چرا ماه گاهی در روز ظاهر می شود؟/عکس

دلیل اینکه گاهی ماه در روز دیده می شود را در ادامه این مطلب توضیح داده ایم.

به گزارش  بازتاب آنلاین، گاهی ماه را هم در روز و هم در شب می بینیم; از آنجایی که ماه نور خورشید را منعکس می‌کند، هر چه ماه به زمین نزدیک‌تر شود، در آسمان روز یا شب بسیار درخشان‌تر به نظر می‌رسد. پس از خورشید، ماه با اختلاف بسیار درخشان ترین جرم آسمانی قابل مشاهده از زمین است.

با این حال، ماه همیشه در طول روز قابل مشاهده نیست. این به دلیل وجود جو زمین و چرخه مداری ماه طبیعی سیاره ما است. اگر سیاره ما جو نداشت، ماه همیشه از زمین قابل مشاهده بود. در عین حال، فازهای ماه (به روش‌های مختلف که قسمت درخشان ماه را می‌توان از روی زمین دید) به این معنی است که ماه بین خورشید و زمین حرکت می‌کند – برای مثال در زمان ماه نو – سمت روشن ماه دور است از ما دور می شود و سمت تاریک از ما دور می شود. او رو به زمین است. این اساسا ماه را برای کسانی که آسمان را از زمین مشاهده می کنند نامرئی می کند.

ماه باید بر پرتوهای خورشید غلبه کند تا در روز دیده شود!

ذرات گاز موجود در جو زمین که عمدتاً نیتروژن و اکسیژن هستند، نور را با طول موج های کوتاه مانند آبی و بنفش پراکنده می کنند. این پراکندگی که در آن نور جذب می شود و در جهات مختلف بازتاب می شود، آسمان را آبی جلوه می دهد.

ادوارد گوینان، استاد نجوم و اخترفیزیک در دانشگاه پنسیلوانیا، در گفتگو با لایو ساینس گفت: ماه برای اینکه در طول روز از زمین قابل مشاهده باشد، باید بتواند بر نور پراکنده خورشید غلبه کند. ماه نو، ماه به مدت دو تا سه روز از زمین قابل مشاهده نیست زیرا نور ساطع شده از خورشید به دلیل موقعیت آن در آسمان از نور ماه درخشان تر است و نور ماه را تحت الشعاع قرار می دهد. با این حال، رایج ترین مسئله این است که به دلیل نزدیکی نسبی ماه به زمین (384400 کیلومتر)، نور منعکس شده ای که از ماه به زمین می رسد از سایر اجرام آسمانی دور مانند ستاره ها یا سیارات دیگر درخشان تر است.

به گفته Guinan، ستارگان قابل مشاهده از زمین میلیون ها میلیارد بار کمتر از نوری هستند که از خورشید به ما می رسد و میلیون ها بار کمتر از نور ماه. نور خورشید در آسمان ما به قدری زیاد است که اغلب در طول روز از نور ستارگان بیشتر می تابد، اما همیشه نمی تواند جلوی نور منعکس شده از ماه را بگیرد.

ستاره شناسان از روشنایی سطح برای تعیین کمیت روشنایی ظاهری اجرامی مانند کهکشان ها یا سحابی ها استفاده می کنند. به این ترتیب میزان نور ساطع شده از آنها به قسمتی از آسمان شب و قابل مشاهده از زمین را اندازه گیری می کنند. گینان گفت: از آنجایی که ماه نسبت به سایر ستارگان به زمین نزدیک‌تر است، درخشندگی سطح آن بیشتر از آسمان است، بنابراین می‌توانیم ماه را به راحتی در نور روز ببینیم.

اگرچه رویت ماه در ساعات روشنایی روز تحت تأثیر عوامل دیگری مانند زمان سال، موقعیت ماه و شفافیت آسمان در آن روز خاص است.