به گزارش آنلابان نیوز، در سال های اخیر صحبت های زیادی مبنی بر تغییر نام پول ملی و یا حذف صفرها از ریال مطرح شده اما تاکنون اقدامی صورت نگرفته است.
ششان نیوز در اطلاعیه ای نوشت: اگرچه بحث حذف صفر یا تغییر نام پول ملی در حد شایعه باقی ماند، اما نخستین گام ها برای این تغییرات در سال های اخیر برداشته شده است.
نمونه‌هایی از این مراحل شامل تیره کردن چهار صفر آخر در برخی از اسکناس‌های جدید یا حذف صفر از شماره انگلیسی برخی از چک‌های مسافرتی بود.
بررسی‌ها نشان می‌دهد که تغییر واحد پول ملی یا حذف صفرهای آن بسته به شرایط اقتصادی، زمان‌بندی و مدیریت سیاست‌گذاران، آثار مثبت و منفی مختلفی دارد.
به همین دلیل، این اقدامات در برخی کشورها موفقیت آمیز بوده اما در برخی دیگر شکست خورده است.
خداحافظی اجباری با صفرها
بر اساس گزارش اردیبهشت ماه ماه جاری که توسط پژوهشکده پولی و بانکی بانک مرکزی منتشر شده است، حذف صفرهای پول ملی در کشورهای دارای تورم مزمن سیاست اصلاحی اجتناب ناپذیر تلقی می شود.
تورم بلندمدت در ایران باعث کاهش ارزش هر ریال ایران شده است فروردین ماه 1403 باید به 0.00000156 دلار کاهش یابد و پول داخلی کشور جزو کم ارزش ترین ارزهای دنیا باشد.
به این ترتیب اصلاح پول ملی ایران اجتناب ناپذیر است. این گزارش مزایا و معایب اجرای این سیاست را برجسته کرده و نکات کلیدی مرتبط با این موضوع را مورد بحث قرار می دهد.
حذف نقطه صفر از پول ملی درمان تورم محسوب نمی شود. زیرا قبل از اجرای این سیاست باید مشکلات ساختاری اقتصادی حل شود و پس از اینکه ارزش پول ملی به ثبات نسبی رسید، صفرهای آن کم شود.
در واقع اصلاح صفرهای پول ملی نه تاثیر مستقیم مثبت و نه منفی دارد. با این حال، این تأثیر غیرمستقیم بر سایر اجزاء دارد کسب و کار می تواند اثرات متفاوتی در دنیای واقعی داشته باشد.
مزایای کوتاه کردن صفرهای طولانی
بر اساس گزارش پژوهشکده پولی و بانکی بانک مرکزی، برخی از کارشناسان اقتصادی مزیت اصلی اجرای این سیاست را تضمین اعتبار پول ملی می دانند.
زیرا اجرای این سیاست به دلایل اقتصادی به این معناست که سیاستگذار در تلاش برای حفظ ارزش پول ملی است و احتمالاً تورم را نیز مهار خواهد کرد.
اگر مردم احساس کنند که دولت اقدامات جدی برای مهار تورم انجام می دهد، انتظارات تورمی کاهش می یابد.
به گفته برخی دیگر از اقتصاددانان، کاهش تعداد صفرها در پول ملی به طور موثری به تثبیت کنترل پولی کمک می کند.
در برخی موارد با کاهش ارزش پول داخلی، مردم به استفاده از ارزهای خارجی با ثبات تری روی آوردند که این امر تأثیر سیاست پولی و قدرت سیاست گذار را کاهش داد.
علاوه بر این، حذف برخی از صفرها، انجام تجارت را آسان تر می کند و حمل و نقل پول را آسان تر و ایمن تر می کند.
از طرفی این کار منجر به کاهش اشتباهات تایپی در سیستم بانکی و حسابداری می شود.
علاوه بر این، در اقتصادهای تورمی، کاهش ارزش پول ملی یک “توهم پولی” ایجاد می کند.
توهم پولی به این معنی است که با افزایش اسمی درآمد، مردم احساس می کنند که ثروتمندتر شده اند. در حالی که این افزایش درآمد تنها به دلیل تورم است.
گسترش توهم پول در بین مردم فشار تقاضا را افزایش می دهد و تورم را افزایش می دهد.
217.