وقتی برخی غذاها به دندان می چسبند و مدتی باقی می مانند، توسط باکتری هایی مصرف می شوند که باعث پوسیدگی در دهان می شوند و اسید تولید می شود که باعث آسیب و پوسیدگی دندان ها می شود.
هر غذایی که حاوی کربوهیدرات باشد، به ویژه قند و مواد غذایی چسبناک مانند کراکر، چیپس، شکلات، شیرینی، میوه هایی مانند موز و کشمش، عامل اصلی پوسیدگی دندان است.
هر چه میوه آبدارتر باشد، احتمال چسبندگی و در نتیجه پوسیدگی کمتری دارد. به عنوان مثال، هندوانه کمتر از موز پوسیدگی ایجاد می کند.
به عبارت دیگر این باور که گاز زدن سیب مانند مسواک عمل می کند و دندان ها را تمیز می کند کاملا اشتباه است و اگر همان سیب از روی دندان شسته نشود باعث ایجاد حفره می شود زیرا قند موجود در آن به مصرف باکتری های عامل پوسیدگی در دهان می رسد.
پنیر و آدامس حاوی قند زایلیتول دو ماده غذایی هستند که از دندان ها محافظت می کنند، اگر به مسواک دسترسی ندارید از این دو ماده غذایی برای محافظت از دندان های خود در برابر پوسیدگی استفاده کنید.
علاوه بر این دو، مواد غذایی دیگری مانند چای و کاکائو (البته منظورمان چای شیرین نشده و مواد قندی و شکلات تلخ) نیز در محافظت از مینای دندان موثر است.
دریافت برخی از ویتامین ها و مواد معدنی لازم برای سلامت دندان و لثه از طریق تغذیه به خصوص در کودکان باعث بروز مشکلاتی در رویش و رشد دندان ها و حتی در عملکرد غدد بزاقی می شود. به عنوان مثال، کمبود پروتئین، کلسیم، ویتامین D و ید در کودک باعث تاخیر در رویش دندان می شود و رشد آهسته دندان در کودک مبتلا به کم خونی فقر آهن دور از انتظار نیست.
نقش ویتامین C، فولات و روی در یکپارچگی لثه
به گفته معاونت توسعه تغذیه عمومی وزارت بهداشت، کمبود این مواد مغذی ما را مستعد ابتلا به بیماری های دهان و لثه مانند عفونت می کند. یکی از علائم بارز کمبود ویتامین C خونریزی لثه است. افرادی که در هنگام مسواک زدن دائما شاهد خونریزی لثه های خود هستند نیز باید به این موضوع توجه کنند.
البته هیچ مطالعه ای وجود ندارد که نشان دهد مصرف مکمل ویتامین C برای حفظ سلامت لثه ضروری است، اما مصرف روزانه منابع غذایی نیاز بدن را تامین می کند. فلفل دلمه ای، کیوی و پرتقال منابع عالی این ویتامین هستند.