چرا زریدنت‌ها دست به خودکشی می‌زنند؟ :: بازتاب آنلاین
یک پزشک با اشاره به دلایل متعدد خودکشی در بین کادر درمان گفت: مسئولان اگر از پشت میکروفن و تریبون بیرون بیایند و با نمایندگان گروههای پزشکی صحبت کنند می‌توانند راهکار پیدا کنند و با احیای نظام بیمه‌گری و یا افزایش‌کارانه رزیدنت‌ها از محل خدمتی که ارائه می‌دهند می‌توانند اقداماتی را انجام دهند که این افراد کمتر دچار پوچی شوند.
حسین کرمانپور مدیر اورژانس بیمارستان سینا و یک عضو سازمان نظام پزشکی در گفت‌وگو با بازتاب آنلاین درباره علل خودکشی در پزشکان طرحی و رزیدنتی گفت: خودکشی جامعه پزشکی شامل یک یا دو دلیل نمی‌شود بلکه دلایل متعددی دارد که برخی از آن‌ها دلایل حرفه‌ای هستند و برخی دیگر دلایل سیاسی است. همچنین برخی دیگر دلایل مالی و اقتصادی است.
وی با اشاره به دلایل حرفه‌ای این اتفاق ناگوار ادامه داد: دلیل حرفه‌ای این است که معمولا حجم کار اصولا بر عهده دستیاران است بدون اینکه عایدی کافی داشته باشند و این کاملا حرفه‌ای است و به جامعه پزشکی مرتبط است و هیچ ارتباطی با مردم ندارد و بیشتر فشارهای داخل حرفه است که توسط بالاتری‌ها به پایین‌تری‌ها منتقل می‌شود که این کار اغلب رزیدنت‌ها را ناراضی کرده و به دلیل اینکه صرفا آموزشی هستند و به هیچ جایی وابستگی ندارند صدای آن‌ها را کسی نمی‌شنود البته دفتر دستیاری هم در وزارت بهداشت است و هم در سازمان نظام پزشکی، آن‌ها هم تلاش خود را درخصوص رفع مشکلات رزیدنت‌ها انجام می‌دهند اما نهایتا اتفاق مثبتی نمی‌افتد.
این عضو سازمان نظام پزشکی خاطرنشان کرد: امید به آینده هم یکی دیگر از موضوعات حرفه‌ای است یعنی وقتی رزیدنتی وارد یک رشته‌ای می‌شود و بعد از یک سال یا شش ماه متوجه می‌شود که این رشته آن طور که تصور می‌کرده، نیست؛ اگر بخواهد از این رشته انصراف دهد یا به رشته دیگری منتقل شود، ساز و کارهای لازم در این زمینه دیده نشده است بلکه به دلیل تعهدی که روز اول از فرد گرفته می‌شود، جرائم سنگینی روبه‌روی فرد قرارداده می‌شود و این باعث می‌شود که فرد با یک پوچی روبه‌رو شود چراکه هزینه هنگفتی را باید بپردازد و بازگرداندن آن کار سختی است.
در بیمارستان‌های آموزشی بیش از ۸۰ درصد کار برعهده رزیدنت‌ها است
کرمانپور با اشاره به دلایل اقتصادی که گاهی می‌تواند منجر به تصمیم خودکشی در بین کادر درمان شود، گفت: در بیمارستان‌های آموزشی بیش از ۸۰ درصد کار بر عهده رزیدنت است اما عایدی آن نصیب رزیدنت نمی‌شود. در بهترین شرایطی که امروز به رزیدنت‌ها حقوق می‌دهند بین ۸ تا ۱۲ میلیون برای یک ماه است. در حالی که طرف ۱۵ شب شیفت است و در کنار خانواده نیست. گذران زندگی و تورم و مشکلات اقتصادی هم وجود دارد، باتوجه به اینکه مراکز آموزشی در مراکز استان‌ها مانند اصفهان، شیراز و کرمان و… است اصولا تأمین مسکن بسیار دشوار است و همانطور که می‌دانید دستیار اجازه ندارد در حین تحصیل جایی کار کند و اصلا نمی‌تواند کار کند چراکه ۱۵ تا ۲۰ شب را شیفت می‌دهد.
این پزشک خاطرنشان کرد: سومین دلیل آن اجتماعی و فرهنگی است؛ فرد اگر به این رشته‌ها روی می‌آورد یکی از دلایل آن این است که به دنبال یک زندگی مرفه‌تر نسبت به سایر مشاغل است. در این رشته‌ها فرد باید خیلی درس بخواند و از آن طرف هم باید رفاهیئتی باشد تا بتواند درس بخواند. وقتی که فرد می‌بیند که در آینده بعد از فارغ التحصیلی‌اش باید در یک نقطه دور افتاده که حقوق آنچنانی و آینده آنچنانی ندارد با بسیاری ازم عضلاتی که امروزه وجود دارد دست و پنجه نرم کند و در مقابل کسی که درس نخوانده و شب بیداری نکشیده و کشیک نداده است شاید زندگی مناسب‌تری داشته باشد و انتظارات کمتری از او باشد باعث می‌شود که فرد به یک درجه‌ای از ناامیدی برسد.
کرمانپور تصریح کرد: علت دیگر به زیرساخت فرهنگی باز می‌گردد؛ برخی از افرادی که به رشته پزشکی وارد می‌شوند براساس جو و براساس خواست پدر و مادر و یا اقوام است که این رشته را انتخاب می‌کنند و به عواقب ورود به این رشته و سختی‌های آن از بُعد مسئولیتی و مشکلات قضائی و… فکر نمی‌کنند و بعد با موجی از مشکلات و معضلات روبه‌رو می‌شوند که ممکن است تصمیمی بگیرند که در نهایت منجر به از دست دادن جانشان شود البته این مورد بسیار اندک است.
وقتش رسیده که وزارت بهداشت در دیسیپلین اداری‌اش تجدید نظر کند
وی در پاسخ به این سؤال که وزارت بهداشت تا چه حد برای پیشگیری از این اتفاقات و برای حفظ جامعه پزشکی تلاش می‌کند، گفت: با اینکه وزارت بهداشت از خود ما و از جامعه پزشکی است اما درک واضحی ندارد و متأسفانه ابعادی از فشارها که بر همکاران من در شهرستان‌های مختلف ایجاد می‌شود بیشتر از جانب همین دیسیپلین اداری وزارت بهداشت است و به نظر می‌آید که الان وقتش رسیده کمی در این دیسیپلین تجدید نظر کنند.
این پزشک خاطرنشان کرد: تمام دولت‌ها در حرف درمانی بسیار توانمند هستند اما اینکه یک نفر بیاید وسط برای این جامعه که اکثر آن جوان هستند امیدساز شود، دیده نمی‌شود؛ چراکه همانطور که می‌دانید ۹۹ درصد کسانی که خودکشی کرده‌اند از قشر جوان و تازه فارغ التحصیل یا در دوره رزیدنتی هستند. مسئولان اگر از پشت میکروفن و تریبون بیرون بیایند و با نمایندگان این گروه‌ها صحبت کنند می‌توانند راهکار پیدا کنند و با احیای نظام بیمه‌گری و یا افزایش‌کارانه رزیدنت ها، می‌توانند اقداماتی را انجام دهند که این افراد کمتر دچار پوچی شوند. البته باید دولت به این نتیجه برسد که برای نخبگان جامعه -نه تنها جامعه پزشکی بلکه سایر رشته ها- فکری کند که این‌ها خدمت به کشور و مردم خودشان را همراه با صعوبت و سختی نببینند.
