واکنش روزنامه شرق به اظهارات علیرضا دوبیر

روزنامه شرق نوشت: همانطور که خودش مدعی شده از 17 سالگی صاحب برند بوده و با توجه به ثروت و ثروتی که به دست آورده بعید است حداقل در زمینه مالی دچار غم و اندوه و سختی خاصی شود. ، از روزهایی که به اوج خود رسید تا کنون. علاوه بر این، او با دنیای سیاست بیگانه نیست و صندلی جنجالی او از دوران عضویت در شورای شهر به یادگار مانده است.

همه این اتفاقات خوب در زندگی منشی رخ داده است، آن هم در شرایطی که او هنوز به خواسته‌اش نرسیده است و سعی می‌کند با طعنه و کنایه به «چیزی» که کم دارد برسد.

او در جدیدترین مورد، بار دیگر رسول خادم، اسطوره محبوب دنیای کشتی را مورد تمسخر قرار داد تا بتواند توجه بخشی از مردم را به خود جلب کند. علیرضا دبیر وقتی برای چندمین بار در سال های اخیر در تلویزیون ظاهر شد، بدون ذکر نام رسول خادم را به تمسخر گرفت و در برنامه ای که پیمان یوسفی پشت میز نشسته بود خطاب به مردم گفت: رسانه ها باید هزینه کنند. توجه به مردم، آنها متوجه می شوند که یک رسانه می خواهد الکی را قهرمان کند، همان رسانه می خواهد از من یک «آب خامه» بسازد. یک حرکتی که شما انجام می دهید، مثلا آهنگ های زورخانه و فلان را پخش می کنید و می گویید جهان پهلوان چه کرد، حالا بیایند یک حرکت کوچکتر بگویند که من می کنم…

ناگفته نماند که این اشاره به علیرضا دبیر، رسول خادم و فعالیت های اجتماعی او پس از ریاستش بر انجمن کشتی است.

برخلاف علیرضا دبیر که چندین بار نشان داده عاشق حرف زدن است، رسول ثابت کرده که اهل عمل است و به همراه چند تن از دوستان و رفقای قدیمی خود از دنیای هنر و کشتی، یک موسسه خیریه برای حمایت از او تأسیس کرده است. مردم سیستان و بلوچستان البته هر جا که سیل و زلزله باعث ویرانی شود، رسول و همرزمانش آستین ها را بالا زدند و در کنار مردم ایستادند. حتی این روزها که علیرضا دبیر یک بار دیگر رسول خادم را مسخره کرد، رسول در حال کمک به نیازمندان است. پ

چه چیزی باعث می شود رئیسی که تقریباً به همه چیز نیاز دارد، در مواجهه با چنین مردی که نشان داده در همه زمینه ها با مردم طرف است، آشفته شود و لب به طعنه باز کند؟

او از اینکه مردم این روزها رسول خادم را “قهرمان جهان” خطاب می کنند، آزرده خاطر است و هشدار می دهد که نگذارید “فریب رسانه ها” (احتمالا) شود. اما چه کسی نداند که قدرت رسانه ها برای قهرمان کردن جهان یا شبیه ساختن یک فرد هرگز به اندازه درک مردم نیست. اگر اینطور است، شاید تلاش صداوسیما که منحصراً صاحب فضای رسانه ای است، برای بت سازی و بت نکردن مخاطبانش باید مثمر ثمر باشد.

نکته ای که علیرضا دبیر فراموش کرده یا نمی خواهد بپذیرد این است که «مردم» به اندازه کافی «کریمشیرای کارشناس» و «کارشناس جهانی» شده اند و نیازی به پذیرش و تذکر در این زمینه ندارند. سوالی که ممکن است در این مقطع هنوز برای آنها مبهم باشد این است که چرا علیرضا دبیر باید از هر فرصتی برای طعنه زدن به رسول خادم استفاده کند.

دیگر بر کسی پوشیده نیست که رابطه این دو، حتی اگر بتوان آن را رابطه نامید، خوب نیست. حتی خود علیرضا دبیر هم به چنین موردی اشاره کرد و گفت: نگوییم من و رسول خادم با هم خوب نیستیم، شاید سبک فکری هم را قبول نداریم. وگرنه در کشتی قبولش دارم. وقتی رسول خادم در المپیک آتلانتا طلا گرفت، خیلی گریه کردم. در حوزه های مدیریتی دیدیم که ذهن ما با هم قاطی نمی شود. من افکار آنها را در زمینه های فرهنگی، هنری و سیاسی قبول ندارم. اما او به عنوان یک قهرمان بزرگ کشتی مورد احترام است.

منشی بارها اعلام کرده که ویژگی های سیاسی و فرهنگی رسول خادم را قبول ندارد. اما سکوت رسول خادم که قطعاً میزان نگرانی او فراتر از موضوعات مطرح شده توسط دبیر است، احتمالاً بر سردرگمی این روزها رئیس فدراسیون کشتی می افزاید. آرامشی که با برنامه منشی برای مقابله با پیام رسان منافات دارد. همانطور که قبلا ذکر شد، این اولین بار نیست که منشی بنده را مسخره می کند. او پیش از این بدون ذکر نام به خبرگزاری دولتی گفته بود که «آنهایی که علیه کشتی ایرانی تبلیغ می‌کنند دو گروه بیشتر نیستند. یکسری مریض بیرون نشسته اند و علیه ما تحریک می کنند و خودی هایشان هم شایعه پراکنی می کنند. دو جریان وجود دارد. جریان اول ضدانقلاب و جریان دوم قهرمان فضای مجازی جهان هستند که کاملا به هم متصل هستند. باید آمار بدهند و در انتهای برج حقوق می گیرند. امثال امیرکبیر اغلب مورد بدگویی قرار گرفته اند، اما اکنون تاریخ درباره او چگونه قضاوت خواهد کرد؟ تاریخ تکرار می شود، فقط سال ها متفاوت است. زمان مشخص خواهد کرد که چه کسی نوکر و چه کسی خائن است.