عکس جدیدی که ناسا منتشر کرده است، پدیده ای 800 ساله را نشان می دهد.
به گفته ناسا، یک انفجار ابرنواختری نادر در سال 1181 در آسمان شب ظاهر شد و به مدت 185 روز متوالی قابل مشاهده بود. سوابق تاریخی نشان می دهد که این ابرنواختر شبیه یک ستاره گذرا در صورت فلکی Cassiopeia است و مانند زحل می درخشد.
به گزارش ایسنا، از آن زمان تاکنون دانشمندان در تلاش برای یافتن بقایای این ابرنواختر بوده اند. در ابتدا تصور می شد که این سحابی می تواند تپ اختری به نام “3C58” (3C 58) باشد، اما بررسی دقیق تر نشان داد که تپ اختر قدیمی تر از ابرنواختر 1181 است.
در دهه گذشته یک رقیب دیگر کشف شد. «Pa 30» (Pa 30) یک سحابی تقریباً دایرهای شکل با یک ستاره مرکزی در صورت فلکی ذات الکرسی است. این سحابی در عکس جدید با ترکیب تصاویر چندین تلسکوپ نشان داده شده است.
این تصویر از ترکیبی از دادهها از سراسر طیف الکترومغناطیسی استفاده میکند تا نمایی جدید و شگفتانگیز از بقایای ابرنواختر را نشان دهد. این عکس به ما این امکان را می دهد که از همان شیئی که بیش از 800 سال پیش در آسمان شب اجدادمان ظاهر شد شگفت زده شویم.
مشاهدات پرتو ایکس از XMM-Newton وسعت کامل سحابی را به رنگ آبی نشان میدهد و رصدخانه پرتو ایکس چاندرا (CXO) منبع مرکزی آن را با فیروزهای روشن شناسایی میکند.
این سحابی به سختی در نور مرئی قابل مشاهده است، اما در نور مادون قرمز جمع آوری شده توسط Wide Field Infrared Survey Explorer (WISE) قرمز و صورتی می درخشد.
آنچه قابل توجه است ساختار شعاعی در عکس است که از گوگرد داغ تشکیل شده و در نور مرئی می درخشد. این سازه با تلسکوپ زمینی 2.4 متری “هیلتنر” در “رصدخانه ام دی ام دی ام” با رنگ سبز مشخص شده است. ستاره های پس زمینه عکس گرفته شده توسط تلسکوپ Pan-STARRS نیز به رنگ سفید قابل مشاهده هستند.