نظارت؛ کشتی های جنگی خجالتی اما بسیار خطرناک! (+ فیلم و عکس)

عصر ایران؛ مجله اسلحه تصویری – یکی کشتی نمایه ای را به قدری پایین تصور کنید که در بالای امواج بلند به سختی قابل مشاهده است. سپس تصور کنید که یک یا دو اسلحه عظیم روی عرشه این کشتی وجود دارد. باور کنید یا نه، نمونه های واقعی از این مفاهیم ساخته شد و منجر به تشکیل کلاسی از کشتی های بسیار موفق به نام “مانیتور” شد.

این کلاس به دلیل اندازه غیرمعمول و سلاح های قدرتمندی که داشتند به Shy Little معروف بودند!

کشتی های نظارتی چیست؟

کشتی های نظارتی نام خود را از اولین نمونه از این کلاس گرفته اند. اچ “مانیتور USS” شما دارید. این کشتی ها معمولا نامیده می شوند کشتی های جنگی نسبتا کوچک، با زره کم و طبقه بندی شده به عنوان آهسته حرکت، اما مجهز به سلاح های بسیار بزرگ برای اندازه خود. کشتی های مانیتور توسط چندین نیروی دریایی در سراسر جهان از جمله ایالات متحده و بریتانیا استفاده می شد و نمونه های برجسته ای بین دهه 1860 و جنگ جهانی اول بودند.

از آنجایی که کشتی‌های کلاس مانیتور پس از این زمان رها شدند، برخی از آنها فعالیت محدودی داشتند جنگ جهانی دوم و نیروی دریایی برخی از کشورهای دیگر سال ها به استفاده از آنها ادامه دادند.

USS Monitor اولین کشتی از کلاس مانیتور بود که توسط جان اریکسون در سال 1861 طراحی شد. کشتی های این کلاس برای استفاده در آب های کم عمق و برای دفاع از ساحل ساخته شده اند.

چه اتفاقی برای مانیتور USS افتاد؟

USS Monitor در طول جنگ داخلی آمریکا راه اندازی شد کشتی این یک زره انقلابی بود که در سال 1862 تکمیل شد. این کشتی به دلیل دوئل با CSS ویرجینیا نبرد جاده های همپتون این نبرد در 9 مارس 1862 معروف شد. این نبرد اولین استفاده از کلاس Mantior و اولین نبرد کشتی های زرهی در تاریخ بود.

USS Mountieur به فرماندهی ستوان. جان ال. وردن علیه ویرجینیا جنگید. ویژگی بارز آن برجک چرخان طراحی شده توسط تئودور تیمبی بود که برای چندین دهه الهام بخش کشتی های جنگی کلاس مونتری بود.

کشتی جنگی مانیتور USS دارای مشخصات کم مشخص و برجک با دو توپ 279 میلی متری بود. این شرایط USS Monitor را به یک هدف حداقلی تبدیل کرد (به دلیل عدم وجود روبنای بلند). زره با ضخامت 25.4 تا 114.3 میلی متر نیز آن را به هدفی دشوار تبدیل کرده بود.

مانیتور USS 52.4 متر طول، 12.5 متر عرض و 987 تن وزن داشت. با استفاده از نیروی بخار، این کشتی می توانست به سرعت 8 گره (14.8 کیلومتر در ساعت) برسد.

اگرچه نبرد جاده‌های همپتون بدون پیروزی بین این دو کشتی به پایان رسید، اما آغازی بود برای منسوخ شدن کشتی‌های جنگی چوبی و طراحی کشتی‌ها را تحت تأثیر قرار داد.

پس از آن، نظارت USS می آید نبرد بلوف درورینبرد بلوف دروری) از نیروهای اتحادیه در کارولینای شمالی بازدید و پشتیبانی کرد. این کشتی جنگی در دسامبر 1826 طی طوفانی در کیپ هاتراس غرق شد.

لاشه ناو USS Monitor در سال 1973 کشف شد و بخش‌هایی از آن، از جمله برجک کشتی و سلاح‌های آن، در موزه مارینرز در نیوپورت نیوز، ویرجینیا به نمایش گذاشته شده است. این نشان دهنده اهمیت تاریخی مانیتور USS است.

هدف از ساخت کشتی مانتیوار چه بود؟

کشتی‌های مانتیور عمدتاً برای دفاع از ساحل، رودخانه و بندر طراحی شده‌اند. هدف اولیه این کشتی ها ارائه یک سکوی دریایی بود که قدرت آتش و حفاظت زرهی را در یک بسته فشرده و قابل مانور با هزینه نسبتا کم ترکیب می کرد.

قسمت بیرونی کشتی پایین بود، قسمت بالایی کشتی مینیمال و ساده بود و از یک یا دو برجک تفنگ مشابه طراحی پیشگامانه مانیتور USS استفاده شد.

کشتی‌های Montever عمدتاً برای عملیات‌های ساحلی طراحی شده بودند. بدنه صاف به آنها اجازه می داد در آب های کم عمق جایی که کشتی های بزرگتر نمی توانستند حرکت کنند. در این نقش، کشتی‌های نظارتی از عملیات زمینی پشتیبانی می‌کردند، می‌توانستند با نیروهای دشمن درگیر شوند و از خطوط ساحلی و گذرگاه‌های رودخانه‌ها در برابر تهدیدات دریایی دفاع کنند.

سلاح‌ها و زره‌های سنگین کشتی‌های Mantior آنها را به گزینه‌ای مؤثر در مبارزه با کشتی‌های دشمن و آتش‌سوزی ساحلی تبدیل کرد. از سوی دیگر، اندازه کوچک آنها گزینه های چالش برانگیزی را برای نیروهای دشمن که به سختی مورد اصابت قرار می دادند، ساخته بود.

کشتی های نظارتی در طول تاریخ خدمت خود نقش مهمی در درگیری های مختلف ایفا کرده اند. به دلیل طراحی آنها ابزارهای مؤثری در آبهای ساحلی و رودخانه ها بودند. با تغییر تاکتیک‌ها و فن‌آوری‌های جنگ دریایی، کشتی‌های نظارتی بر این اساس سازگار شدند.

با گذشت زمان، مفهوم کشتی‌های Mantior تکامل یافت، اما هدف اصلی آنها بر دفاع از ساحل و پشتیبانی از عملیات زمینی در مناطق ساحلی متمرکز بود.

برخی از نام های شناخته شده در دنیای کشتی های مانیتور

به غیر از USS Monitor، نمونه های قابل توجه دیگری از کشتی های مانیتور در طول تاریخ وجود داشته است.

نووگورود (نوگورود) یک کشتی جنگی به دلیل طراحی غیرمعمول آن، این یک کشتی نیروی دریایی روسیه بود که در دهه 1870 ساخته شد یکی این یکی از عجیب ترین موارد در کلاس کشتی های Montever به حساب می آید. این کشتی به منظور دفاع از ساحل ساخته شده بود و بدنه ای گرد و مسطح داشت تا مشخصات سطح آن کاهش یابد.

این ویژگی طراحی برای ارائه یک پلت فرم پایدار برای تسلیحات عظیم آن در نظر گرفته شده بود. نووگورود 30 متر قطر داشت و با هشت دیگ بخار استوانه ای کار می کرد. این کشتی می توانست به سرعت 6.5 گره دریایی (12 کیلومتر در ساعت) برسد.

نوگورود مجهز به دو اسلحه 279 میلی متری بر روی صفحه ای چرخان بود که می توانست به طور مستقل مانور دهد.

نبرد ناو نوگورود در جنگ روسیه و ترکیه بین سالهای 1877 و 1878 نقش کوچکی ایفا کرد و در سال 1903 از رده خارج شد. این کشتی در سال 1911 به عنوان قراضه فروخته شد.

HMS Marshal Ney (HMS Marshal Ney) یکی این یکی دیگر از نام های شناخته شده در بین کشتی های Manteor است. مارشال نی به طور خاص برای عملیات ساحلی در امتداد سواحل بلژیک طراحی شده است. این کشتی بریتانیایی مجهز به دو تفنگ دریایی عظیم 380 میلی متری بود.

با این حال، پس از آزمایش‌های نسبتاً ضعیف دریایی، این تفنگ‌های بزرگ رها شدند و با یک تفنگ 234 میلی‌متری و چهار تفنگ ثانویه کوچک‌تر جایگزین شدند. پس از مدتی به جای تفنگ 234 میلی متری از اسلحه 152 میلی متری استفاده شد. این سلاح تا پایان خدمت کشتی در دهه 1950 در خدمت باقی ماند.

بعد از جنگ جهانی اولبیشتر ناوهای مانیتور نیروی دریایی بریتانیا اسقاط شد. با این حال، HMS Erebus و HMS Terror به خدمت و مبارزه در جنگ جهانی دوم ادامه دادند. نیاز به پشتیبانی ساحلی سرانجام نیروی دریایی بریتانیا را به ساخت دو کشتی نظارتی جدید و بزرگتر مجهز به تفنگ های 380 میلی متری سوق داد. این کشتی ها رابرتز و ابرکرومبی نامیده می شدند.

در طول جنگ جهانی دوم، نیروی دریایی ایالات متحده یک کلاس از مانیتورها به نام کلاس مانیتور USS (M55) را توسعه داد. این کشتی ها برای بمباران ساحلی طراحی شده بودند و مجهز به یک برجک بزرگ تفنگ با دو تفنگ 304 میلی متری بودند. اگرچه هیچ یک از اینها برای شرکت در جنگ جهانی دوم تکمیل نشدند، اما نمونه هایی از استفاده مداوم از مفهوم Montior در اوایل قرن بیستم هستند.

آخرین کشتی های مونتیور چه بودند؟

اگرچه امروزه تا حد زیادی منسوخ شده اند، اما برخی از کشتی ها هنوز از نظر فنی به عنوان Mantiors طبقه بندی می شوند و در سراسر جهان در حال خدمت هستند. پرنایبا یکی یکی از آن موارد است. این کشتی مانتیور متعلق به نیروی دریایی برزیل است.

کشتی دیگر رزمناو رودخانه ای کلاس Mihail Kogălniceanu است که در نیروی دریایی رومانی خدمت می کند. نیروی دریایی رومانی در حال حاضر دارای سه کشتی از این کلاس است.

کشتی های کلاس Montever وحشت می کنند جنگ داخلی آمریکا ساخته شده اند و چندین دهه در نیروی دریایی مختلف در سراسر جهان خدمت کرده اند. در شرایطی که اکنون تا حد زیادی منسوخ شده‌اند، تأثیر این کشتی‌ها در تغییر جهت طراحی کشتی‌های جنگی مشهود است و به خوبی به یادگار مانده است.