آبی که وارد گوش می شود در مجرای گوش گیر می کند، کانالی که قسمت بیرونی گوش را به پرده گوش متصل می کند. این مرکز توصیه می‌کند بعد از شنا یا دوش گرفتن گوش‌ها را با حوله خشک کنید و سر را به جلو و عقب کج کنید تا آب اضافی گوش‌ها خارج شود.
به گزارش ایندیپندنت،دکتر کریستی دی میسون، استادیار گوش و حلق و بینی در دانشکده پزشکی دانشگاه کارولینای شمالی، به لایو ساینس گفت: «حتی زمانی که به شنا می روید یا هدفون یا سمعک را در گوش خود قرار می دهید، چیزها در گوش شما گیر می کند. به عنوان مثال، عرق بدن می تواند به داخل گوش جاری شود و در آنجا گیر کند. زمانی که شنا می کنید یا دوش می گیرید، آب معمولاً به راحتی داخل و خارج گوش شما جاری می شود، اما گاهی اوقات در آنجا گیر می کند.
آبی که وارد گوش می شود در مجرای گوش گیر می کند، کانالی که قسمت بیرونی گوش را به پرده گوش متصل می کند. این کانال معمولاً به شکل حرف S انگلیسی است، اما خمیدگی و انحنای آن در افراد مختلف کمی متفاوت است.
با توجه به این دی میسون گفت: “اگر مجرای گوش شما کوچکتر است، راحت تر آب در گوش شما باقی می ماند.” اما آب همچنین می تواند پشت جرم گوش گیر کند که اغلب به توقف رشد باکتری ها کمک می کند و گوش را در pH سالم (pH یا سطح اسیدی) حدود 5 تا 5.7 نگه می دارد.
در چنین شرایطی، تجمع آب و از بین رفتن جرم گوش، محیطی مرطوب و قلیایی ایجاد می کند که به باکتری ها یا مخمرها اجازه تکثیر می دهد. نتیجه بیماری به نام گوش شناگر یا اوتیت خارجی است که در آن مجرای گوش قرمز و متورم می شود. اوتیت خارجی همیشه به دلیل وجود آب در گوش ایجاد نمی شود، اما عامل خطر اصلی است.
دی میسون می گوید: «گوش شناگر اصطلاحی جذاب برای عفونت مجرای گوش خارجی است. خطر برای شناگران پنج برابر بیشتر از غیر شناگران است، زیرا قرار گرفتن مکرر در معرض آب می تواند احتمال التهاب کانال گوش را افزایش دهد.
در صورت احتباس آب در گوش چه باید کرد؟
دی میسون توصیه می کند: «ساده ترین راه این است که سشوار را در حالت کم قرار دهید و سپس گوش را به آرامی خشک کنید. همچنین می توانید قطره های خشک کن را بدون نسخه خریداری کنید.
وی همچنین افزود: اگر عاشق شنا هستید و فکر می‌کنید مستعد عفونت گوش هستید، گوشی‌های مخصوص شنا استفاده کنید تا از ورود آب به گوش‌تان جلوگیری شود.
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده همچنین استفاده از کلاه شنا را هنگام شنا برای جلوگیری از ورود آب به گوش توصیه می کند.
این مرکز توصیه می‌کند بعد از شنا یا دوش گرفتن گوش‌ها را با حوله خشک کنید و سر را به جلو و عقب کج کنید تا آب اضافی گوش‌ها خارج شود.
دی میسون تاکید می کند: «به محض اتمام شنا، مهم است که آب از گوش خود خارج شود. هرچه آب بیشتر در آنجا بماند، احتمال ابتلا به عفونت باکتریایی یا قارچی بیشتر می شود.
اگر علائم خفیف گوش شناگر را تجربه کردید، مانند خارش و قرمزی در مجرای گوش یا ناراحتی که با کشیدن یا فشار دادن گوش خارجی بدتر می شود، به پزشک مراجعه کنید.