به گزارش پی ام آپ، تحقیقات جدید انجام شده در دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه جان هاپکینز (JHU) نشان می دهد که نظارت بر الگوهای فعالیت روزانه با استفاده از مچ بند می تواند علائم هشدار دهنده اولیه شروع بیماری آلزایمر را تشخیص دهد.
به گزارش ایسنا، محققان داده های حرکتی به دست آمده از دستگاه های ساعت مچی موسوم به “Actigraph” را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. این داده ها از 82 سالمند سالم از نظر شناختی که در یک مطالعه طولی پیری شرکت کردند، به دست آمد. تجمع بتا آمیلوئید در مغز برخی از شرکت کنندگانی که با PETscan مورد بررسی قرار گرفتند، مشاهده شد. رسوب پروتئین بتا آمیلوئید در مغز. یکی این یکی از ویژگی های اصلی بیماری آلزایمر است.
محققان با استفاده از یک روش آماری حساس، تفاوت های قابل توجهی را بین این گروه “آمیلوئید مثبت” و شرکت کنندگان “آمیلوئید منفی” در دوره های فعالیت روزانه در دوره های زمانی مختلف دریافتند.
دکتر، استاد بخش سلامت روان جانز هاپکینز. آدام اسپیرا می‌گوید: «ما باید این یافته‌ها را در مطالعات بزرگ‌تر تکرار کنیم، اما جالب است که تفاوت مشابهی را بین افراد مسن آمیلوئید مثبت و آمیلوئید منفی مشاهده می‌کنیم. ما دو مطالعه متفاوت را در دانشگاه مشاهده کردیم.
نتایج این مطالعه نشان می دهد که شاید اکتیوگرافی یک روزه بتواند به تشخیص بیماری آلزایمر در مراحل اولیه، قبل از شروع اختلالات شناختی قابل توجه کمک کند.
در مطالعه جدید خود، اسپیرا و همکارانش پتانسیل نظارت بر اکتیگراف را در 82 نفر با میانگین سنی تقریباً 76 سال بررسی کردند. برای اندازه گیری آمیلوئید مغز هر شرکت کننده، یک اسکن PET از مغز آنها گرفته شد و هر فرد به مدت یک هفته 24 ساعت شبانه روز از اکتیگراف استفاده کرد. محققان دریافتند که 25 شرکت کننده مثبت آمیلوئید بین ساعت 13:00 تا 3:30 بعد از ظهر فعالیت متوسط بالاتری داشتند و تغییرات روزانه در فعالیت بین ساعت 1:30 بعد از ظهر تا 4:00 بعد از ظهر در مقایسه با 57 شرکت کننده آمیلوئید منفی بیشتر بود. و شب ها از ساعت 7:30 تا 22:30 کمتر بود.
در تحلیل های محافظه کارانه تر، برخی از این پنجره های زمانی از نظر آماری معنی دار نبودند. با این حال، فعالیت بیشتر و تنوع کمتر در بعدازظهرها منعکس کننده یافته های قبلی محققان است.
دانشمندان نمی دانند چرا تجمع آمیلوئید باعث تفاوت در الگوهای فعالیت در این زمان های خاص از روز می شود. آنها خاطرنشان کردند: در بین افراد مبتلا به آلزایمر، نوع خاصی از سرگردانی و بی قراری به نام «سندرم غروب آفتاب» وجود دارد که در آن بیقراری در بعد از ظهر و اوایل عصر افزایش می یابد.
اسپیرا گفت: “می توان تصور کرد که این می تواند یک علامت پیش بالینی سندرم غروب آفتاب باشد.” همچنین مهم است که توجه داشته باشیم که این یافته ها میانگین هایی را در یک دوره زمانی کوتاه در نمونه کوچکی از افراد مسن نشان می دهد. ما نمی توانیم پیش بینی کنیم که آیا یک فرد پلاک های آمیلوئیدی را بر اساس میزان فعالیت آنها ایجاد می کند یا خیر.
اسپیرا و همکارانش قصد دارند مطالعات بزرگتری از این نوع انجام دهند. آنها همچنین امیدوارند که مطالعات طولانی مدت انجام دهند تا ببینند آیا تغییرات در الگوهای فعالیت روزانه نه تنها با آمیلوئید مغز بلکه با کاهش شناختی واقعی مرتبط است یا خیر.
چنین یافته‌هایی این احتمال را افزایش می‌دهد که افراد مسن ممکن است روزی از وسایلی مانند ساعت‌های مچی که به طور خودکار فعالیت خواب و بیداری را ردیابی و تجزیه و تحلیل می‌کنند، از جمله اقدامات دیگر استفاده کنند. افرادی که الگوهای فعالیت غیرعادی دارند ممکن است برای بررسی بیشتر احتمال ابتلا به بیماری آلزایمر با پزشک خود مشورت کنند.
۵۸۵۸