هواپیماهای مسافربری معمولاً در ارتفاع 10500 متری از سطح زمین پرواز می کنند، اما جت های خصوصی می توانند بین 12500 تا 13700 متر از سطح زمین پرواز کنند و برخی از هواپیماها حتی می توانند تا ارتفاع 15500 متری از سطح زمین پرواز کنند.
جت‌های خصوصی به دلیل ابعاد کوچک‌تر، نسبت قدرت به وزن بهتری دارند که به آنها امکان می‌دهد سریعتر صعود کنند و بارهای سبک‌تری را حمل کنند، از جمله مواردی که جت‌های خصوصی را از هواپیماهای تجاری متمایز می‌کند. آنها می توانند به سرعت بیشتری برسند و قد بیشتری به دست آورند. هواپیماهای مسافربری بزرگ به سوخت بیشتری نیاز دارند و محموله های سنگین تری دارند، بنابراین رسیدن به ارتفاع بیشتر طول می کشد.
رسیدن به سرعت بالا و در نتیجه ارتفاع زیاد، چندین مزیت عملی برای مسافران جت شخصی دارد.
شاید مهم ترین مزیت پرواز در ارتفاع بالاتر کاهش حجم ترافیک هوایی در آن ارتفاع باشد. این به معنای زمان پرواز کوتاهتر و سفرهای سریعتر برای مسافران است. توجه داشته باشید که با افزایش ارتفاع، موتورهای هواپیما کارآمدتر می شوند، زیرا با کاهش تراکم هوا، هواپیما سوخت کمتری می سوزاند.
از طرفی پرواز در ارتفاع بالاتر تاثیر شرایط نامساعد جوی بر پرواز را تا حد زیادی کاهش می دهد. با پرواز در ارتفاعات بالاتر، جت های خصوصی می توانند راحت تر از روی طوفان های بزرگ عبور کنند، و حتی اگر اینطور نباشد، مجبور نیستند با ترافیک و ازدحام مقابله کنند، زیرا برای جلوگیری از تداخل با طوفان، مجبور به تغییر مسیر می شوند.
در همین حال، در پروازهای عادی، خلبانان ممکن است در هنگام تغییر مسیر با چالش هایی مانند تراکم ترافیک هوایی مواجه شوند که منجر به اختلالات احتمالی و زمان طولانی تر پرواز می شود.
کاهش ترافیک هوایی در ارتفاعات بیشتر به نفع مسافران جت شخصی است. زیرا ایرلاین های تجاری به دلیل پروازهای مداوم و فراوان با ترافیک سنگین هوایی مواجه هستند که برنامه پروازها را پیچیده می کند.
در ارتفاعات بالاتر، آرامش و آسایش مسافران نیز افزایش می یابد. زیرا احتمال مواجهه با طوفان و آب و هوای نامساعد در آن ارتفاع کمتر خواهد بود. رقیق ترین هوا در ارتفاع 125000 متری از سطح زمین و بالاتر است و در نتیجه مسافران سواری نرم تری را تجربه می کنند و احتمال تلاطم در حین پرواز به میزان قابل توجهی کاهش می یابد.
جت های خصوصی به دلیل وزن کمتری که دارند می توانند سریعتر صعود کرده و به حداکثر ارتفاع خود برسند و در ارتفاع بالاتری پرواز کنند که باعث افزایش راندمان عملیاتی آنها می شود. همچنین به این مزایا باید ترافیک هوایی کمتر، اجتناب از طوفان و شرایط نامساعد جوی را نیز اضافه کرد و در نتیجه مسافران هواپیما در زمان کمتر و در مسیر مستقیم پروازهای خود را انجام می دهند.