مجری سابق برنامه هفت: با زور، تهمت و تهدید فیلمساز نمی‌شوید/ برخی از تولیدات شما «اثر هنری» یا «فیلم ماندگار» نیستند، بلکه تولیدات تصویری هستند که تنها عده‌ای دوست دارند.
محمود گبارلو منتقد باسابقه و مجری سابق برنامه هفت سینما نوشت: زمانی اعتقاد بر این بود که نیروهای معتقد به اهداف انقلاب اسلامی می توانند با دوره های آموزشی وارد عرصه سینما شوند. بر این اساس حمایت بزرگی شد، اما با گذشت زمان، تولیدات او ثابت شد. اینها فیلمساز یا سریال ساز نیستند که بتوان تولیداتشان را «اثر هنری» یا «فیلم ماندگار» نامید، بلکه تولیدات تصویری هستند که فقط عده کمی دوست دارند. که نیازهای ایدئولوژیک آنها برآورده می شود.
نمونه اش آقای ابوالقاسم طالبی با «ادگه هفت سر» و آقای مسعود ده نمکی با «رستگاری» که سریالشان در ماه مبارک رمضان پخش شد.
نمی توان از محتوای مذهبی، انقلابی و مناسب اجتماعی در این سریال ها و موارد مشابه ناراضی بود، اما اگر شکل و ساختار جذاب فیلمسازی و سریال سازی را درک نکنیم، شکست، تخریب و اتلاف وقت است. زمان، سرمایه و منابع و به خصوص مخاطب ایرانی است که این دو سریال نمونه ای از آن هستند.
آقای طالبی چند فیلم و سریال ساخت به جز یکی دوتا که ساختار فیلم درستی نداشت. در جذب مخاطب و حتی در انتقال مفاهیم ارزشمند موثر نبودند و مهمتر از آن حمایت های پشت پرده از جریانات جناحی یا برخوردهای غیرحرفه ای او برای مردم آشکار شده و مدیران را مجبور به حمایت از او کرده است.
آقای ده نمکی که روزنامه نگاری باسابقه است و در این عرصه و همچنین مستندسازی موفق بوده است با سه گانه اخراجی ها وارد عرصه سینما شد.
اما پس از آن، تولیدات او نشان داد که او در حال افول است تا اینکه در «رستگاری» به اوج تکنیک و ساختار ضعیف رسید، مشخص شد که او نمی تواند فیلمساز یا سریال ساز باشد، مگر اینکه تغییری در آموزه ها و آموخته هایش ایجاد کند.
سال‌ها تصور می‌شد که با نیروهای متعهد و انقلابی می‌توان فیلمسازان را بر اساس این اهداف تربیت کرد و تجربه نشان داده است که می‌شود. اما نکته مهم این است که فقط آموزش و تحصیل کافی نیست، بلکه ثروت، توانایی فردی و درک صحیح اثربخشی تئاتر و همچنین خلاقیت و نوآوری نقش اساسی دارد، چرا که فیلم های خوب برخی از فیلمسازان آموزش دیده را تماشا می کنیم. جهت.
اما کسانی که موفق نشدند نباید عمر خود را بیهوده بگذرانند و وظیفه خود را کشف کنند، نباید منتظر باشند که عموم مردم آنها را رها کنند.
هیچکس نمی تواند فقط با عقیده و ایدئولوژی خود یا با زور و تهمت و تهدید تحمیل کند که هنرمند یا فیلمساز است، بلکه کارشان باید معرف آن باشد.
