یکی یکی از معروف ترین و البته بدنام ترین یخچال های قطب جنوب، یخچال روز داوری نام دارد. این نام به این یخچال طبیعی داده شده است زیرا فروپاشی و ذوب شدن آن می تواند برخی از بزرگترین شهرهای ساحلی شرق و غرب جهان را سیل کند و زندگی در این سیاره را به کلی تغییر دهد.
به گزارش فرادید، یخچال رستاخیز/ Thwaites قطعه یخی عظیمی به اندازه بریتانیای کبیر (120 کیلومتر) است که عریض ترین یخچال طبیعی جهان به شمار می رود. این یخچال در واقع یک رودخانه یخ زده است که از بالای صفحه یخی غرب قطب جنوب به سمت پایین می‌پیچد تا به آب‌های بسیار سرد دریای آموندسن برسد، جایی که به شکل یک سکوی یخی شناور به نام قفسه یخی گسترش می‌یابد.
یخبندان Doomsday در حال حاضر مسئول حدود 4 درصد از افزایش سطح دریاهای جهان است و مانند بسیاری از یخچال های قطب جنوب، در سال های اخیر با سرعت فزاینده ای در حال ذوب شدن و از دست دادن یخ های خود است (نرخ از دست دادن یخ در سال گذشته دو برابر شده است). .
دلیل این امر این است که قسمت پایین آن با گرم شدن آب دریا ذوب می شود. تغییرات آب و هوایی اقیانوس جنوبی را در اطراف قطب جنوب گرم می کند و آب گرم تری را به سمت یخچال های روز رستاخیز به ویژه در عمق بیشتر در زیر سطح اقیانوس می آورد.
زمین زیر ورقه یخی غرب قطب جنوب در زیر سطح دریا قرار دارد و قسمت‌هایی از زیر یخبندان بستر دریا به سمت عقب شیب دارند. این بدان معنی است که اگر آب دریا نسبتاً گرم به زیر آن برسد، می تواند یخ را از پایین بریده و یخچال و قفسه یخ را فرسایش دهد و پایداری آن را کاهش دهد.
تا اینجا مشکل بسیار نگران کننده است. اما یک مطالعه اخیر از دانشگاه کالیفرنیا، ایروین نشان می‌دهد که یخچال‌های روز رستاخیز ممکن است حتی آسیب‌پذیرتر از آنچه قبلاً تصور می‌شد، باشد، زیرا آب دریا تا چندین کیلومتر زیر بلوک عظیم یخی رانده می‌شود.
این ذوب سریع مشکل ساز است، زیرا این یخچال به اندازه کافی یخ دارد که در صورت فروریختن کامل، سطح دریا را تا 65 سانتی متر افزایش می دهد. با نرخ فعلی، این یخچال تا پایان قرن، سطح دریاها را حدود 10 سانتی متر افزایش می دهد.
این یک افزایش بزرگ در سطح دریا تنها از یک یخچال طبیعی است. اما دلیل دیگری برای نگرانی دانشمندان در مورد یخچال روز قیامت وجود دارد. این یخچال طبیعی مانند سنگ بستر عمل می کند، به این معنی که فروریختن آن می تواند منجر به فروپاشی یخچال های همسایه شود و به طور بالقوه سطح دریاهای جهانی را بیش از 3 متر افزایش دهد.
از دست دادن این یخچال های طبیعی با استانداردهای انسانی غیرقابل برگشت است و آن را به یک نقطه بحران تبدیل می کند.
دانشمندان هنوز مطمئن نیستند که دقیقاً چه مقدار گرمایش برای ایجاد چنین نقطه اوج مورد نیاز است، اما گرمایش جهانی احتمالاً 1.5 تا 2 درجه سانتیگراد خواهد بود. سطحی که به سرعت به آن نزدیک می شویم. اعتقاد بر این است که ما هنوز به نقطه اوج بحران در غرب قطب جنوب نرسیده ایم، اما این نقطه اوج ممکن است نزدیک باشد.
ما طی چند دهه گذشته از بین رفتن یخ بسیار سریع در قطب جنوب را تجربه کرده ایم و این روند با افزایش دما افزایش خواهد یافت.
گرمایش بیشتر در چند دهه آینده غیرقابل برگشت خواهد بود، زیرا حتی تلاش های جامع برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای تا حدود سال 2050 تأثیر قابل توجهی نخواهد داشت.
تحقیقات اخیر نشان می دهد که این امر منجر به افزایش اجتناب ناپذیر ذوب در آینده می شود، شاید به اندازه ای باشد که باعث فروپاشی یخچال طبیعی شود. دانشمندان دیگر نشان داده اند که تنها 1.2 درجه سانتیگراد گرمایش جهانی امروز می تواند برای فروپاشی صفحه یخی غرب قطب جنوب کافی باشد.
بنابراین افزایش سطح دریا اجتناب ناپذیر و بالقوه بسیار زیاد است، اما نحوه واکنش ما به آن مهم است.
تقریبا نیمی از جمعیت جهان در 200 کیلومتری ساحل زندگی می کنند و افزایش سطح دریا به میزان 3 متر یا بیشتر می تواند بسیاری از شهرهای بزرگ جهان از جمله لندن، نیویورک و شانگهای را سیل کند. بنابراین، بشریت باید به سرعت خود را برای سازگاری با این شرایط خطرناک آماده کند.
خوشبختانه، افزایش سطح دریا بسیار کندتر از سایر تغییرات در سیستم آب و هوایی که اثرات مخربی مانند امواج گرما یا خشکسالی دارند، رخ می دهد. بنابراین ما هنوز زمان داریم تا برای تغییرات آینده آماده شویم. مثل دکتر ناتون می‌گوید: «با پیش‌بینی افزایش سطح آب در آینده، ما زمان داریم تا برای آن برنامه‌ریزی کنیم، نه اینکه منتظر باشیم تا آب دریا به آستان ما برسد.»