محققان به این نتیجه رسیدند که سطح پایین آلودگی هوا در مناطق سبز عامل مهمی در این ارتباط است.
به گزارش ایسنا، پوکی استخوان استخوان ها را ضعیف، شکننده و مستعد شکستگی می کند و همچنین می تواند باعث درد مزمن، کاهش تحرک و کاهش کیفیت زندگی شود.
به گفته محققان، شیوع جهانی پوکی استخوان، که در حال حاضر یک مشکل عمده بهداشتی در سراسر جهان است، با افزایش سریع جمعیت و تغییر سبک زندگی افزایش خواهد یافت.
پوکی استخوان توسط عوامل ژنتیکی، هورمونی و محیطی ایجاد می شود و در حالی که قرار گرفتن در معرض فضای سبز با خطرات سلامتی کمتری همراه است، مشخص نیست که آیا این خطر به پوکی استخوان نیز کشیده می شود و استعداد ژنتیکی تا چه حد ممکن است تأثیرگذار باشد.
برای بررسی بیشتر این موضوع، محققان دادههای مربوط به 391298 نفر از Biobank بریتانیا را با میانگین سنی 56 سال و بیش از نیمی (53٪) زن تجزیه و تحلیل کردند.
همه اطلاعات ثبت شده در مورد تراکم مواد معدنی استخوان و عوامل بالقوه تأثیرگذار مانند قومیت، درآمد سالانه خانوار، سطح تحصیلات، وضعیت اشتغال، محل سکونت، مصرف الکل، سطح فعالیت بدنی، وضعیت سیگار کشیدن و رژیم غذایی ثبت شده است.
خطر ژنتیکی پوکی استخوان آنها با استفاده از امتیاز ریسک چند ژنی محاسبه شد و از معیار پرکاربردی به نام شاخص تفاوت گیاهی نرمال شده بر اساس تصاویر ماهواره ای برای تعیین میزان فضای سبز در مناطق مسکونی استفاده شد.
میانگین قرارگیری سالانه در معرض آلایندههای NOx و PM 2.5 بر اساس کدپستی مسکونی و دادههای پروژه ESCAPE برآورد شد که اثرات بلندمدت قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا بر سلامت انسان در اروپا را بررسی میکند.
هر یک از شرکت کنندگان تا زمان تشخیص پوکی استخوان و مرگ پیگیری شدند.
در طی یک دوره پیگیری 12 ساله، موارد جدید پوکی استخوان در 9307 نفر مشاهده شد. آنها بیشتر به احتمال زیاد مسن تر، زن، سیگاری و بازنشسته بودند. آنها همچنین به احتمال زیاد سطح تحصیلات پایین تری داشتند و از نظر اقتصادی ضعیف تر بودند.
اما ارتباط ثابتی بین میزان فضای سبز و موارد جدید پوکی استخوان پدیدار شده است. محققان شاخص نرمال شده تفاوت پوشش گیاهی را تقریباً 300 متر از فضای سبز مسکونی موجود در محدوده 300 تا 1500 متر برآورد کردند. آنها افزایش تراکم استخوان و کاهش پنج درصدی خطر پوکی استخوان را با هر افزایش در شاخص تفاوت گیاهی نرمال یافته دریافتند.
عوامل تعدیل کننده اصلی در ارتباط بین فضاهای سبز و کاهش خطر پوکی استخوان سطوح پایین تر اکسید نیتروژن و PM 2.5 بود.
به گفته محققان، نتایج چندین مطالعه نشان داده است که قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا می تواند باعث استرس اکسیداتیو، التهاب و اختلال در هورمون شود که هر دو می توانند خطر پوکی استخوان را افزایش دهند.
افرادی که در مناطق سبز زندگی می کنند در معرض خطر کمتری خواهند بود زیرا درختان و گیاهان به عنوان فیلترهای طبیعی عمل می کنند و آلاینده ها را از هوا حذف می کنند.
به گفته محققان، فعالیت بدنی نیز با کاهش خطر پوکی استخوان همراه است. این شاید به این دلیل است که زندگی در مناطق با فضای سبز فرصت های بیشتری برای ورزش فراهم می کند.
این مطالعه یک مطالعه مشاهده ای است و بنابراین نمی تواند علت را اثبات کند. محققان همچنین چندین محدودیت را تایید کردند، از جمله اینکه محاسبه شاخص تفاوت پوشش گیاهی نرمال شده بر اساس آدرس های مسکونی است، بنابراین ممکن است به طور دقیق میزان واقعی فضای سبز را توصیف نکند. شرکت کنندگان در این مطالعه به طور کلی سالم بودند، بنابراین نمی توان احتمال سوگیری انتخاب را رد کرد.
با این حال، محققان نتیجه گرفتند: یافتههای این مطالعه اولین شواهدی را ارائه میکند که نشان میدهد یک خانه سبز با تراکم استخوان بالاتر و خطر کمتر پوکی استخوان مرتبط است.
آنها افزودند: این یافته ها اطلاعات ارزشمندی در مورد پتانسیل فضای سبز در پیشگیری از بروز پوکی استخوان ارائه می دهد و اهمیت فضای سبز شهری را در تدوین راهبردهای پیشگیری موثر برجسته می کند.
یافته های این مطالعه به صورت آنلاین در مجله Annals of Rheumatic Diseases منتشر شد.