحادیه اروپا (یورواستات)، میانگین درآمد ساعتی جمعیت شاغل در اتحادیه اروپا 30.5 یورو است. بر اساس این داده ها، متوسط حقوق سالانه کارگران مجرد بدون فرزند 26136 یورو است در حالی که زوج های شاغل دارای دو فرزند به طور متوسط 55573 یورو درآمد دارند. شکاف حقوق تعدیل نشده جنسیتی در اتحادیه اروپا نیز در سال 2021 12.7 درصد بود که بیشترین شکاف در استونی با 20.5 درصد و کمترین آن در لوکزامبورگ با 0.2 درصد بود.
گزارش کمیسیون اروپا (EC) همچنین اذعان می کند که شکاف دستمزد در اروپا در سال 2023 نسبت به سال قبل 13 درصد افزایش یافته است. استراتژی در سال 2020 برای کاهش این شکاف تا سال 2025 راه اندازی شد. به عنوان گامی موثر در این راستا، دستورالعمل شفافیت پرداخت در ژوئن 2023 با بودجه 6.1 میلیون یورویی برای حمایت از این اهداف اجرا شد. این اقدام شفافیت پرداخت را ارتقا داد، تشخیص تبعیض در پرداخت را برای کارکنان آسانتر کرد و منجر به ایجاد یک راهنمای عملی برای کارفرمایان شد. به طور معمول، پردرآمدترین بخش ها در اروپا شامل امور مالی، بیمه، برق، معدن، فناوری اطلاعات، خرده فروشی و آموزش است. بخش هایی که کمترین درآمد را دارند، اما شامل خدمات اداری، مهمان نوازی و ساخت و ساز می شود.
طبق نتایج نظرسنجی، دستمزدهای بالای ایسلند به دلیل استفاده بیشتر بخش خصوصی از چانه زنی جمعی است. برخی از افزایش‌ها نیز به دلیل اضافه شدن مزایا در طول همه‌گیری و بازگرداندن دستمزد ساعتی پس از همه‌گیری بود. همچنین ایسلند یکی این کشور یکی از گران ترین کشورهای جهان با تورم دائمی بالا است که کارگران را وادار به دستمزد بالاتری می کند. تا مارس 2019، 326 قرارداد کار در ایسلند امضا شده است که بیش از 90 درصد از کارگران متعلق به یک اتحادیه هستند.
در لوکزامبورگ نیز بخش های مالی و بانکی محرک های اصلی دستمزدهای جذاب هستند. اکثر بانک ها کارگران تحصیل کرده، با تجربه و پرتقاضا از جمله خارجی ها را استخدام می کنند. هر دو سال، لوکزامبورگ حداقل دستمزد اجتماعی خود را با میانگین دستمزدها و تغییرات قیمت تنظیم می کند و استانداردهای پرداخت را به روز نگه می دارد. با این حال، حقوق ها به شدت به ادارات، بخش های بانکی، سابقه کار، سن و همچنین تحصیلات و تجربه بستگی دارد که این نیز متفاوت است. در داخل یک بخش و بسته به نقش و موقعیت کارمند می تواند به تفاوت های قابل توجهی منجر شود. لازم به ذکر است که متوسط دستمزدها در لوکزامبورگ از سال 2015 با کاهش بهره وری کم و بیش ثابت بوده است.
بازار کار سوئیس نیز ویژگی های بسیار مشابهی با بازار لوکزامبورگ دارد، زیرا هر دو کشور عمدتاً توسط بخش بانکداری و خدمات مالی حمایت می شوند. با این حال، سوئیس نیز مالیات بسیار کمتری نسبت به بقیه اروپا دارد، به طور متوسط حدود 20-35٪ برای افرادی که درآمد سالانه 150000-250000 فرانک سوئیس دارند (هر فرانک معادل تقریباً 1.06 یورو).
در همین حال، دانمارک یک مدل بازار کار تا حدودی منحصر به فرد بر اساس تعادل بین انعطاف پذیری و امنیت دارد. این به کشور این امکان را می دهد که حداقل دستمزد ثابتی را تعیین نکند، بلکه به کارمندان و کارفرمایان اجازه می دهد تا توافقات دستمزد خود را انجام دهند. کارمندان دارای صندوق های بیمه بیکاری هستند که می توانند در حین کار به صورت گروهی به آن کمک پرداخت کنند و در صورت از دست دادن شغل خود تا دو سال مقرری بیکاری ارائه می دهند.
اما وقتی صحبت از دستمزدهای پایین در یونان به میان می‌آید، واقعیت این است که اقتصاد و بازار کار این کشور همچنان در تلاش هستند تا از بحران بدهی‌های دولتی خارج شوند، به همین دلیل میانگین و حداقل دستمزدها بسیار کمتر از بقیه اروپا است. تعدادی از اقدامات سخت گیرانه تر نیز اخیراً در بازار کار یونان اعمال شده است (مانند تلاش برای استخدام کارآموزان جوان تر و فارغ التحصیلان اخیر)، که ممکن است منجر به کاهش بیشتر در میانگین حقوق ها شود.
بازار کار اسلواکی با بهره وری پایین نیروی کار دست و پنجه نرم می کند و در پرتغال علاوه بر بهره وری پایین نیروی کار، روند رو به رشد استخدام کارگران فصلی کوتاه مدت برای حمایت از بخش گردشگری این کشور نیز مشکل ساز است. علاوه بر این، دستمزدهای پایین تر منجر به خروج برخی از نیروی کار از بازار املاک و مستغلات شده است.
در مورد مجارستان، کندی در بخش فناوری ممکن است به کاهش دستمزدها نیز کمک کرده باشد، زیرا شرکت‌های کمتری می‌توانند از عهده هزینه‌های نیروی کار برآیند. با این حال، از نظر تاریخی، هزینه کم زندگی در مجارستان امکان پذیر است یکی این یک عامل کلیدی در رشد ضعیف دستمزدها در این کشور بوده است، اگرچه اکنون که بلغارستان با تورم بالاتری مواجه است، ممکن است به آرامی تغییر کند. اما جمهوری چک با یک مشکل اساسی روبرو است: اکثر کارگران تمایلی به مذاکره در مورد دستمزدهای بالاتر ندارند. در نتیجه حتی اتحادیه‌ها هم ضعیف‌تر از آنچه باید باشند هستند و نمی‌توانند برای رسیدن به اهداف کارگران کار زیادی انجام دهند.
