چرا برخی افراد با وجود ورزش منظم نمی توانند وزن کم کنند؟

ممکن است یک جزء مهم متابولیک که از چربی سوزی در حین ورزش جلوگیری می کند را از دست داده باشید.

دیجیاتو گزارش می دهد که اگر با وجود ورزش منظم در کاهش وزن مشکل دارید، از شنیدن یک مطالعه جدید که ممکن است این معما را حل کند خوشحال خواهید شد.

ممکن است یک جزء مهم متابولیک که از چربی سوزی در حین ورزش جلوگیری می کند را از دست داده باشید. همچنین ممکن است در حین ورزش اکسیژن کمتری مصرف کنید. در نتیجه شما در معرض خطر افزایش وزن قرار می گیرید که می تواند منجر به چاقی و دیابت شود.

یک مطالعه جدید نشان می دهد که ممکن است راه های جدیدی برای هدف قرار دادن چاقی در کنار داروهایی با هدف سرکوب اشتها وجود داشته باشد.

نقش مولکول های سیگنال دهنده در کاهش وزن

محققان دانشگاه کوبه مولکول سیگنال دهی به نام PGC-1⍺(a) را بررسی کردند که در چربی سوزی در حین ورزش نقش دارد.

بدن انواع مختلفی از پروتئین ها را تولید می کند، از جمله انواع معروف “b” و “c”. این دو نسخه عملکرد مشابهی با مولکول سیگنال “a” دارند، با این تفاوت که نسخه های b و c در طول تمرین بیش از 10 برابر بیشتر در عضلات تولید می شوند. افزایش مشابهی در نسخه A وجود ندارد.

واتارو اوگاوا، متخصص غدد درون ریز دانشگاه کوبه و تیمش این فرضیه را مطرح کردند که مولکول های b و c مسئول متابولیسم انرژی در حین ورزش هستند. بنابراین، آنها به شما در سوزاندن چربی در حین ورزش کمک می کنند.

آزمایش مولکول های سیگنال دهی موش و انسان

برای این آزمایش، آنها موش هایی را ارائه کردند که فاقد مولکول های سیگنال دهنده b و c بودند و فقط سویه a را مطالعه کردند. سپس رشد عضلانی، چربی سوزی و مصرف اکسیژن در سه مرحله استراحت، ورزش کوتاه مدت و ورزش طولانی مدت اندازه گیری شد.

علاوه بر این، آنها همچنین داوطلبانی را با و بدون دیابت نوع 2 برای آزمایش‌های مشابه به‌کار گرفتند. زیرا سطح مولکول های سیگنالینگ ممکن است در افراد چاق و افراد مبتلا به دیابت نوع 2 نیز کمتر باشد.

محققان به این نتیجه رسیدند که موش های فاقد مولکول b و c قادر به تطبیق سریع با فعالیت های کوتاه مدت نیستند. بنابراین در حین و بعد از تمرین اکسیژن کمتری مصرف می کردند و چربی کمتری می سوزاندند.

دانشمندان در حین مطالعه بر روی داوطلبان انسانی به نتایج مشابهی دست یافتند. هم افراد سالم و هم افراد مبتلا به دیابت نوع 2 پروتئین B و C بیشتری تولید کردند، اکسیژن بیشتری مصرف کردند و چربی بدن کمتری داشتند.
وزن

این مطالعه همچنین نشان داد که ورزش طولانی مدت ممکن است برای افرادی که فقط پروتئین a تولید می کنند مفید باشد. موش‌هایی که به طور منظم ورزش می‌کردند، بعد از شش هفته تمرین، بدون توجه به اینکه پروتئین‌های b و c می‌ساختند، عضله بیشتری رشد کردند.

جالب است بدانید که محققان عملکرد مهم دیگری از پروتئین PGC-1⍺ و انواع آن پیدا کرده‌اند که ممکن است بر نحوه واکنش ارگانیسم به سرما تأثیر بگذارد.

این بار آنها به تغییرات PGC-1⍺ در بافت چربی نگاه کردند. هنگامی که موش ها در معرض سرما قرار گرفتند، پروتئین های B و C بیشتری تولید کردند که به آنها کمک می کرد چربی بسوزانند و خود را گرم نگه دارند. دمای بدن حیواناتی که قادر به ساخت پروتئین های B و C نبودند در مواجهه با سرما به میزان قابل توجهی کاهش یافت.

این یافته نشان می‌دهد که نسخه‌های b و c مولکول سیگنال‌دهنده ممکن است پاسخ‌های متابولیکی را در پاسخ به انواع محرک‌های کوتاه‌مدت، نه فقط ورزش، تحریک کنند.

نسخه های مختلف مولکول سیگنالینگ PGC-1⍺ به محرک های مختلف پاسخ می دهند. نسخه استاندارد (“a”) در پاسخ به ورزش طولانی مدت تولید می شود، در حالی که نسخه های جایگزین (“b/c”) در پاسخ به ورزش کوتاه مدت یا قرار گرفتن در معرض سرما تولید می شوند. فقدان این نسخه ها پاسخ به محرک ها را دشوارتر می کند.

اما نکته اصلی مطالعه به توانایی افراد برای سوزاندن چربی در حین و بعد از ورزش مربوط می شود.

اوگاوا و تیمش در بیانیه ای گفتند: «داروهای کاهش اشتها اخیراً ساخته شده اند و به طور فزاینده ای در بسیاری از کشورهای جهان تجویز می شوند. گفت. با این حال، هیچ دارویی وجود ندارد که بتواند چاقی را با افزایش مصرف انرژی درمان کند. اگر ماده ای یافت شود که نسخه های b و c را افزایش دهد، داروهایی که مصرف انرژی را در حین و حتی بدون ورزش افزایش می دهند، می توانند تولید شوند. چنین داروهایی به طور بالقوه می توانند چاقی را مستقل از محدودیت های غذایی درمان کنند.