به نظر می رسد که کلاغ ها واقعاً اعداد را می دانند. آزمایشی نشان داده است که این پرندگان متفکر می توانند صداهای خود را بشمارند و توانایی شمارش را نشان می دهند که قبلا فقط در انسان یافت می شد.
به گزارش زومیت، جورجیو والورتیگارایک عصب شناس در دانشگاه ترنتو در روورتو، ایتالیا، به نیچر می گوید: “مطالعه چگونگی درک اعداد توسط حیوانات به دانشمندان کمک می کند تا ریشه های بیولوژیکی توانایی های شمارش انسان را کشف کنند، او خاطرنشان می کند که توانایی پاسخ دادن به سیگنال ها تولید یک عدد آگاهانه است.” همان طور که پرندگان آزمایشی انجام دادند، در واقع یک دستاورد بسیار مهم است.
آندریاس نیدرفیزیولوژیست حیوانات در دانشگاه توبینگن آلمان و یکی نویسندگان مطالعه جدید که در مجله Science منتشر شده است، می گویند که مشاهده کالاگان از انعطاف پذیری شناختی شگفت آور است. آنها به هوش و ذکاوت معروف هستند و این هوش را دوباره ثابت کرده اند.
کلاغ ها بین نشانه های بصری و تعداد کلاغ های خودشان مقایسه کردند
آزمایش محقق با سه کلاغ مردارخوار (کلاغ با تاج) آغاز شده. در گذشته، کلاغها را آموزش میدادند تا به دستور قاهره کنند. طی چند ماه آینده، پرندگان آموزش دیدند تا نشانههای بصری را با تعداد صدای جیر جیر خود تطبیق دهند.
نشانه های بصری به شکل اعداد یک، دو، سه یا چهار روی صفحه نمایش داده می شد. بعدها، کلاغ ها در مورد چهار سیگنال صوتی که به هر یک از آنها شماره خاصی اختصاص داده شد، یاد گرفتند.
در طول آزمایش، پرندگان جلوی صفحه میایستادند و یک نشانه دیداری یا شنیداری دریافت میکردند. انتظار می رفت که آنها تعداد آهنگ های مرتبط با کلمه کلیدی را تولید کنند و در نهایت روی کلید “Enter” روی صفحه لمسی ضربه بزنند. اگر کلاغ ها کار خود را به درستی انجام می دادند، مقداری دانه پرنده و کرم آرد از غذاساز به آنها پاداش می دادند.
جواب کلاغ ها اکثرا درست بود. نیدر می گوید عملکرد او فراتر از انتظارات بود و بسیار شگفت انگیز بود. محققان همچنین دریافتند که میتوانند تعداد تماسهای کلاغ بعدی را بر اساس اولین تماس پیشبینی کنند، که نشان میدهد پرندگان تعداد تماسها را از قبل برنامهریزی کرده بودند. محققان گفتند: «این بدان معناست که شمردن برای کلاغها در واقع یک فرآیند شناختی نظارت شده است.
البته کلاغ ها هم به همان اندازه که باهوش هستند اشتباه کردند. بر اساس صداها، نویسندگان به این نتیجه رسیدند که پرندگان معمولاً سعی میکردند تعداد درستی از کاکلها را تولید کنند، اما گاهی اوقات مسیر خود را در مسیر آزمایش گم میکردند. نیدر می گوید:
اگر هر صدا را در چنین دنبالهای جداگانه تجزیه و تحلیل کنیم، میتوانیم پیشبینی کنیم که آیا حیوان لکنت میکند، صداهای بیشتری نسبت به نشانه تولید میکند یا صدای خاصی را نادیده میگیرد و صداهای کمتری نسبت به نشانه دستوری تولید میکند.
والورتیگارا خاطرنشان می کند که کاری که کلاغ ها انجام می دهند آن چیزی نیست که ما انسان ها به عنوان شمارش «واقعی» درک می کنیم. شمارش انسان مستلزم درک نمادین اعداد است. اما توانایی کلاغ ها می تواند یک پیشروی تکاملی برای توانایی واقعی شمارش باشد.
والورتیگارا اضافه می کند که این نوع مطالعات راه را برای درک ساختارهای عصبی مرتبط با چنین توانایی ها و جنبه های منحصر به فرد درک افراد از اعداد هموار می کند. این مطالعه حتی پیامدهای مهمی برای مطالعه اختلالات شناختی مرتبط با اعداد مانند دیسکولیا دارد.