متن کوتاهِ سهیلا، داغ دل خیلی‌ها را تازه کرد

بهترین: نشستن پشت میز رستوران. بعد از چند دقیقه، گارسون منویی با روکش چرمی تیره با حرکتی نمایشی جلوی شما می گذارد. صفحات منوی داخلی شامل خطوط فشرده شده با یک خط مورب است. چند مورد تزئین شده با توضیحات آبدار توجه شما را جلب می کند.

به پیشخدمت می روید و غذای مورد نظرتان را سفارش می دهید. می توانید امیدوار باشید که یک غذای خوشمزه در راه است، اما در بسیاری از موارد برعکس است! و غذایی که سفارش دادید توجه شما را جلب نمی کند، پس چه خواهید کرد؟

یکی از کاربران توییتر (سهیلا) در مورد تجربه خود پس از مراجعه به یکی او درباره رستوران های تهران گفت و این توییت سرآغاز بسیاری از بحث ها در توییتر بوده است. ابتدا این توییت را بخوانید:

“اگر به رستوران بروید، غذا واقعا بد و بی کیفیت است، مثل کباب هایی که به من دادند، که بیشتر شبیه دمپایی بود. مخالفت می کنید یا حساب می کنید اما هرگز به آنجا برنمی گردم؟! من خودم عمدتا گزینه هستم. 2.

واکنش‌ها به توییت سهیلا جنبه‌های مختلف ماجرا را آشکار می‌کند:

مانی در پاسخ به توییت این کاربر نوشت: بستگی به بد بودن غذا، قیمت غذا، حال و هوای من در آن لحظه و افراد همراهم دارد. معمولا، اما من اعتراض می کنم.

فرزانه نیز در این رابطه اظهار داشت: چند سال پیش به پیشنهاد یکی از دوستان عزیز به رستوران رفتم و ماهی سفارش دادم. گرسنه نشستم منتظر غذا. اول یک قاشق برنج سبز خوردم و بعد چنگال را در بدن مرده ماهی فرو کردم اما از بین نرفت! دیدم ماهی سرخ شده اما بدنش هنوز یخ زده است.

طاها همچنین در توییتی نوشت: واقعا متاسفم و خودم آن را تجربه کرده ام. برای اینکه فیله گوساله را نپردازند، ران گوساله را با مواد نرم می کنند و مانند کباب درست می کنند. جدا از همه اینها، این کباب در ادبیات آشپزی سوخته به حساب می آید و باید مستقیم به سطل زباله برود.

حمید هم نوشت: یه بار کباب خوردیم (خدا نکنه گرگ بیابون) اینقدر بد بود که کم گفتم. بالاخره وقتی رفتم حساب کنم واقعا حرفم را زدم. شما نمی توانید مردم را با غذا مشغول کنید، هیچ کس نمی تواند چیزی را نگه دارد. اما ما هزینه اش را البته پرداختیم. و بعد اگر چیزی بد بود، به آنها می گویم، در همان ابتدا به آنها می گویم.

لاله اینطور کامنت گذاشت: اگه فکر کنم بد باشه بهشون میگم توضیح میدم چرا فکر میکنم دیگه نمیرم. ولی اگه بد باشه (نقاشی خراب یا بی کیفیت…) میگم نمیخورم پول نمیدم.

اکانت توییتر بیچه درخونگاه نیز در پاسخ به این توییت نوشته من سر آپش ها هستم که البته حساب می کنم. ابتدا با صدای آهسته به او تذکر می دهم تا دیگران نشنوند. اگر عکس العمل او این تصور را ایجاد کند که متوجه می شود من ادامه نمی دهم، اما اگر زیاد بازی کند، جلوی مشتریان بلند فریاد می زنم.

ویدا نیز در کنار اکثر کاربران می نویسد: من قطعا روی بیرون آمدن حساب می کنم. من مودبانه نظر منفی می نویسم و ​​دیگر نمی روم و با دیگران به اشتراک می گذارم. فکر می کنم این وظیفه ماست که قبل از رفتن به مکانی کیفیت را جویا شویم و اگر هنگام مرور نظرات به عقب برگشتیم و از کیفیت یا هر چیز دیگری ناراضی بودیم، باید آن را به تجربه بسپاریم.

پیام اما نظر دیگری دارد: باید از همه جا انتظار اندازه گیری خودش را داشت. بستگی به رستورانی که رفتم و سطح قیمت داره. اگر رستوران بروم و این اتفاق بیفتد، قطعا رفتارم با زمانی که به رستوران رفته بودم متفاوت خواهد بود.

میلاد همچنین از تجربه خود گفت: چند وقت پیش پسرم و همسرم به رستورانی رفتیم که هر دو دوستش داریم و بسیار معروف است و پسرم را دیدم که با مرغی که با استخوان سفارش داده بازی می کند. خوردم و دیدم چقدر بد است. در پایان محاسبه هزینه را از فاکتور کسر کرده بودند.

حساب کاربری «خانمی» نیز گفت: هزینه را پرداخت می کنم. مدام غر می زنم من دیگه نمیرم به دیگران می گویم نرو.

شوک برای رستوران داران

رستوران داران افزایش قیمت (اقلام غذایی) را دلیل اصلی کیفیت پایین غذا و همچنین کاهش مشتری می دانند.

برخی از شهروندان نیز به کف قیمت منوها اشاره می کنند و می گویند با وجود انواع رستوران ها، در کلان شهری مانند تهران، اگر کیفیت غذا پایین باشد، همین تعداد مشتری از بین می رود و در در نهایت، صاحبان رستوران بازنده واقعی خواهند بود.

زمانی که صاحب رستوران غذای باکیفیت ارائه می‌کند، مواد غذایی گران‌قیمت نیز ضروری است که بر قیمت‌ها تأثیر می‌گذارد، در حالی که برخی از واحدها برای جذب مشتری، غذای ارزان‌تر اما با کیفیت پایین‌تری ارائه می‌دهند، اما این اقدام به مرور زمان باعث از دست دادن مشتری نیز می‌شود. .

موضوع دیگری که بر نارضایتی رستوران داران افزوده است، تعیین نرخ ثابت برای غذا در صورت نوسان قیمت مواد غذایی و اجرای این تصمیم باعث کاهش کیفیت غذا می شود.

موضوعی که این روزها گلایه و اعتراض بسیاری از شهروندان از جمله معدود مشتریان ثابتی که توان پرداخت هزینه های سفر به رستوران را دارند را برانگیخته است.

ترفند انتخاب فونت برای سفارش غذای بی کیفیت!

یکی یکی دیگر از اقدامات رستوران ها برای جذب مشتری که مدتی مد شده است، استفاده از ترفند انتخاب فونت خاص برای نام غذاهای موجود در منو است!

به عنوان مثال، یک خط مورب مفهوم کیفیت را منتقل می کند. اما فونت های پیچیده ای که خواندن آنها دشوار است نیز می توانند به غذا طعم بدهند! با استفاده از این ترفندها، رستوران ها می توانند مردم را به انتخاب غذاهای گران تر اما بی کیفیت ترغیب کنند. مثلاً عبارت «فیله گوساله آبردین آنگوس و سیب زمینی سرخ شده با رزماری» از جمله ساده «استیک با چیپس» اشتها آورتر است!