العربیه: «جن گیری در ونیز» (2023)، آخرین اقتباس سینمایی از رمان کنت برانا، فیلمساز و بازیگر مشهور ایرلندی، نوشته آگاتا کریستی، کارآگاه معروف انگلیسی هرکول پوآرو (کنت برانا)، کارآگاه افسانه ای را به یک کاخ مسحور شده در ونیز برای حل معمای قتلی که به نظر می رسد منشأ ماوراء طبیعی دارد.
کار ساخت قصر جن زده و ایجاد فضای وهم انگیز داستان به جان پل کلی، کارگردان هنری فیلم سپرده شد. او با الهام از فیلمنامه ترسناک سعی کرد به کاخ شخصیت بدهد و آن را به عنصر مهمی از داستان تبدیل کند. برانا و کلی در ابتدا کاخ های واقعی ونیزی را کاوش کردند، اما به دلیل پیچیدگی فیلمنامه، تصمیم گرفتند کاخ خود را در استودیو پاین وود لندن بسازند.
کلی این کاخ را به دقت طراحی کرد تا منعکس کننده سبک معماری ونیز باشد. به گفته وی، کاخ «پالازو» یا ونیزی ساختار خاصی دارد. در زیر کابین یا قایقخانه است که ساکنان خانه از طریق آن در کانالهای شهر نیمه غوطهور حرکت میکنند.
«پیانو نوبیل» که در طبقه وسط قرار دارد، محوطه اصلی خانه است که سالنهای رقص و موزهها و امثال آن وجود دارد و معمولاً محلی برای پذیرایی از مهمانان است. در نهایت طبقه بالای خانه معمولا محل اتاق خواب ها و پذیرایی های کوچکتر برای اهالی خانه است.
کلی می گوید که آنها همچنین راهروهای طولانی و گذرگاه های مخفی به کاخ مصنوعی لندن ساختند، اما در کل به معماری ونیزی وفادار ماندند. دکوراتور فیلم فضاهای متنوعی را با پالت های رنگی و بافت های غنی ایجاد کرد که لایه های تاریخی را برجسته می کند. دیوارهای گچی رو به زوال کاخ که آجرهای آن بیرون زده و پوشیده از رطوبت است، به قدمت و فضای وهم انگیز بنا کمک می کند.
این توجه عمیق به فضاسازی و ایجاد صحنهپردازی دقیق منجر به جنگیری در ونیز شد. یکی این فیلم به یکی از طولانیترین اقتباسهای سینمایی از آثار کریستی تبدیل شد و مورد ستایش مخاطبان و منتقدانی قرار گرفت که عموماً این فیلم را بهترین نسخه پوآرو برانا میدانند.