به گزارش خبرگزاری بازتاب آنلاین، در مورد فیلم جنایی امیلیا پرز، موزیکال جنایی ژاک اودیار نیز همینطور است، حتی اگر خود زن پس از گذشت مدتی از فیلم، دچار آفتاب سوختگی نشود، این امر بسیار بعید است همیشه پرماجرا است و در دهمین فیلم بلند خود با اعتماد به نفس کم ژانرها را عوض می کند و غافلگیر می کند.
این فیلم، تفسیری بسیار آزاد از رمان «اکوت» اودیار توسط نویسنده و روزنامه‌نگار فرانسوی، بوریس رازون، به طرز ماهرانه‌ای سبک‌های مختلف را ترکیب می‌کند. اساس فیلم درام جنایی و رستگاری است، اما جریان ساده و طبیعی شوخ طبعی آلمودوار همراه با لحظاتی از ملودرام، نوآر، رئالیسم اجتماعی، برنامه های تلویزیونی داغ و آتشین، تنش های فزاینده به سمت تعلیق جریان می یابد و در نهایت به تراژدی ختم می شود. همه اینها در هسته مرکزی شکل گیری هویت ادغام شده است. رابطه جنسی و برابری برای افراد ترنس پیچیده است که با بازی فوق العاده کارلا سوفیا گاسکون به پرده بزرگ آورده شده است، کشف شگفت انگیزی که عنوان فیلم از شخصیت او به عاریت گرفته شده است. این موضوع رشد شخصیت او را روشن می کند، که بدون شک بیش از هر چیزی از شخصیت گرفته تا زندگی واقعی این ستاره اسپانیایی مدیون اوست. او قبل از بازیگر شدن یک هنرمند مرد و قبل از مادر شدن یک پدر بود. اودیار به عنوان تنها فیلم موزیکال، کاری انجام داده است.
در کنار گاسکون، زوئی سالدانا هرگز بهتر از ریتا نبوده است، یک وکیل مدافع جوان با رئیسی که بیش از حد از ذهن حقوقی درخشان و مهارت های نویسندگی خود استفاده می کند، اما تمام اعتباری را که اودیار در درام هایی مانند “یک پیامبر” یا زنگ و استخوان سزاوار آن است، می پذیرد. اما هر فیلمسازی که از تکرار خود سر باز می زند و به جای آن به تجربه کردن و گرفتن مسیرهای جدید ادامه می دهد، قابل تحسین است. او با امیلیا پرز فیلمی تازه تر و تاثیرگذارتر ساخت.
۲۲۰۵۷