دکتر. توماس واگنر، بنیانگذار شرکت بیوتکنولوژی Orbis Health Solutions و محقق سرطان، زندگی خود را وقف یافتن راهی برای درمان سرطان بدون عوارض جانبی وحشتناک کرده است.
به گزارش ایسنا، برای برخی افراد این عوارض می تواند بدتر از خود سرطان باشد و منجر به مرگ زودرس شود. واگنر به ABC News گفت: تراژدی سرطان فقط تشخیص نیست، بلکه ترس از درمان نیز هست.
ABC گزارش می دهد که بسیاری از درمان های سنتی سرطان مانند شیمی درمانی با از بین بردن سلول های سرطانی کار می کنند، اما آنها همچنین سلول های غیر سرطانی را در سراسر بدن از بین می برند. واگنر می‌گوید که این می‌تواند طیفی از عوارض جانبی از جمله ریزش مو، حالت تهوع و استفراغ ایجاد کند، یا می‌تواند سیستم ایمنی فرد را از بین ببرد و آنها را در معرض خطر عفونت‌های تهدید کننده زندگی قرار دهد.
واگنر پس از اینکه دید بیماران سرطانی از عوارض جانبی ناتوان کننده درمان‌هایشان رنج می‌برند، مأموریت خود را برای ایجاد یک درمان سرطانی آغاز کرد که به جای نابود کردن آن، قدرت سیستم ایمنی انسان را مهار می‌کند.
این درمان به عنوان واکسنی ساخته شد که اکنون برای چندین دهه مورد مطالعه قرار گرفته است و هر واکسن کاملاً متناسب با بیمار است.
به طور معمول، سلول های سرطانی از سیستم ایمنی فرد پنهان می شوند زیرا به عنوان سلول های خود فرد شناخته می شوند. واگنر یک واکسن ذرات لیزات تومور (TLPO) ایجاد کرده است که از سلول‌های تومور فرد برای شناسایی قسمت‌های خاص استفاده می‌کند و سپس با استفاده از واکسن به بدن بازگردانده می‌شود تا سیستم ایمنی بتواند سلول‌های آنها را بشناسد. سرطان را تحریک می کند و مانند عفونت به سیستم ایمنی اجازه می دهد با سرطان مبارزه کند.
مردم این سوال را از من پرسیده اند: چه زمانی درمان سرطان وجود خواهد داشت؟ و من 60 سال است که این کار را انجام می دهم و هرگز نتوانسته ام به این سوال پاسخ دهم. تا همین اواخر، تا سه، چهار، پنج سال گذشته.
واگنر معتقد است این نوع درمان سرطان در صورت تشخیص زودهنگام می تواند کلید درمان طولانی مدت همه سرطان ها باشد.
آنچه تاکنون در مورد این واکسن سرطان می دانیم
واکسن سرطان TLPO واگنر در فاز 2 کارآزمایی بالینی بر روی صدها بیمار مبتلا به سرطان پوست پیشرفته آزمایش شده است.
آخرین داده‌ها که در یک کنفرانس دانشگاهی ارائه شد، نشان داد که تقریباً 95 درصد از افرادی که به تنهایی واکسن را دریافت کردند، سه سال پس از شروع درمان هنوز زنده بودند و 64 درصد از آنها عاری از بیماری بودند.
برای پیشرفته ترین انواع سرطان پوست، بقای بدون بیماری در سه سال برای افراد مبتلا به بیماری مرحله III در گروه فقط واکسن 60 درصد بود، در حالی که در گروه دارونما 39 درصد بود. میزان بیماری افراد در مرحله چهارم بیماری در گروه واکسینه شده 68 درصد و در گروه دارونما 0 درصد بود.
شایع ترین عوارض جانبی این واکسن قرمزی یا درد در محل تزریق، تب و خستگی پس از تزریق بود، مشابه سایر واکسن هایی که پاسخ ایمنی را تحریک می کنند.
دکتر. Vernon Sondak، انکولوژیست پوست در مرکز سرطان Moffitt که در کارآزمایی بالینی شرکت نداشت اما در طول زندگی حرفه‌ای خود با واکسن‌های لیزات تومور کار کرده است، می‌گوید این نتایج امیدوارکننده هستند، اما اشاره می‌کند که فاز دو آزمایش بالینی نهایی است. یک کارآزمایی بالینی بزرگتر فاز 3 باید در نهایت تأیید کند که آیا این واکسن سرطان واقعاً انقلابی است یا خیر.
Sondak هشدار می دهد: “ما به طور مداوم داده های امیدوارکننده ای را از فاز دو مشاهده کرده ایم که در فاز سه امیدوارکننده نبود.”
بر اساس این داده ها و سایر مطالعات، سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) واکسن واگنر را برای شروع آزمایشات بالینی فاز III تأیید کرده است. این یک طرح سه ساله با هدف ثبت نام 500 نفر است. شروع برای امسال برنامه ریزی شده است.
رایلی پولک، رئیس شرکت Orbis Health Solutions، می‌گوید که شخصاً تحت تأثیر موفقیت این واکسن قرار گرفته است. پس از اینکه پدرش بیش از یک دهه پیش تحت چندین عمل جراحی ریه برای سرطان قرار گرفت اما هیچ گزینه درمانی دیگری نداشت، او تصمیم گرفت واکسن سرطان واگنر را امتحان کند و 10 سال دیگر قبل از مرگ بر اثر یک بیماری غیر سرطانی زندگی کند. ادامه پولک گفت: “شما می توانید چیزهای زیادی به من بگویید، اما نمی توانید به من بگویید که واکسن کار نمی کند.”
موانع مالی مانع پیشرفت شده است
پولک گفت که فاز 3 کارآزمایی بالینی یک پروژه 100 میلیون دلاری است و این سرمایه ها اغلب به شرکت های دارویی بزرگتر و آنهایی که توسط سرمایه گذاران خطرپذیر حمایت می شوند اختصاص می یابد.
برای شرکت‌های خصوصی کوچک‌تر، تأمین این سطح از بودجه چالشی است که توانایی آنها را برای تأمین مالی آزمایش‌های بالینی اضافی که می‌تواند نشانه‌های بالقوه واکسن سرطان واگنر را گسترش دهد، محدود می‌کند.
برای دور زدن بخشی از این چالش و در دسترس قرار دادن درمان برای افراد بیشتری که بتواند نتایج بهتری داشته باشد، واگنر و تیمش اخیراً یک آزمایش به اصطلاح سبد را راه‌اندازی کردند، نوعی آزمایش بالینی که توسط سازمان غذا و دارو تأیید شده است. و باعث موفقیت آمیز بودن واکسیناسیون می شود.
در کارآزمایی‌های بالینی سرطان پوست، هر فردی که تومور جامد داشته باشد و معیارهای واجد شرایط بودن مطالعه را داشته باشد، مورد آزمایش قرار می‌گیرد. واگنر گفت، افرادی که در این مطالعه شرکت می‌کنند باید بار تومور کم یا حداقلی داشته باشند، بنابراین بیشتر آنها قبل از دریافت واکسن، نوعی درمان را دریافت کرده‌اند.
اولین فردی که در این آزمایش سبد خرید واکسن دریافت کرد، کیتی کینگ از آشویل، کارولینای شمالی بود که شش سال پیش به سرطان تخمدان مبتلا شد. کینگ گفت که بعد از دور اول درمان احساس خوبی داشت و فقط قرمزی را در محل تزریق تجربه کرد اما هیچ عارضه جانبی دیگری نداشت.
پولک گفت هفت نفر دیگر که این واکسن را به عنوان بخشی از آزمایش سبد دریافت کردند، انواع مختلفی از سرطان مغز، ریه و سینه داشتند. اما صدها بیمار دیگر این واکسن یا پیش ساز آن را در 20 سال گذشته دریافت کرده اند.
یکی یکی از این بیماران زنی به نام مری کارول ابرکرومبی است که واگنر به او اعتقاد دارد یکی کسانی که بعد از سرطان طولانی‌ترین مدت زنده ماندند، قبلاً در مرحله چهار سرطان پوست، پیشرفته‌ترین نوع بیماری، تشخیص داده شده بودند.
درست قبل از کریسمس 2001، ابرکرومبی یک سال درمان سرطان را با عوارض جانبی وحشتناک به پایان رساند، اما زمانی که درمان متوقف شد، سرطان او پیشرفت کرد. ابرکرومبی گفت که پزشکانش به او گفته اند که فقط چند ماه دیگر زنده است و به او گفته اند که فقط از کریسمس لذت ببرد.
انکولوژیست جراحی ابرکرومبی در آن زمان با واگنر روی یک واکسن سرطان کار می کرد. ابرکرومبی که فقط امیدوار بود آنقدر زنده بماند که امسال عروسی پسرش را ببیند، گفت: «برای من ثبت نام کن. بیش از 20 سال از آن زمان می گذرد و ابرکرومبی می گوید سرطان پوست او هرگز عود نکرده است. او نه تنها شاهد ازدواج پسرش بود، بلکه چهار نوه اش نیز بزرگ شدند.
قبل از اینکه واکسن به طور گسترده برای درمان افراد مبتلا به سرطان پوست در دسترس قرار گیرد، باید در یک کارآزمایی بالینی چند ساله فاز III موفق باشد و سپس تایید نهایی را از سازمان غذا و دارو دریافت کند.
قبل از اینکه بتوان آن را در مقیاس بزرگتر استفاده کرد، باید در یک مطالعه نمونه کارها موفقیت آمیز باشد و سپس به سمت آزمایشات بالینی خاص تر برای سایر نشانه ها حرکت کند، که سال ها و میلیون ها دلار طول می کشد.
پولک گفت که امیدوار است داده های حاصل از مطالعه سبد توجه شرکت های دارویی بزرگتر را به خود جلب کند. این نوع مشارکت و سایر مکانیسم های تامین مالی در نهایت به آنها اجازه می دهد تا مطالعات بزرگ تری را از طریق FDA انجام دهند.