اگرچه برخی از پرندگان گهگاه برای مدت کوتاهی در ده ماه آینده فرود می آیند، اما هنوز بیش از 99.5 درصد از زمان خود را در پرواز سپری می کنند. سه تا از پفین ها در تمام ده ماه مهاجرت خود در هوا بودند، که با توجه به اینکه این پرندگان بسیار کوچک هستند و تنها حدود 40 گرم وزن دارند، بسیار چشمگیر است.
به گفته محققان، تفاوت بین پرندگانی که برای مدت طولانی پرواز می کنند و پرندگانی که روی زمین فرود می آیند ممکن است در پرهای آنها باشد. پرندگانی که فرود آمدند پوست اندازی نشده بودند، در حالی که پرندگانی که تمام مدت در هوا ماندند پوست اندازی شده بودند و پرهای پرواز جدیدی داشتند.
به گفته نویسندگان، این سوال که آیا پرندگان پوست اندازی شده اند یا نه، می تواند نشان دهنده تفاوت های کوچک در شرایط کلی یا بار انگل باشد، بنابراین رفتار پرواز پرندگان در گونه را توضیح می دهد.
اما چگونه بادگیرها می توانند برای مدت طولانی در هوا بمانند؟ در نهایت، فعالیت بدنی نیاز به انرژی دارد، اما پفین ها برای صرف انرژی نسبتا کمی در پروازهای طولانی خود سازگار هستند.
گلایدرهای سنتی به پروازهای بسیار کارآمد با شکل‌های بدنی ساده و بال‌های بلند و باریک تبدیل شده‌اند که باعث بالا رفتن ارزان قیمت می‌شوند. این بدان معناست که آنها انرژی کمتری مصرف می کنند، اما همچنین می توانند از حشرات موجود در هوا برای تولید انرژی تغذیه کنند.
علاوه بر تنقلات حین پرواز، می‌توانیم برای رفع خستگی چرت بزنیم، اما اینکه آیا بادخورهای معمولی در پرواز نیز همین کار را انجام می‌دهند یا خیر.
می توانید در طول پرواز چرت بزنید. هر روز در هنگام طلوع و غروب خورشید، شقایق ها تا ارتفاع حدود 2 تا 3 کیلومتری بالا می روند. شاید در هنگام فرود چرت زدند، اما ما مطمئن نیستیم.
نتایج این مطالعه در مجله Current Biology منتشر شد.