اما پایان نامه ای که دولت فرانسه برای استخدام در پست دولتی شرط می داند چیست؟ ماساکو واتانابه آخرین فصل کتاب «نوشتن به مثابه زندگی» را به «اندیشه و سبک نوشتن در فرانسه» اختصاص داده و پایان نامه نویسی را مبنای اهمیت نوشتن در فرانسه می داند.
اجازه دهید ابتدا بگویم که واتانابه استدلال می‌کند که «تفکر در نظام آموزشی فرانسه» کاملاً شبیه به تفکر حاکم بر اروپا است (واتانابه 1400: 311). بنابراین حقوق پایان نامه بیانگر طرز تفکر اروپایی است. دوم، واتانابه می نویسد که پس از انقلاب کبیر 1789، فرانسه صد سال را صرف ایجاد «قالب مقالات و به طور خاص، قالب اندیشه» کرد (همان، 314).
پایان نامه همان مقاله است; اما این «مقاله» چیست که نگارش آن آنقدر مهم است که لازمه اصلی کسب یک پست مهم دولتی است؟
واتانابه، که پانزده سال است کار میدانی قوم نگاری را در مورد فرانسه انجام داده است، می نویسد که پایان نامه مقاله ای است که “توانایی های علمی” یک فرد را نشان می دهد. اما این مهارت چه نوع مهارتی است؟ و علم در اینجا به چه معناست؟
این توانایی دو شاخص دارد: 1) تسلط عالی و خلاقانه به زبان فرانسه. 2) تسلط خودتان بر علوم انسانی و اجتماعی (همان، 320). لطفا این دو شاخص را جدی بگیرید.
واتانابه می نویسد: «پایان نامه به عنوان یک سبک فراتر از الگو و قاعده نگارش است» (همان). در این سبک نگارش، نویسنده ابتدا باید موضوعی را به گونه ای مطرح کند که «ماهیت موضوع» را نشان دهد (همان، 325). در کتابم «زندگی همه چیز در مورد درک مسئله است» (فضلی 2019)، مشکل را به طور کامل شرح دادم.
دومی ماهیت موضوع مورد بحث را در قالب تز و آنتی تز، یعنی «روش دیالکتیکی» نشان می دهد. به بیان ساده، «دیدگاه‌های رقیب» در این موضوع «به روشنی»، «کافی بودن ادله برای اثبات آن‌ها» و «عدم وجود عناصر و عوامل اضافی در متن» مورد بحث قرار می‌گیرد (همان، 322). . لطفا به این ویژگی ها توجه کنید.
با این حال، مهم ترین و دشوارترین بخش پایان نامه نگارش «دیدگاه سوم» است. نویسنده باید به ترکیبی از تز و آنتی تز دست یابد. این ترکیب دیدگاه نویسنده است. نویسنده نه تنها گزارش می دهد، بلکه یک رهبر عقیده و تحلیلگر است.
پایان نامه، مقاله ای مسئله محور، جدلی و مناظره ای است و نویسنده به جای نشان دادن «فصاحت و عظمت کلمات» باید «دقت، شفافیت و سادگی» را نشان دهد (همان، 342). اساس کار این است که نویسنده «هسته مشکل را با استفاده از روش دیالکتیکی تعیین می کند» (همان، 347).
اینجا مواظب باش او نمی گوید که نباید فصاحت و ابهت کلام وجود داشته باشد، بلکه می خواهد نوشتن به «بازی بلاغی» خلاصه نشود.
هرکسی که می‌خواهد یک پست دولتی مهم در فرانسه داشته باشد باید بتواند به خوبی در علوم انسانی و اجتماعی تسلط داشته باشد تا بتواند پایان نامه بنویسد، خواه متخصص پزشکی، مهندسی، علوم پایه و یا هر چیز دیگری باشد. و این طرز تفکر اروپایی است و فقط محدود به فرانسه نیست.
این معیار و معیار برای تعیین میزان توانایی و تسلط مسئولان کشورمان در نگارش مقاله به زبان فارسی، دقیق، واضح، ساده، بدون پرکننده و اضافات و با منطق دیالکتیکی و توانایی تبیین «ماهیت مشکل”؟
بدون اغراق می توان گفت که گاه نوشته ها نه تنها فاقد موضوع و بحث است، بلکه حتی ابتذال و ابتذال نیز جای فصاحت و عظمت کلام را می گیرد.
«بی سوادی سیستمی» حاکم، چنین خواسته ای را از مسئولان نمی طلبد. معیارهای احراز ادارات و مناصب دولتی در ایران بر اساس همه چیز است به جز تسلط و توانایی پایان نامه و به طور دقیق تر، دقیق تر، عمیق تر و خلاقانه نویسی به زبان فارسی.
شایسته است چند بار با هم این سخنان ابوالفضل بیهقی در تاریخ بیهقی را در بخش نامه به قدرخان با صدای بلند بخوانیم: «و مردی آگاه می‌شود که ننویسد و می‌داند که دامنه آن چیست. کار این است.”
و کل ماجرا این است که ما هنوز نمی دانیم «عرض کار» چیست! و ما فکر می کنیم مسئولیت ها و مناصب شوخی است و بنابراین ملک و زمین مرتب نیست و پیدا نمی شود. مگر اینکه الفبا را خوب یاد بگیریم و زندگی با الفبا را جدی بگیریم. من کتابم الفبای زندگی را نوشتم تا بتوانیم وسعت کارمان را درک کنیم.
216216