برای رشد، قارچهای پا نیاز به کراتین دارند. این مواد ممکن است باعث آلودگی به لایههای بیرونی پوست، مو، یا ناخن پا شوند
عفونت قارچی پا ممکن است در مکان هایی پنهان شود که حتی افرادی که به بهداشت پا و کفش اهمیت می دهند هرگز به آن فکر نمی کنند (آرایشگاه ها و فروشگاه های کفش).
به گزارش بازتاب آنلاین به نقل از ایسنا، مردم عموماً به بهداشت وسایل شخصی خود اهمیت می دهند، اما گاهی اوقات خطر در جایی است که کمتر به آن توجه می کنیم، مانند لباس فروشی های پر از وسایل نو و لباس هایی که بسیار تمیز به نظر می رسند.
کارشناسان درباره خطرات پوشیدن لباسهای شسته نشده هشدار دادهاند، اما کفشهای نپوشیده یا به ظاهر نو چطور؟
اکثر فروشگاه هایی که لباس های بلند یا لباس عروس می فروشند، نمونه هایی را ارائه می دهند تا مشتریان بتوانند آنها را بپوشند و لباس مورد نظر خود را با انواع کفش های تخت یا پاشنه بلند اندازه گیری کنند.
این کفشها که روزانه دهها نفر از آن استفاده میکنند، میتوانند منبع عفونت قارچی پا باشند.
قارچ پا همانطور که از نامش پیداست به عفونت قارچی پا اشاره دارد. قارچ هایی که برای رشد به کراتین نیاز دارند می توانند لایه های خارجی پوست، مو یا ناخن های پا را آلوده کنند.
عفونت قارچی پا فقط برای ورزشکاران نیست
به گزارش بازتاب آنلاین به نقل از «مدیکال نیوز تودی»، عفونت پای ورزشکاران را اغلب «Tinea Pedis» می نامند که با نام «عفونت پای ورزشکار» یا کرم حلقوی پا نیز شناخته می شود و اغلب به عفونت پوستی پا یا انگشتان پا اشاره دارد. اگر فردی مبتلا به عفونت قارچی ناخن های خود باشد، احتمالاً آنیکومیکوزیس است که به نام Tinea Unguium نیز شناخته می شود. ورزشکاران یکی از گروه های در معرض خطر هستند زیرا برای مدت طولانی کفش می پوشند، اما نام این بیماری نباید شما را گمراه کند که فقط ورزشکاران در معرض خطر هستند.
کجای پا؟
عفونت در قسمت های مختلف پا رخ می دهد. کچلی پدیس توسط قارچ های درماتوفیت ایجاد می شود و برای رشد به کراتین نیاز دارد. معمولاً از بین انگشتان پا شروع می شود و به ویژه در فضای بین انگشتان چهارم و پنجم ایجاد می شود.
کچلی پدیس همچنین می تواند به طرفین و کف پا گسترش یابد. ممکن است به پاشنه پا نیز سرایت کند. در برخی موارد، کچلی پدیس می تواند به دلیل درد در کشاله ران، دست ها، ناخن ها و غیره ایجاد شود. همچنین در جاهایی با عفونت قارچی همراه است.
اونیکومیکوزیس که توسط ارگانیسم هایی مانند درماتوفیت ها، مخمرها و کپک ها ایجاد می شود، می تواند یک ناخن انگشت پا یا انگشت یا چندین ناخن را درگیر کند. معمولاً اونیکومیکوزیس ناخن بزرگ و ناخن کوچک پا را درگیر می کند.
کفش هایی که کل پا را می پوشانند، مانند چکمه های سنگین یا کفش های کتانی، محیط بهتری را برای رشد قارچ فراهم می کنند. اما به طور کلی هر کفشی که قابلیت تنفس خود را از دست بدهد، محیط مناسبی برای تکثیر باکتری ها و قارچ ها است.
علائم قارچ پا:
– خارش، پوسته پوسته شدن بین انگشتان پا، بیشتر در فضای بین انگشتان چهارم و پنجم.
– پوسته ریزی کف و کناره های پا
– تاول های کوچک یا متوسط در قسمت داخلی پا
– بوی نامطبوع
– ضخیم شدن پوست
– تغییر رنگ پوست؛ پوست سفید، زرد یا سبز به نظر می رسد
– یک خط سفید یا زرد در یک طرف ناخن
پوسته ریزی زیر ناخن
– لکه های سفید روی سطح ناخن
– آسیب یا آسیب به ناخن
– ترک خوردن یا ضخیم شدن ناخن
جلوگیری
آکادمی پوست آمریکا (AAD) توصیه می کند پاها و انگشتان پا را تا حد امکان خشک نگه دارید و جوراب های ساخته شده از الیاف طبیعی بپوشید و همچنین کفش های مشترک را با دیگران نشویید و پاها را هر روز بشویید.
اگر مجبورید کفش های شخص دیگری را در رختکن بپوشید یا از فروشگاه کفش نمونه برداری کنید، حتما جوراب زاپاس به همراه داشته باشید و در اسرع وقت پاهای خود را با آب گرم و صابون بشویید و کاملا خشک کنید.
درمان خانگی عفونت قارچی پا
به گزارش ایندیپندنت، اگر هر یک از علائم اولیه عفونت قارچی مشاهده شود، می توان از درمان های خانگی مانند شستن منظم پوست اطراف ناخن و تمیز و خشک نگه داشتن پاها استفاده کرد. داروساز داروخانه همچنین ممکن است داروهایی را ارائه دهد که نیازی به تجویز پزشک ندارند.
آکادمی پوست آمریکا می گوید قرص های ضد قارچ سریعتر و سریعتر از کرم های موضعی عمل می کنند. مدت درمان بستگی به منبع عفونت دارد و از چند هفته تا چند ماه متغیر است.
اگر درمان خانگی مشکل را حل نکرد، حتما به پزشک مراجعه کنید. سهل انگاری در درمان ممکن است باعث بدتر شدن عفونت شود و پزشک چاره ای جز بیرون کشیدن ناخن نداشته باشد. متخصصان سلامت توصیه میکنند که تغییرات ناگهانی پوست و زخمهای غیرقابل التیام را جدی بگیرید، بهخصوص اگر دیابت یا اختلالات سیستم ایمنی دارید.