در زمانی که محمود گودرزی وزیر ورزش و جوانان بود و مصطفی مدبر مدیرعامل شرکت توسعه، کار بازسازی ورزشگاه آزادی آغاز شد و در گام اول، سه زون طبقه بالا به طور کامل بازسازی شد.
ابوالفتحی، معاون فنی و مهندسی شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی کشور، از آخرین وضعیت استادیوم آزادی گفت.
به گزارش خبرآنلاین، در یک گفت‌وگوی روز شنبه، ابوالفتحی اعلام کرد که سکوهای تماشاگران آزادی پس از ۵ ماه از دیروز، که در کارگاه ساخت خارج از استادیوم از مدت‌ها قبل در حال تولید بودند، در اولین زون از سکوهای استادیوم آزادی نصب شدند. عملیات بهسازی استادیوم همزمان با نصب سکوها، سبک‌سازی و نصب صندلی‌ها ادامه خواهد یافت.
جالب است که مدیران شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی همواره بر این نکته تأکید می‌کنند که بازسازی ورزشگاه آزادی پس از نیم قرن آغاز شده است. اما نگاهی به گذشته و اتفاقاتی که در بزرگترین مجموعه ورزشی ایران رخ داده است، این ادعا را نقض می‌کند.
زمانی که محمود گودرزی وزیر ورزش و جوانان و مصطفی مدبر مدیرعامل شرکت توسعه بود، عملیات مرمت ورزشگاه آزادی آغاز شد و در گام اول 3 زون طبقه فوقانی به طور کامل بازسازی شد. اتفاقاً نشیمن گاه طبقه دوم در همان زمان شروع شد و در کمتر از 2 ماه به پایان رسید.
الان نمی‌دانیم مدیران شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی کشور بر اساس کدام اطلاعات و سند‌ها ادعا می‌کنند که این اقدامات برای اولین بار و پس از ۵۰ سال انجام می‌شود؟!
متأسفانه، این نظرات ناشی از شرایط نامنظم شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی کشور هستند، زیرا این شرکت به عنوان یکی از شرکت‌های وابسته به وزارت ورزش و جوانان که مسئولیت ساخت، ساز و نگهداری اماکن ورزشی را بر عهده دارد، روزهای عجیب و غریبی را پشت سر می‌گذارد.
پس از معرفی حمید سجادی به عنوان وزیر ورزش و جوانان در ابتدای دولت سیزدهم، علیرضا عاصم یوسفی را به عنوان مدیرعامل شرکت توسعه انتخاب کرد. عاصم یوسفی به عنوان تهیه کننده ای که در طول فعالیت حرفه ای خود برنامه های غیر مخفی ساخته است! او مدیریت شرکتی را برعهده گرفت که فعالیت آن در زمینه مهندسی و ساختمان بود. وی در دوران 18 ماهه خود کار ساختمانی خاصی انجام نداد، بلکه تنش های زیادی با روسای فدراسیون های ورزشی داشت به طوری که کم کم به بند آشیل وزارت ورزش تبدیل شد. و جوانان آمده بودند.
بسیاری از رهبران اتحادیه فوتبال انگلیس از جمله علیرضا دبیر، آرش میراسماعیلی و داود عزیزی همواره از عملکرد عاصم یوسفی در دوران تصدی او انتقاد کردند. این انتقاد تا دی ماه 1401 ادامه داشت تا اینکه صبر سجادی وزیر اسبق ورزش به آن پایان داد و مهیار عسگریان را به ریاست جامعه توسعه و تجهیز منصوب کرد.
با آمدن عسگریان که تنها تجربه ورزشی او چند هفته ریاست فدراسیون بسکتبال بود، نه تنها شرایط و روابط شرکت تعزیه با فدراسیون های ورزشی بهبود نیافت، بلکه وضعیت داخلی این شرکت نیز در سال 2018 بهم ریخت. در گذشته وظایف مدیرعاملی امروز مشخص نبود و بسیاری از حوزه‌های این مجموعه تحت نظارت این شرکت هستند، مانند ب- مجموعه های الخبال، پیست های اسکی، اسب سواری و اسب سواری توسط سرپرست اداره می شود.
جالب است که مهیار عسگریان به دلیل فعالیتش در بخش خصوصی، عضو هیات مدیره و مدیرعامل چندین شرکت می‌باشد، که عملاً او وقت کافی را برای شرکت تجهیز اختصاص نمی‌دهد. عسگریان عضویت در هیات مدیره شرکت‌های “مایان دیزل فولاد”، “گروه خودروسازی مایان”، “بهمن دیزل”، “سیبا موتور”، “کارو موتور دیزل”، “دنیای کارو خودرو” و مدیرعاملی گروه خودروسازی مایان را در سابقه کار خود دارد.
اکنون باید ببینیم تصمیم کیومرث هاشمی در مورد شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی چه خواهد بود، آیا اصلاحیه‌ای در روند کنونی صورت می‌گیرد یا اجازه می‌دهد که شرکت با همان روند پیش برود؟!
در صخب ورزش ایران، کمتر کسی به شرکت توسعه و فعالیت‌های آن توجه می‌کند، در حالی که اگر این شرکت به درستی مدیریت شود، به لطف امکانات و ارتباطاتی که با فدراسیون‌های ورزشی بسیاری دارد، می‌تواند بسیاری از تنش‌ها در وزارت ورزش و فدراسیون‌های ورزشی را به حداقل برساند. با این حال، در سال‌های اخیر همواره افرادی که به عنوان مدیر شرکت توسعه منتخب شده‌اند، فهم صحیحی از ورزش حرفه‌ای و امور فدراسیون‌ها نداشته‌اند و به طور کامل با ورزش آشنا نبوده‌اند!