پس از طرح گلایه های وزیر راه و شهرسازی از قیمت فولاد و سیمان، طرح هایی در این زمینه مطرح شده و وظیفه کارشناسان هشدار درباره خطرات آن است.
چند روز پیش رئیس صندوق ملی مسکن در مجمعی ویژه درباره ایده عرضه فولاد و سیمان توضیح داد: اعلام مکانیسم قیمت گذاری این محصولات در مجمع مذکور بی رقیب خواهد بود و تنها خریدار در این انجمن صندوق ملی مسکن است.
موافقان این طرح معتقدند با کاهش سهم مسکن در پروژه ملی مسکن، سهم فولاد و سیمان افزایش می یابد. این در حالی است که اجرای چنین طرحی به معنای تکرار اشتباهاتی است که قبلا مرتکب شده اند.
نگارنده با توجه به سابقه مدیریت یکی از مهمترین شرکتهای سیمان و حضور در صنعت فولاد، خطراتی را که احتمالاً چنین تصمیمی برای این دو صنعت به همراه خواهد داشت، بررسی میکند.
بدون شک مسکن یکی از مهم ترین موارد در سبد خانوار در ایران است و لازم است دولت بستر مناسبی را برای ساخت مسکن در کشور فراهم کند اما در این راستا برای فولاد و سیمان بحران ایجاد می کند. صنایع با آدرس اشتباه رونق ساخت و ساز مشکلی است که قابل بررسی است.
نکته مهم و قابل توجه این است که در این راستا، از میان انبوه عوامل دخیل در تولید اعم از زمین، دستمزد، مجوز، بیمه، مالیات و غیره، خود عاملی است که سهم کمی از قیمت نهایی و حتی را به خود اختصاص می دهد. در ساخت و ساز است قیمت برای هدف قرار گرفت. افزایش یا کاهش قیمت تاثیر عمده ای بر این چرخه نخواهد داشت. در این میان کسانی که ادعا می کنند با کاهش هزینه های مسکن، سهم فولاد و سیمان در ساخت و ساز افزایش می یابد، باید توضیحات دقیق و فنی در این زمینه ارائه دهند.
به نظر می رسد ایده راه اندازی سالن سیمان و فولاد خود، آن هم با هدف فروش شفاف با مکانیک روشن؛ فروش این دو دارایی استراتژیک باید محدود به قیمت قرارداد باشد که بدون شک از منظر تحلیل این دو صنعت در فاز اول زیان هنگفتی برای سهامداران و در فاز دوم زیان بیشتری برای اقتصاد به همراه خواهد داشت.
کلید فرآیند صدور مجوزهای رانت خواری، آغاز جدیدی از فساد گسترده است که می تواند حیات این دو صنعت را در ایران رقم بزند.
کافی است کمی با جزئیات بیشتر به اخبار بپردازیم تا ببینیم رانت ها در ابعاد کوچک و بزرگ چگونه اقتصاد ایران را نشانه گرفته اند. در این چند روز دستگیری دو نفر که نان را به صورت فله ای خریده بودند نشان می دهد که چگونه حتی یارانه یک تخته نان به وسوسه بزرگی برای ایجاد فساد گسترده تبدیل می شود.
شاید دریافت نظرات کارشناسان و مهندسان بتواند آغازی بر پایان بررسی مجدد پروژه های فسادزا باشد. وزیر صنعت، معدن و تجارت در روزهای اخیر با انتقاد از صنعت خودرو تاکید کرد که دیگر به این صنعت رانت داده نمی شود.
آنچه مسلم است این است که آزمایش آنچه آزموده شده اشتباه است. هیچ صنعتی نتوانست از جایگاه یارانه ها و یارانه ها و نابودی صنعت دیگری متمایز شود. توزیع خارج از سیستم فولاد و سیمان با هدف شروع ساخت و ساز مسکن در بلندمدت صنعت ساختمان و پروژه های عمرانی را به خطر می اندازد زیرا با تضعیف این دو صنعت، ایران در آینده با مشکلات تولید مواجه خواهد شد. در زمینه پروژه های ساختمانی و در بخش ساخت و ساز. کمبود جدی در کشور وجود خواهد داشت. اما این تنها رویداد غم انگیزی نیست که در پیش است. صنعت فولاد از ظرفیت بالایی برای درآمدزایی ارزی برای کشور برخوردار است و اهمیت این درآمدزایی در دوره تحریم های جولان علیه ایران با هیچ سیاستی پوشیده نیست. ضربه به صنعت فولاد در نهایت ضربه به درآمدهای صادراتی کشور است و باید در این مسیر با احتیاط عمل کرد.
شاید به زبان ساده بتوان گفت فروش خارج از سیستم فولاد و سیمان فروش آتی است. سنگ هایی که امروز مانده اند فردا تبدیل به بهمن عظیمی می شوند و بخش مولد اقتصاد ایران را به گور می برند. این یک هشدار جدی و فوری است.
223223