راه کار های کاهش خطر سرطان سینه!

برای ایجاد سرطان به ترکیبی از عوامل از جمله عوامل ژنتیکی، محیطی و شیوه زندگی نیاز است. برخی از این عوامل قابل اصلاح هستند، برخی دیگر خارج از اراده فرد هستند و قابل اصلاح نیستند. بنابراین، افراد می توانند اقداماتی را برای کاهش خطر ابتلا به بیماری انجام دهند. خوشبختانه، بسیاری از عوامل خطر که باعث سرطان سینه می شوند، قابل اصلاح هستند.

عوامل خطر غیر قابل تغییر

سن بالاتر: خطر ابتلا به سرطان سینه با افزایش سن افزایش می یابد. بیشتر موارد سرطان سینه در افراد بالای 50 سال رخ می دهد.

سابقه خانوادگی و جهش های ژنی: سابقه خانوادگی مثبت خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهد. 20 تا 30 درصد بیماران مبتلا به سرطان سینه سابقه خانوادگی دارند.

مطالعات نشان می دهد که تنها حدود 10 درصد موارد سرطان سینه ممکن است به عوامل ارثی مرتبط باشد و این ممکن است برخی از زنان را به توجه بیشتر به روش های پیشگیری و غربالگری ترغیب کند.

سن قاعدگی زیر 11 سال: شروع قاعدگی در سنین پایین‌تر یک عامل خطر برای سرطان سینه است. در اولین قاعدگی در نوجوانی، بافت پستان در معرض استروژن و سایر هورمون ها قرار می گیرد و بار سطوح ثابت هورمون افزایش می یابد. دخترانی که اضافه وزن دارند و کم تحرک هستند زودتر قاعدگی را تجربه می کنند. بنابراین لازم است اهمیت فعالیت بدنی و رژیم غذایی سالم را به جوانان و والدین آنها منتقل کنیم. به ازای هر سال زودرس قاعدگی، خطر ابتلا به سرطان سینه چهار درصد افزایش می یابد.

سن یائسگی بالای 54 سال: یائسگی در سنین بالاتر با افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه مرتبط است. توقف چرخه قاعدگی منجر به کاهش هورمون های ترشح شده درون زا و توقف تکثیر سلول های پستان در طول سال های باروری می شود. خطر ابتلا به سرطان سینه به ازای هر سالی که یائسگی به تعویق می افتد، سه درصد افزایش می یابد.

قد: زنان قدبلند بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه هستند. قد بزرگسالان می تواند شاخص واضحی از میزان مواد غذایی مصرف شده در دوران کودکی و نوجوانی باشد و رشد سریع با قد مرتبط است که می تواند منجر به افزایش خطر جهش سلولی و افزایش خطر ابتلا به سرطان شود.

پیشینه نژادی و قومیتی: زنان سفیدپوست نسبت به زنان آفریقایی آمریکایی در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان سینه قرار دارند و زنان آسیایی، اسپانیایی تبار و بومی آمریکایی در مقایسه با سایر گروه های نژادی و قومی به میزان قابل توجهی در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه هستند. . تفاوت بزرگ در خطر احتمالاً به دلیل تفاوت های اجتماعی-اقتصادی و همچنین سبک زندگی و عوامل محیطی است.

وضعیت اقتصادی اجتماعی بهتر: خطر ابتلا به سرطان پستان با وضعیت اجتماعی-اقتصادی بهتر مرتبط است. زنانی که از وضعیت اجتماعی-اقتصادی بالاتری برخوردار هستند، دیرتر باردار می شوند و فرزندان کمتری دارند که هر دوی این موارد خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهند.

سابقه هیپرپلازی ( رشد بیش از حد سلول ها) در پستان: زنان با سابقه بافتی واضح بیماری خوش خیم “پرولیفراتیو” پستان در معرض افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان هستند. یک اختلال پرولیفراتیو خوش خیم شامل تکثیر سلولی غیرطبیعی در مجاری و لوبول های پستان است.