احمد کاظمی کارشناس حقوق بین الملل و پژوهشگر ارشد اوراسیا در گفت وگویی با اشاره به افزایش ارتش جمهوری آذربایجان و نیروهای ملبس به یونیفورم ارتش این کشور به سمت استان «سیونیک» در ارمنستان. ، قره باغ و بخشی از مناطق مرزی ارمنستان در روزهای اخیر گفت: به نظر می رسد زنگ خطر سومین جنگ بین جمهوری آذربایجان و ارمنستان به صدا درآمده است. این تحرکات جمهوری آذربایجان پس از مذاکرات آشکار و پنهانی شدید بین جمهوری آذربایجان و رژیم صهیونیستی در ماه گذشته و همچنین انتقال تسلیحات جدید رژیم صهیونیستی به باکو به پیشنهاد این رژیم و در ازای آن صورت می گیرد. موافقت رئیس جمهور، علاوه بر استفاده از سلاح های مورد نیاز برای جنگ با ارمنستان.
وی با تشریح شرایط کنونی قفقاز و اصرار آذربایجان بر ایجاد کریدور زنگزور، تصریح کرد: رهبران جمهوری آذربایجان سرنوشت خود را به کریدور اسطوره ای زنگزور یا کریدور تورانی ناتو گره زده اند. این که در قرارداد 2020 هیچ مبنای قانونی برای این کریدور خیالی وجود ندارد و نیازی به چنین کریدوری نیست، هرچند جمهوری آذربایجان از خاک ایران (تنگه ارس) به نخجوان متصل است. ). با این وجود، کریدور تورانی ناتو بخشی از توطئه ضدانگلیسی ناتو برای جلوگیری از گذار به نظم نوین جهانی با ایران، روسیه و چین است. به همین دلیل، آنها با بهره گیری از افول نسبی اقتدار قفقاز روسیه به دلیل جنگ در اوکراین، سعی در ایجاد این دسیسه ژئوپلیتیکی بر اساس ایده 200 ساله تورانیسم انگلیس دارند.
نیکول پاشینیان نخست وزیر ارمنستان بارها تاکید کرده است که “هیچ کریدوری نمی تواند در خاک جمهوری ارمنستان فعالیت کند.” جیحون بایراموف، وزیر امور خارجه آذربایجان تهدید کرده است که اگر ارمنستان با گشایش کریدور زنگزور مخالفت کند، باکو “یک طرح جایگزین دارد که آن را اجرا خواهد کرد”.
ترکیه که از باکو حمایت کامل می کند از طریق نخجوان به سایر کشورهای منطقه متصل است اما با ایجاد این کریدور ارتباط مستقیم ارمنستان و ایران به طور کامل قطع می شود و تهران با قاطعیت این درخواست غیرقانونی جمهوری را رد می کند. آذربایجان و بارها در این باره هشدار داده است.
کاظمی در خصوص موضع ایران در این زمینه گفت: مهمترین مانع بر سر راه ایجاد کریدور تورانی ناتو مواضع ایران است. به گفته طرف های دیگر، اجرای کریدور تورانی به زور امکان پذیر نیست مگر اینکه ایران دچار اشتباه تصمیمی یا هرج و مرج داخلی شود. بنابراین، جای تعجب نیست که آنها در حمایت از ناآرامی ها در ایران و از سرگیری آن فعال ترین بوده اند. در جدیدترین نوع از این گونه تحرکات، مرکز سایبری رژیم صهیونیستی در باکو با همکاری سران جمهوری آذربایجان، به بهانه خشک شدن دریاچه ارومیه، بر تحریک اعتراضات در مناطق شمال غرب ایران متمرکز شد. اما توجه شدید مردم شمال غرب ایران که شاهد اقدامات ترکیه (سدسازی بر روی ارس) و جمهوری آذربایجان (با تغییر جهت سرشاخه های متصل به ارس) بودند، مانع از بروز این اعتراضات شد. البته رژیم های تل آویو و باکو نیز در این زمینه اشتباه راهبردی مرتکب می شوند، زیرا فاتحان خیبر در حال انجام آن هستند. مهر 1400 همزمان با ناآرامی ها اتفاق افتاد و عزم ایران را برای جلوگیری از ناآرامی های ژئوپلیتیکی در منطقه نشان داد.
این کارشناس مسائل قفقاز در خصوص رزمایش پیش رو بین ارمنستان و آمریکا گفت: برگزاری رزمایش کوچک نظامی بین آمریکا و ارمنستان برخلاف آنچه برخی ادعا می کنند موضوع جدیدی نیست. ارمنستان، مانند جمهوری آذربایجان و گرجستان، از سال 1994 عضو برنامه مشارکت برای صلح ناتو بوده است و از آن زمان، حتی زمانی که روس هایی مانند کوچاریان و سرکیسیان در قدرت بودند، دوره های آموزشی نظامی بین ارمنستان و ایالات متحده برگزار شده است. چندین بار. جالب اینجاست که بزرگترین سفارت آمریکا در جهان بعد از عراق در ارمنستان است که در دوره کوچاری طرفدار روسیه ساخته شده و ظرفیت پذیرش بیش از 500 سرباز را دارد. مقامات ایروان در سه دهه گذشته بارها بر همکاری مشترک با روسیه و آمریکا تاکید کرده اند.
کاظمی همچنین درباره موضع روسیه در قبال تنش های اخیر و واکنش ارمنستان توضیح داد: واقعیت این است که روسیه با اشتباهات پی در پی خود در قفقاز و سیاست خود در قبال ترکیه، دلیل سرخوردگی ارامنه را ایجاد کرده است. امتناع روسیه از فعال کردن مأموریت پیمان امنیت جمعی علیرغم تجاوز نظامی جمهوری آذربایجان به خاک ارمنستان شهریور 1401، و همچنین ناتوانی در حفظ صلح در کریدور محاصره شده لاچین و قرار دادن قره باغ و جمعیت غیرنظامی آن در محاصره غیرانسانی و انفعال در برابر طبل جنگ باکو و تهدیدهای آشکار آن برای تمامیت ارضی ارمنستان، توجیه خوبی برای پاشینیان غربگرا فراهم کرد. دولت ارمنستان که تاکید می کند علاوه بر همکاری با روسیه، بر همکاری امنیتی با آمریکا و اروپا نیز متکی است.
وی خط قرمز ایران در خصوص تغییر مرزها را مورد تاکید قرار داد و خاطرنشان کرد: اساس رفتار ایران در تحولات جاری در قفقاز از جمله رزمایش های برگزار شده و ایجاد کنسولگری در «قاپان» مرکز سیونیک، منافع ملی کشور است. اقدامات ایران در راستای خط قرمز تعریف شده با هدف جلوگیری از تغییرات مرزی و ژئوپلیتیکی و بستن شاهراه های تاریخی است. از این منظر، مبانی قانونی پاسخ نظامی قهرآمیز ایران به ماجراجویی‌های احتمالی باکو در سیونیک یا شمال سیونیک عبارتند از: اعمال اختیارات برای حفاظت از منشور سازمان ملل در خصوص رعایت مرزهای بین‌المللی، پاسخ به تهدید جدی و قریب‌الوقوع نیروهای تکفیری، صهیونیستی و تجزیه‌طلب. . باکو و تقاضای عمومی ایرانیان که معتقدند در حالی که این کشور مدتها در برابر آزار شیعیان در جمهوری آذربایجان سکوت کرده بود، جنگ دوم قره باغ و ارتباط بین باکو و تل آویو را تماشا می کرد. مهمترین نکته از نظر حقوقی این است که حمله به جمهوری آذربایجان در جنوب ارمنستان باعث لغو “به رسمیت شناختن” جمهوری آذربایجان می شود، زیرا شناسایی فعلی بر اساس مرزهای بین المللی است و نه بر اساس مرزها. تحت تهاجم
کاظمی در ادامه گفت: باکو بر اساس منافع مردم خود هدایت نمی‌شود، بلکه تحت تأثیر تحریکات رژیم صهیونیستی و انگلیس، در صدد ایجاد یک کریدور جعلی زنگزور است که البته نیازی به آن نیست. کریدوری برای وجود مسیر ایران و «جاده ارس». رهبران باکو امیدوارند با ایجاد رعب و وحشت و به راه انداختن جنگ روانی علیه ایروان، آنها را مجبور به نادیده گرفتن تمامیت ارضی خود کنند. علت انتشار گسترده فیلم های استقرار ارتش آذربایجان در مرزهای ارمنستان و قره باغ در همین کارکرد جنگ روانی نهفته است. البته ممکن است در صورت عدم تحقق این هدف، راه حل نظامی دنبال شود. در این صورت، با هدف غافلگیری و منفعل ساختن ایران، ممکن است اشغال جنوب ارمنستان از جرموک و استان شمالی سیونیک صورت گیرد و نه از نوار مرزی ایران و ارمنستان. اما پیامدهای ژئوپلیتیکی هر دو سناریو برای ایران یکسان است و تهران صرف نظر از محل تهاجم نظامی، اقدامات لازم را برای جلوگیری از تغییر مرزها با تمرکز بر انواع تدابیر انجام خواهد داد. ایران به خوبی می داند که دسیسه های ژئوپلیتیکی کریدور تورانی ناتو و اشغال سیونیک، علاوه بر هدف ایران، روسیه و چین در چهار حوزه معادلات انرژی، معادلات ترانزیت، ترویج پان تورانیسم و گسترش ناتو. فاز بعدی، به گفته طراحان، ظهور تجزیه طلبی در مناطق شمال غرب ایران خواهد بود. موضوعی که حتی در کتاب های مدرسه باکو هم تبلیغ می شود. در واقع پیامدهای ژئوپلیتیکی تحقق کریدور تورانی ناتو کمتر از جدایی بحرین از ایران نخواهد بود. بنابراین، در صورت آغاز جنگ صهیونیستی، تمرکز ایران بر جلوگیری از تغییر مرزها و ایجاد شرایط جدید برای جبران عقب‌نشینی سال‌های اخیر در قفقاز و تغییر اساسی شرایط در این منطقه خواهد بود.
وی تصریح کرد: پس از تاکید مقام معظم رهبری در دیدار جداگانه پوتین و اردوغان مبنی بر اینکه ایران تغییرات ژئوپلیتیکی در قفقاز را رد می کند، مقامات ایرانی بارها بر خطوط قرمز در این زمینه تاکید کرده اند. تازه ترین اتفاق در دیدار وزیر امور خارجه ایران با علی اف در باکو رخ داد مرداد 1402 و سفر اخیر وزیر خارجه جدید ترکیه به تهران مورد توجه قرار گرفت.
این کارشناس مسائل اوراسیا در پایان گفت: با وجود آشفتگی ترکیه و رژیم صهیونیستی، با در نظر گرفتن تجربیات سوریه، به ویژه با توجه به مزیت و برتری ژئوپلیتیکی ایران در مقابل رژیم صهیونیستی، امکان عزم ایران برای ایجاد کشورهای ناتو وجود ندارد. قفقاز.» دالان تورانی. ایجاد ثبات در قفقاز بخشی از ماموریت تاریخی ایران است. در این روند هشدار چین در مورد تشکیل کریدور قومیتی در منطقه که امنیت کار را به خطر می اندازد: ایران با اشغال سیونیک و شورش مقابله خواهد کرد. حضور ژئوپلیتیکی کریدور تورانی ناتو همه شرایط را برای ایفای نقش قدرتمند ایران ایجاد کرده است. این موضوع در کنار تقویت شکل‌گیری کریدور ترانزیتی مقاومت محور، عادی‌سازی روابط ایران با عربستان، عضویت شانگهای و کشورهای بریکس و گسترش همکاری‌های ایران با روسیه و چین نشان می‌دهد که دسیسه های بریتانیایی ناتو در چشم انداز کریدور تورانی محکوم به فناست و هزینه اصرار بر آن در درجه اول بر عهده خانواده علی اف خواهد بود که با این دالان ساختگی سرنوشت دولت خود را به خطر انداخته اند.
311311