چه کسی جانشین هیتلر شد؟ (+فیلم)

عصر ایران; لیلا احمدی – کارل دیونیتز یک افسر ارشد در نیروی دریایی آلمان بود. او در سپتامبر 1891 در گریناو، منطقه ای نزدیک برلین به دنیا آمد. کارل پسر آنا بیر و امیل دونیتز بود و یک برادر بزرگتر داشت. در سال 1911 از ارتش آلمان بازنشسته شد و فراز و نشیب های زندگی او آغاز شد. درخشش مرد جوان محسوس بود. با سرعت فزاینده ای پیش رفت و به درجه ستوانی رسید.

کارل دونیتز فرمانده و طراح ناوگان U-boat آلمان، اولین دستیار صدراعظم و یکی از رهبران ارشد آلمان بود. اگرچه او تا سال 1944 رسماً به NSDAP نپیوست، اما نقش مهمی در به قدرت رسیدن هیتلر ایفا کرد و پس از خودکشی هیتلر در 30 آوریل 1945، با اراده پیشوا، فرمانده، به عنوان صدراعظم جمهوری فدرال آلمان منصوب شد. از نیروهای مسلح پس از مرگ هیتلر، دونیتز پیمان صلحی با متفقین امضا کرد و به مدت 20 روز از او پیروی کرد.

ویدیوی همراه با این گزارش را اینجا ببینید

زندگی پر حادثه دونیتز زمانی تقویت شد که به عنوان یک فرمانده نیروی دریایی، در سال 1918 توسط نیروهای بریتانیا دستگیر شد و در جزیره مالت زندانی شد. جنگ جهانی اول در سال 1918 پایان یافت، اما دونیتز در یک اردوگاه بریتانیایی در نزدیکی شفیلد زندانی شد. درست در همان اردوگاه بود که او طرح تهاجمی «تاکتیک رودل» یا «تاکتیک پک» را که معمولاً «گرگ دسته» نامیده می‌شود، تدوین کرد و از آن زمان تا سال 1936 به طور جدی مشغول مطالعه پیچیدگی‌های نظامی بود. نیروی دریایی.

سالها بعد، زمانی که هیتلر به قدرت رسید، دونیتز مسئول سازماندهی ناوگان آلمانی شد و این کار را چنان ماهرانه انجام داد که در سالهای اولیه جنگ جهانی دوم، “زیردریایی های U شکل” آلمان را به یک تجارت جدی تبدیل کرد. تهدید باعث شد نیروهای انگلیسی

قایق های گشتی نیروی دریایی آلمان با ساختار “Wolfsrudel” با قدرت با مسیرهای دریایی گسترده و طولانی مقابله کردند. مسیرهای دریایی توسط نیروهای دونتس محاصره شده بود. کافی بود یکی از قایق های آلمانی سیگنال برخورد متفقین را نشان دهد تا سایر قایق های U شکل آن را تعقیب کرده و با هم متحد شوند تا هدف را نابود کنند.

قبل از دونیتز، استراتژی نظامی اصلی دریاسالار آمریکایی آلفرد ماهان بود که بر توسعه زیردریایی‌های کف تخت تاکید داشت. اکنون با معرفی زیردریایی های U شکل، طرح عملیاتی دونیتز یک طرح ابتکاری، متفاوت و قدرتمند بود، از طراحی تاکتیکی قوی برخوردار بود و منجر به تقویت و توسعه بیشتر ارتش آلمان شد.

در سال 1937 او به طور جدی روی انهدام کشتی های تجاری و نفتکش های بریتانیا تمرکز کرد. انهدام نفتکش ها از این جهت مهم بود که دشمن را از منابع ساخت سلاح های جنگی محروم کرد.

آلمانی ها با حمله به کشتی ها و تجهیزات دریایی و بمباران زیردریایی ها و مین گذاری خسارات زیادی به دشمن وارد کردند. واضح بود که ناوگان آلمان می تواند با 300 قایق U شکل بریتانیا را از جنگ خارج کند.

تاکتیک‌های گارگی از فرستنده‌های رادیویی پیشرفته استفاده می‌کرد و کشتی‌های حامل تجهیزات نفت و سلاح را با فرکانس‌های دقیق هدف قرار می‌داد. دونیتز با تایید طرح عملیات ویلهلم مارشال، ایده حمله به واگن های تجهیزات دشمن و گسترش عملیات تهاجمی را تایید کرد.

در آن زمان بسیاری از مردم از جمله دریاسالار اریک ریدر مخالف او بودند و نحوه صرف بودجه در نیروی دریایی را مناسب نمی دانستند. رایدر امیدوار بود که جنگ به تعویق بیفتد تا بتوان از “Plan Z” به عنوان یک طرح جایگزین برای مبارزه موثر با نیروی دریایی سلطنتی استفاده کرد. این اتفاق نیفتاد و طرح مورد نظر او تا سال 1945 آماده نبود. وی تاکید کرد که نیروی دریایی آلمان نسبت به نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا پست تر است و این نبرد پایان خوشی نخواهد داشت.

دونیتز این دیدگاه ناامیدانه و سرنوشت‌ساز را رد کرد و بر آموزش دقیق‌تر نیروهای مسلح خود تأکید کرد. او معتقد بود که میدان جنگ تغییر کرده است و هدف جدید زیردریایی هایش حمله به سلاح های نظامی و منابع تجاری است.

دونیتز روند دشوار اما موفقی را پشت سر گذاشت و در ژانویه 1939 به فرماندهی واحد زیردریایی نظامی منصوب شد. در سپتامبر 1939 آلمان به لهستان حمله کرد. انگلستان و فرانسه به آلمان اعلام جنگ کردند و جنگ جهانی دوم آغاز شد.

طرح Z هنوز عملیاتی نشده بود و به یک ناوگان متعادل با تعداد قابل توجهی قایق های تخت و چندین پهپاد نیاز داشت. تجهیزات دونیتز نیز ناکافی بود و قایق های کمی با شکل نامناسب در اختیار داشت.

قبل از شروع جنگ، دونیتز به هیتلر هشدار داده بود که ما منابع نظامی کافی نداریم و ارتش آلمان آماده نیست. در هر صورت، او با هر آنچه داشت وارد میدان نبرد شد و ریدر همچنان او را تعقیب می کرد و هیتلر از او می خواست که از کشتی های جنگی صرفاً برای عملیات نظامی علیه ناوگان بریتانیا استفاده کند. با همه اینها نتیجه عملیات موفقیت آمیز بود.

در 1 اکتبر 1939، دونیتز به عنوان دریاسالار عقب و فرمانده ناوگان زیردریایی انتخاب شد، در 1 سپتامبر همان سال معاون نیروی دریایی شد و به مرزهای فرانسه حمله کرد. آلمان با شکست فرانسه تجهیزات و پایگاه های نظامی زیادی به دست آورد. فرانسه در 10 مه 1940 تسلیم بدون قید و شرط را پذیرفت. شمال این کشور مستقیماً تحت نظارت دولت برلین اداره می شد و نیمه جنوبی آن به دولت دست نشانده ای به نام دولت ویشی واگذار شد.

آلمان مدام در جنگ بود. در سال 1941 هیتلر به ایالات متحده اعلام جنگ کرد و برنامه ریزی عملیات نظامی را آغاز کرد. جنگ جهانی دوم بزرگترین جنگ جهانی در تاریخ بشر است. حدود 30 کشور در این دوره با استفاده از تمام توان اقتصادی، صنعتی و نظامی خود مستقیماً جنگیدند. این جنگ منجر به کشتار جمعی غیرنظامیان، بمباران استراتژیک و بلایای انسانی شد. حداقل 50 میلیون نفر در جنگ جهانی دوم کشته شدند. این آمار خونین ترین درگیری بشر در تاریخ بشریت است.

آلمان نازی بخش زیادی از اروپا را در طول جنگ اشغال کرد. آلمانی ها شمال و غرب اروپا را تحت کنترل گرفتند، فرانسه را اشغال کردند و انگلستان را از طریق دریا محاصره کردند. دونیتس بیش از هر زمان دیگری رهبر و راننده نبردهای دریایی بود. او نبرد بزرگ اقیانوس اطلس را با موفقیت به پایان رساند و عنوان شیر شجاع را به دست آورد.

در نهایت جنگ به مناطق شرقی کشیده شد. در آگوست 1939، آلمان نازی و اتحاد جماهیر شوروی در مورد تقسیم کشورهای اروپای شرقی، از جمله لهستان، فنلاند، رومانی و کشورهای حاشیه دریای بالتیک، به عنوان بخشی از پیمان مولوتوف-ریبنتروپ به توافق رسیدند. اما بعداً در ژوئن 1941، آلمان و متحدانش حمله گسترده ای را علیه اتحاد جماهیر شوروی به نام عملیات بارباروسا آغاز کردند.

این نبرد پایان بازی بود و با استراتژی زمین سوخته شوروی، به نبرد فرسایشی تبدیل شد، زیرا با درهم شکستن نیروهای مهاجم، جریان نبرد علیه آلمان و متحدانش و فراتر از آن آغاز شد. روند شکست های مداوم آلمان.

این شکست ها در سال 1933 مصادف با تسلط شوروی در اروپای شرقی و نبردهای بزرگ استالینگراد و کورسک بود. در سال 1934 ایتالیا (جناح جنوبی اروپا) و فرانسه (جناح غربی اروپا) نیز تسلیم شدند.

دخالت آمریکا در حمله ژاپن به پرل هاربر این داستان را به روی آمریکا باز کرد. این فرصت عالی برای اتحاد جماهیر شوروی بود تا تمام مناطق از دست رفته را بازپس گیرد و یک حمله تمام عیار علیه آلمان و متحدانش آغاز کند.

در 8 مه 1945، 9 روز پس از خودکشی هیتلر و برافراشتن پرچم روسیه بر فراز ساختمان پارلمان برلین و یک هفته پس از تسخیر برلین توسط ارتش سرخ، سند تسلیم آلمان نازی توسط “مارشال کایتل” امضا شد. رئیس ستاد ورماخت آلمان و جنگ در جبهه های اروپا پایان یافت، جنگی که جان بیش از 70 میلیون نفر را به همراه داشت.

پیمان شکست نیز توسط کارل دونیتز، جانشین 20 روزه پیشوا امضا شد. طبق این معاهده، نیروهای هیتلر باید تمام فعالیت های خود را در ساعت 23:45 عصر روز 8 می متوقف می کردند.

پس از اعلام سقوط رایش سوم، مردم در سراسر جهان با آتش زدن تصاویر هیتلر و پایکوبی و پایکوبی جشن گرفتند. برای مدت طولانی، میلیون ها آلمانی آواره و بی خانمان در ترس از انتقام جویی متفقین زندگی می کردند.

دونیتز تا سال 1944 عضو رسمی حزب نازی نبود، اما آیا نمی توان او را یکی از حامیان نازیسم در نظر گرفت؟ بسیاری از افسران نیروی دریایی دونیتز را از حامیان هیتلر و ایدئولوژی نازی ها می دانستند. او سخنرانی ها و نقل قول های زیادی در ستایش هیتلر ایراد کرد. دونیتز هیتلر را قدرتمندترین رهبر نظامی جهان خواند و از سیاست های او تمجید کرد. دونیتز در کنفرانسی درباره بشردوستی هیتلر سخنرانی کرده بود و دیگران به او لقب «هیتلر جوان» داده بودند.

در دادگاه نورنبرگ او به عنوان جنایتکار جنگی شناخته شد و به 10 سال زندان محکوم شد. اما چرا و به چه جرمی به نورنبرگ احضار شد؟

در سال 1942، دونیتز به یوبوت های خود در اقیانوس اطلس دستور داد تا بازماندگان کشتی های غرق شده دشمن را نجات دهند. این دستور پس از حمله هواپیماهای آمریکایی به زیردریایی های آلمانی در جریان عملیات نجات سربازان و سایر مسافران کشتی انگلیسی لاکونیا صادر شد.

طبق معمول در عملیات های جنگی، کشتی مسئول غرق شدن یک کشتی دیگر باید تمام تلاش خود را برای نجات بازماندگان انجام دهد.

لاکونیا با 80 غیرنظامی، 286 سرباز انگلیسی، 160 نگهبان لهستانی و 1800 اسیر ایتالیایی، در حال انتقال به اردوگاه بریتانیا بود که مورد اصابت قرار گرفت.

زیردریایی های آلمانی به سرعت عملیات نجات را آغاز کردند. آنها حتی یک پیام رادیویی انگلیسی ارسال کردند که نشان می داد قصد آنها دوستانه است، اما در حین نجات بازماندگان، بمب افکن های آمریکایی به یوبوت های نجات آلمانی حمله کردند.

یوبوت های آلمانی مجبور به توقف عملیات نجات شدند و بیش از نیمی از افراد حاضر در کشتی لاکونیا غرق شدند. پس از این حادثه، دونیتز به یوبوت های خود در اقیانوس اطلس دستور داد که از این پس بازماندگان کشتی های غرق شده را نجات ندهند.

در سال 1916، دونیتز با پرستاری به نام اینگه بورگ وبر ازدواج کرد. حاصل اتحاد آنها دو پسر و یک دختر بود. دو پسرش را در جنگ از دست داد. پیتر پسر کوچکتر یک افسر U-boat بود که در سال 1943 مورد حمله قرار گرفت و کشته شد. کلاوس، برادر بزرگتر کارل دونیتز نیز در حمله دریایی در سواحل انگلستان جان باخت. تنها دختر دونیتز، اورسولا، در سال 1937 با یک فرمانده نیروی دریایی ازدواج کرد.

دونیتز تا سال 1944 به طور رسمی به NSDAP نپیوست. کارل دونیتز دو کتاب نوشت: “خاطرات: 10 سال و 20 روز” که حدود 10 سال به عنوان فرمانده نیروی دریایی فعالیت کرد و 20 روز آخر رایش سوم را رهبری کرد و “زندگی متحرک من” که وقایع او را شرح می دهد. زندگی قبل از 1934. خواهد پرداخت.

سرانجام کارل دونیتز در سال 1980 در نزدیکی هامبورگ درگذشت.