چای ناجی جان انسان است! چگونه نوشیدن چای مرگ و میر انسان را کاهش داد؟

گاهی اوقات یک فنجان چای بعد از یک روز خسته کننده معجزه می کند. تحقیقات جدید نشان داده است که این نوشیدنی ممکن است جان انسان ها را در قرن هفدهم نجات دهد.

کارشناسان دریافته اند که افزایش محبوبیت چای با کاهش میزان مرگ و میر در سراسر انگلستان در طول انقلاب صنعتی، زمانی که بهداشت ضعیف بود، مرتبط است.

زیرا جوشاندن آب باکتری ها و انگل هایی را که باعث بیماری های کشنده ای مانند اسهال خونی می شوند را از بین می برد.

شواهدی وجود دارد که در اواخر دهه 1780، در طول انقلاب صنعتی، چای تقریباً برای همه در انگلستان در دسترس بود.

جمعیت در حال افزایش است و در واقع باید شاهد افزایش مرگ و میر در این مدت باشیم. اما در نهایت شاهد کاهش میزان مرگ و میر هستیم که به دلیل معرفی و محبوبیت چای و به خصوص آب جوش است.

ساموئل جانسون نویسنده مشهور انگلیسی یکی او یکی از اولین طرفداران نوشیدن چای بود.

در سال 1757 او خود را به عنوان یک “چای خوار سفت” توصیف کرد که کتری زمانی برای خنک شدن نداشت!

اسهال خونی یک بیماری گوارشی جدی بود که باعث مرگ و میر بسیاری در قرن هفدهم شد.

در زمان شیوع این بیماری در برخی از نقاط اروپا، 90 درصد مرگ و میرها به دلیل اسهال خونی بوده است.

پروفسور انتمن داده های بیش از 400 جامعه در سراسر انگلستان را ارزیابی کرد و میزان مرگ و میر را قبل و بعد از محبوبیت و مقرون به صرفه بودن چای بررسی کرد.

او مناطق را بر اساس کیفیت آب تجزیه و تحلیل کرد، که باید بر اساس ویژگی های جغرافیایی مانند تعداد منابع آب جاری یا ارتفاع استنباط می شد.

در مناطقی که کیفیت آب پایین تری دارند، با معرفی چای شاهد کاهش بیشتر میزان مرگ و میر هستیم.

این محقق اظهار داشت که حجم بالای داده های تاریخی موجود در انگلستان، امکان انجام تحقیقات وی را فراهم کرده است.

مکان های بسیار کمی در جهان چنین داده هایی دارند. این تحقیق بدون تلاش عظیم جمعیت شناسان و مورخانی که مجموعه داده هایی را که من قادر به تجزیه و تحلیل آنها بودم گردآوری کردند، امکان پذیر نبود. نبود.

دسترسی به آب سالم همچنان یک مشکل در بسیاری از کشورهای در حال توسعه است.

پروفسور Antman گفت که افزایش محبوبیت چای در بریتانیا نمونه ای از این است که چگونه یک تغییر رفتار ساده (جوشیدن آب قبل از نوشیدن) می تواند اثرات مثبت زیادی داشته باشد.

مردم رفتار خود را تغییر داده اند. اما نه برای توصیه در مورد عادات سالم یا نوشیدن آب تمیز، بلکه صرفاً به این دلیل که آنها می خواستند چای بنوشند.

این یک مثال عالی از این است که چگونه یک جمعیت بدون اینکه کسی تلاش کند فرهنگ یا آداب و رسوم خود را تغییر دهد، رفتار سالمی را اتخاذ کردند.

این چیزی است که ما می توانیم هنگام فکر کردن به مداخلات آینده با هدف بهبود سلامت به طور کلی، از جمله منابع آب، تقلید کنیم.