پیشنهاد ویژه عطاءالله مهاجرانی به نتانیاهو

سید عطاءالله مهاجرانی، وزیر اصلاحات در یادداشتی با عنوان «تفسیر نتانیاهو از کتاب مقدس!؟» نوشت:

هفت سال پیش، پس از مصاحبه نتانیاهو با بی‌بی‌سی فارسی، گفتم: «نتانیاهو کتاب مقدس را نمی‌داند!» حالا می‌خواهم بگویم که این یک درک ناآشنا و ناآشنا از پیام‌های کتاب مقدس نیست، حداقل یک درک ناکافی و شکسته است. پیامی که وی در ابتدای سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در روز جمعه 31 ام ارائه کرد. شهریور تحصیل کرده، بله

میرمحمدصادقی: شورای نگهبان سلیقه ای عمل می کند/ تفکر افراطی بر انتخابات حداقلی اصرار دارد/ حضور خودی ها در بین خودی ها بیشتر می شود

باید در نظر داشت که در جلسات مهمی مانند سازمان ملل، معمولاً سخنان مسئولان توسط یک تیم تدوین می شود، رایزنی ها و ویرایش های لازم انجام می شود و در نهایت سخنران متن را می خواند. البته گاهی گوینده اینطور عمل می کند: این من طاووس علیین هستم، انگار متن را خودش نوشته و همه این آهنگ ها مال خودش است. این بار نتانیاهو از ضعیف ترین موضع خود صحبت کرد.

این ضعف در تصویر، صدا و نحوه خواندن متن نیز مشهود بود. جمعیت قابل توجهی از یهودیان دشمن نتانیاهو در نزدیکی سازمان ملل تجمع کرده بودند و اسرائیل تقریباً ده ماه است که تظاهرات و اعتصابات شدیدی را تجربه کرده است. در چنین شرایطی مقدمه ای را برای سخنرانی خود انتخاب کرد که بتواند به دوگانگی شیطان و خدا، نفرین و برکت، ظلمت و روشنایی نظم بخشد. در این متن از یک سو صلح و آرامش و پیشرفت و برکت وجود دارد که اسراییل نماد آن است و از سوی دیگر لعنت و تروریسم و ​​تاریکی که جمهوری اسلامی ایران و فلسطینی ها نماد آن هستند. نشانه ای از.

برای تبیین این دوگانگی مطلبی از قول موسی علیه السلام نقل کرده است. مشکل من در درک و تفسیر نتانیاهو از این نقل قول از کتاب مقدس ناشی می شود. وی گفت: بیش از سه هزار سال پیش، پیشوای بزرگ ما موسی به بنی اسرائیل که در شرف ورود به سرزمین موعود بودند، رو کرد و گفت: در آنجا دو کوه رو به روی هم خواهند یافت: کوه جرزیم که در آن یک نعمت بزرگ بشارت داده شده است. ممکن است کوه ابال باشد، محل لعنت بزرگ. «موسی گفت که سرنوشت انسانها با انتخاب بین نعمت و نفرین تعیین می شود.» این پیام موسی علیه السلام در سفر تثنیه باب 11، آیات 29 و 30 بیان شده است.

اما در آیات 16 تا 29 مفهوم لعن و برکت توضیح داده شده است. در واقع نتانیاهو جای یهوه را گرفت و بدون توجه به این مقدمه ضروری در تبیین مفهوم لعن و نعمت، تعریف و تایید لعن و نعمت را پایه گذاری کرد. او برای نفرین و برکت دادن به نتانیاهو توصیف “بزرگ” را اضافه کرد! چنین تعبیری در متن یافت نمی شود. در کتاب تثنیه می خوانیم: «امروز برکت و لعنت را پیش روی تو قرار دادم. اما برکت این است که از احکام یهوه خدای خود که امروز به شما امر می کنم اطاعت کنید. اما اگر این کار را انجام دهی، نفرین است.» اوامر یهوه خدای خود را اطاعت مکن، چنانکه امروز به تو امر می کنم. من به شما دستور می دهم که به عقب برگردید و از خدایان دیگری که نمی شناسید پیروی کنید.» (فصل 11، آیات 26 تا 29).

اما یهوه، خدای یهودیان، احکام و احکام خود را از طریق موسی بر روی الواح توضیح داده بود. این دستورات عبارت بود از: «کشت نکن!» و به خانه همسایه، مزرعه او، غلامش یا هر چیزی که متعلق به همسایه خود است طمع مکن.» (تثنیه فصل 5، آیات 18-23) دولت اسرائیل با آمریکایی ها می کشد. حمایت و اروپا سال هاست که فلسطینی ها هستند.

محمد دره، کودک فلسطینی که به آغوش پدرش پناه برد و او را با خود برد. تیر این واقعیت که سربازان اسرائیلی مستقیماً کشته می شوند، نمادی از این قتل ها است. خانه‌ها، مزارع و باغ‌های زیتون فلسطینی‌ها سال‌هاست که اشغال و ویران شده است. در واقع، اسرائیل نقشه فیزیکی، ارضی و انسانی برای نابودی فلسطینی ها دارد، بنابراین همانطور که نتانیاهو بارها در سخنرانی خود تکرار می کرد، “یهودی…” “کشور اسرائیل” موضوع دیگری است که فلسطینی ها ندارند. .

این موضوع توسط سرکیس نوم، روزنامه نگار متفکر لبنانی، تحت عنوان اخراج اسرائیل از بیت المقدس، فلسطین و فلسطینیان مطرح شد. حالا نتانیاهو مدعی است اسرائیل نماد برکت و اطاعت از دستورات یهوه است و فلسطینی ها و ایران که از فلسطینی ها دفاع می کند نماد نفرین هستند؟

پیشنهاد می‌کنم نتانیاهو «سه‌گانه» الی ویزل را بخواند که در آن می‌گوید: «ما قربانیان هولوکاست بودیم، اما جلاد شدیم.» تبدیل قربانی به جلاد به معنای فراموش کردن برکت دستورات یهوه و جایگزینی و متمرکز کردن تبلور آن است. لعنت. و در 18 اکتبر 2006 که مطابق با 26 اکتبر 2006 است، پس از شکست ارتش اسرائیل در جنگ تموز در تابستان همان سال، سرکیس نوم مقاله ای با عنوان تأمل برانگیز و آموزشی نوشت: «وارد شوید. منطقه دوران ایران؟»؟! اکنون پس از گذشت هفده سال از انتشار مقاله سرکیس نوم، همه نشانه ها حکایت از عصر جدیدی در منطقه دارد. دورانی که دیگر اسرائیل محور و مرکز منطقه نخواهد بود، همان طور که شیمون پرز در کتاب «خاورمیانه جدید» آرزو کرده بود، دورانی که سایه سنگین آمریکا بر منطقه بسیار ضعیف شده است!

2727