کاظم سیاحی سال ها در تئاتر فعالیت کرد تا اینکه با بازی در نقش عروسک «جیگر» و نقش درخشان رحیم در «لیسانسه ها» بیشتر به شهرت رسید. سیاحی پس از «جیگر» با صداپیشگی شخصیت «پشه» یکی از جذاب ترین مراسم «پارتی» را برگزار کرد. اخیرا با سریال «چند بهار برای زندگی داری؟» سروش صحت با ایفای نقش جدید چالش متفاوتی را تجربه کرد و علی حضرتی فیلم «شهرک» با بازی او اکران شد.

به گزارش پی ام آپ، کاظم سیاحی در گفت و گو با فریدون جیرانی به فعالیت های هنری خود پرداخت. مشروح این گفتگو در اعتماد منتشر شده است. قسمت های جالب آن مربوط به شکل گیری شخصیت های جذاب آن و همکاری با ایرج طهماسب و سروش صحت را مرور می کنیم.

شروع صداگذاری از یک حلزون | ما گروهی بودیم که شامل محمد بحرانی، بهادر مالکی، امیر سلطان احمدی بود، همه این بچه ها قبل از ورود به کلاه قرمزی تجربه کلی صداپیشگی عروسک را داشتند و من اولین صداپیشگی عروسک را با خانم مریم سعادت برای شبکه جام جم انجام دادم. یک کار زیر نظر آقای مفید بود که در آن نقش حلزون را بازی می کردم.

آموزش جگر | محمد بحرانی، بهادر و امیر سلطان احمدی توسط گروه آقای طهماسب جذب شدند. آقای طهماسب هر سال یک شخصیت جدید اضافه می کند و از بچه ها می خواهد که فردی را که فکر می کنند می تواند این نقش را بازی کند، معرفی کنند. محمد بحرانی، بهادر و امیر سلطان احمدی مرا معرفی کردند. سه چهار ماه تمرین داشتیم و نمی دانستم چه صدایی می خواهم بگویم. تا عروسک جیگر آماده شد و رفتم تست بگیرم قبول کردند. قرار بود جیگر یک سری جملات منفی بگوید، نمی خواهم، دوست ندارم، یک ویژگی جذاب در کار آقای طهماسب وجود دارد، همه چیز آنقدر زنده است و در لحظه اتفاق می افتد، به همین دلیل مخاطب معتقد است که عروسک های آقای طهماسب وجود دارد. آنها شما را در شرایط لحظه ای قرار می دهند، هیچ متنی وجود ندارد، یک ایده، یک ایده برای انجام این کار در حال حاضر وجود دارد، اما آنچه که من به عنوان یک دیالوگ خرد می گویم اصلا وجود ندارد. گفتم اسم من چیست؟ هرکس یه چیزی گفت بالاخره آقای طهماسب گفت اسمش جیگر باشه.

«جیگر» یکی از محبوب ترین عروسک های مجموعه «کلاه قرمزی» است که با صدای کاظم سیاحی ساخته شده است.

شیوه کار ایرج طهماسب | در روند آموزش آقای طهماسب انواع رویکرد ایشان را تمرین می کنیم که در موقعیت های مختلف طنز می سازد. آن موقع حتی می رفتیم بازی. مثل کلاس‌های بازیگری بود که الان می‌رویم ترس بازی می‌کنیم، این حس را بازی می‌کنیم، سعی می‌کنیم احساسات متفاوت این ویژگی‌ها را در صدا و بازیگری‌مان ایجاد کنیم و مثلاً چه ابزاری داریم، می‌توانیم از آن‌ها استفاده کنیم، در موقعیتی که داریم روی آن کار می‌کنیم از چه شکل ضرب‌المثلی استفاده کنیم، از چه افعالی استفاده کنیم که در موقعیت‌های مختلف کاربرد دوگانه دارند. در آن دوره عروسک ها را تست می کردند، مثلاً محمد تست می داد، آقای طهماسب در همان لحظات اول نمی گفت از عروسک چه می خواهد، خیلی ها تست می دهند و بعد صدا را انتخاب می کنند.

عدم توجه تلویزیون به اهمیت کلاه قرمزی | مسئله این است که من خیلی کنجکاو نبودم. میدونم با تلویزیون خیلی مشکل داشتند، نفهمیدم، همیشه همینطوره، بعد از یه سری چیزهایی که پیش میاد، مردم خوششون میاد، یکدفعه یکی میاد و تصمیم میگیرن که جلوش رو بگیرن، چون دید زیاد شده، اگر این اتفاق نیفته، اتفاق خاصی نمیفته. اصلاً مهم نیست خیلی ها دوستش داشته باشند، اصلاً مهم نیست، مهم این است که حرف آدم پذیرفته شود، می شود بدون آن زندگی کرد، مهم نیست که 20 سال زحمت کشیده بود تا مردم دوستش داشته باشند، تفاوت های زیادی وجود داشت. واقعا نفهمیدم چه بلایی سر مدیر گروه کانال 2 و تهیه کننده این کار اومده که اینطوری بشه. ما این را نمی خواهیم… سعی می کنم مطیع کار طهماسب باشم و پرس و جو نکنم که چه اتفاقی افتاده اما مثل خیلی چیزهای دیگر مثل برنامه 90 اتفاق افتاد.

نحوه خلق کاراکترهای جیگر و پشه بر اساس روایت صداپیشه این عروسک ها کاظم سیاحی: پشه را با اسم رمز «بده بزنیم» خلق کردیم.
روایت کاظم سیاحی از دعوت ایرج طهماسب برای صداپیشگی عروسک «پشه» جالب است.

بیایید یک شخصیت پشه با رمز عبور ایجاد کنیم.| دو هفته قبل از ضبط «پارتی» متوجه شدم که آقای طهماسب کار جدیدی انجام می دهد، با خودم گفتم به خاطر تمام دلتنگی هایی که قبلا وجود داشت، ای کاش من بودم. بعد از دو هفته مجید توکلی به آقای طهماسب زنگ زد و گفتند اگر وقت دارید بیایید، عروسکی داریم که می توانید صحبت کنید و امتحان کنید. سر کار سروش هم بودم، گفتم تا هفت هشت سر کار هستم. 9. به اتاقی رفتم و به من گفتند تنها عروسکی که روش صدایش ذکر نشده این است که یک پشه دیدم. آن موقع صدایی که گفتم مثل الان بود چون از دماغ می دیدم و تنها چیزی که برای این شخصیت ایده اولیه بود «بزنیمش» بود. فقط این جمله را درباره این شخصیت نوشته اند. روز اول گفتند: بپردازیم. پیشنهاد دادند که بگوید بیا پول بدهیم. شروع شد، ادامه پیدا کرد، فکر کردم فقط یک پشه معتاد به خون است. حتی معتاد هم می گوید وقتی رسیدم بیشتر بده. حالا تعابیر مختلفی از آن شد، من واقعاً برداشتی که شما در ذهنم دارید نداشتم.

نحوه خلق کاراکترهای جیگر و پشه بر اساس روایت صداپیشه این عروسک ها کاظم سیاحی: پشه را با اسم رمز «بده بزنیم» خلق کردیم.
اولین تجربه همکاری کاظم سیاحی با سروش صحت در سریال موفق «لیسانسه ها» بود.

همکاری متفاوت با سروش صحت | “چند بهار در زندگی داری؟” شخصیت محور است. بعد از مدتی شخصیت ها را می شناسید، ویژگی های آنها را می شناسید، آنها را باور می کنید، سپس داستان برای شما شروع می شود. فکر نمی‌کنم این‌طور باشد، او یک داستان را دنبال می‌کند، انتظار دارد در نهایت چه اتفاقی برای این شخصیت بیفتد، هیچ شخصیتی تعیین نمی‌کند که در این فضا در هر موقعیتی چه اتفاقی می‌افتد، اگر در مجردها این‌طور بود، در این، تمام عمر چند بهار خیلی نزدیک به کار لیسانسه‌ها و شیمدانی نیست، او کار کرده است. تا به حال کار کرده است خوبی طنز سروش این است که طنز او طنز موقعیت است. قرار نیست در آن موقعیت به هیچ وجه بخندید، قرار است شما را به زندگی نزدیک کند، فرافکنی احساسی خیلی مهم است، یعنی احساس در آن موقعیت در هر لحظه برای شخصیت خیلی مهم است.

نحوه خلق کاراکترهای جیگر و پشه بر اساس روایت صداپیشه این عروسک ها کاظم سیاحی: پشه را با اسم رمز «بده بزنیم» خلق کردیم.
کاظم سیاحی، نقش «شهرام» در سریال «همه چند بهار زندگی می کنند؟» او آن را تجربه ای متفاوت در حرفه خود می داند.

تجربه جدید با نقش شهرام | من نقشم را خیلی دوست دارم. سعی کردم تجربه جدیدی داشته باشم. گاهی اوقات انسان با خودش فکر می کند که دارد همان کاری را می کند که انجام می دهد و آنچه در آن اتفاق می افتد لزوماً توسط مخاطب دیده می شود، اما این عمدتاً در ذهن اوست، مخاطب همان چیزی است که او در بیرون می بیند، نه لزوماً آن چیزی که شما فکر می کنید. در کار جدید سروش واقعا سعی کردم بیان بیشتر در بازیگری داشته باشم، بیان احساسی، سعی کردم دنیای شخصیت را خارق العاده تر کنم. نمی‌دانم چقدر این اتفاق افتاد، برای من در مقایسه با مهمانی‌های مجردی و شخصیتی که سعی کردم خیلی واقع‌گرایانه بازی کنم، تجربه جدیدی بود، اما در این یکی سعی نکردم به واقع‌گرایی داستان و محدودیت‌های شخصیت فکر کنم، بیش از هر چیزی سعی کردم به گونه‌ای در موقعیت جا بیفتم که برون‌گراتر و حتی اغراق‌آمیزتر باشد. بر اساس فضایی که وجود دارد، حالا اگر کار را ببینید به نظر من در فضای رئالیستی در هر موقعیتی اغراق بیشتر است، در فضای داستانی هم همینطور است. سعی کردم بازی کنم و فضای متفاوتی را برای خودم تجربه کنم.

لذت بازی در روستا | از اولین باری که با علی حضرتی صحبت کردم و فیلمنامه را خواندم، فکر می کنم او ایده بسیار جالبی دارد و کار بسیار متفاوتی است. فضایی است که حداقل در سال های اخیر در سینما تجربه نشده است، ما به طور فزاینده ای از این فضا و از این نوع کارها با توجه به اقتصاد سینما فاصله می گیریم که قرار است مسیر دیگری به خود بگیرد و به نظرم برخی آثار دیگر در جذب مخاطب موفق ترند. من خوشحالم که بخشی از این کار هستم زیرا فکر می کنم ایده بسیار جالبی است.

کاظم سیاحی به عنوان بازیگر این روزها فیلم «شهرک» را در سینماها و سریال «آیا همه چند سال عمر می کنند» را روی پلتفرم های نماوا و فیلمو اکران می کند. سریال مهمونی به عنوان صداپیشه از شبکه خانگی پخش می شود.

اخبار مرتبط

ارسال به دیگران :

آخرین اخبار

همکاران ما

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *