ماه کامل آبی را تماشا کنید مرداد از دست نده

به گزارش ایسنا، روز دوشنبه، 19 اوت، ناظران آسمان می توانند “غیر متعارف” ترین ماه کامل را ببینند، زیرا این ماه نیز یک “ماه آبی” است.

به گزارش اسپیس، اما چرا آن را ماه آبی می نامیم؟ آیا “ماه آبی” به عنوان دومین ماه کامل که در طول یک ماه تقویمی رخ می دهد تعریف نمی شود؟ ماه کامل این ماه در 19 آگوست رخ می دهد و این تنها ماه کامل در آگوست 2024 خواهد بود. پس چگونه می توانیم آن را ماه “آبی” بنامیم؟

این در واقع یک ماه آبی است، با فرض اینکه از یک قانون تا حدی نامشخص پیروی کنیم. در واقع، قانون فعلی «دو ماه کامل در یک ماه» جایگزین قانونی شده است که به ما اجازه می‌دهد ماه کامل این ماه را «آبی» بنامیم.

سردرگمی در مورد نامیدن ماه کامل به عنوان ماه آبی را می توان به مجله Sky & Telescope که به طور ناخواسته فرهنگ عمومی و زبان انگلیسی را تغییر داد، ردیابی کرد.

در شماره ژوئیه 1943 این مجله، ستون پرسش و پاسخ لارنس جی لافلور به اصطلاح «ماه آبی» اشاره کرد. آقای لافلور این اصطلاح غیرمعمول را از نسخه‌ای از نسخه منسوخ شده سال 1937 سالنامه کشاورزان مین نقل کرد.

در صفحه تقویم از اوت 1937، معنای تقویم اصطلاح “ماه آبی” در آن زمان آورده شده است.

این مورد گاهی توضیح داده می شود یکی از چهار فصل، به جای سه ماه معمول، چهار ماه کامل وجود دارد. هفت قمر آبی در یک چرخه قمری نوزده ساله وجود دارد.

یک غفلت ناگوار

در حالی که آقای لافلور گزارش این سالنامه را نقل می کرد، اشتباه بسیار مهمی مرتکب شد. او هرگز تاریخی برای ماه آبی تعیین نکرد.

و در سال 1937 این پدیده در 21 اوت رخ داد. این سومین ماه کامل تابستان 1937 بود، یک فصل تابستانی با مجموع چهار ماه کامل. به هر ماه از یک فصل نام هایی اختصاص داده شد: به عنوان مثال، اولین ماه کامل تابستان، ماه اوایل تابستان، دومین ماه نیمه تابستان و آخرین ماه تابستان، ماه اواخر تابستان نامیده می شد. اما ظاهراً وقتی یک فصل خاص چهار ماه کامل داشته باشد، ماه سوم را ماه «آبی» می نامند، بنابراین ماه چهارم و آخر همچنان ماه پایانی نامیده می شود.

پس قانون دو ماه کامل در یک ماه را که امروزه بسیار محبوب است، از کجا به دست آوردیم؟

خطای پروت

یک بار دیگر باید از صفحات مجله “آسمان و تلسکوپ” دیدن کنیم. این بار جیمز هیو پروت مقاله ای در صفحه 3 شماره مارس 1946 نوشت که در آن اصطلاح “ماه آبی” را ذکر کرد و به مقاله آقای لافلور اشاره کرد. با این حال، از آنجایی که او تاریخ خاصی برای ارجاع نداشت، تفسیر او از حکم در سالنامه کشاورزان مین بسیار ذهنی بود. پروت در نهایت به این نتیجه رسید: هر 19 سال هفت ماه آبی وجود دارد و در یک سال ما 13 ماه کامل داریم. یعنی 11 ماه با یک ماه کامل و یک ماه با دو ماه کامل. بنابراین دومین ماه کامل در یک ماه را می توان به عنوان ماه آبی تعبیر کرد.

آقای پروت نسخه ای از سالنامه ۱۹۳۷ در دست نداشت، وگرنه مطمئناً متوجه می شد که «فرض دو ماه کامل در یک ماه» کاملاً اشتباه است و ماه آبی ۲۱ اوت ۱۹۳۷ همانطور که در آن وجود دارد. گفته می شود، کاملاً اشتباه بود در آگوست 2024، بدون شک دومین ماه کامل سال بود. هنوز یک ماه نگذشته!

اپیدمی

بیانیه آقای پرویت در سال 1946 یک تفسیر نادرست بود و اگر دبورا برد از آن در پخش رادیویی ملی محبوب خود در 31 ژانویه 1980 استفاده نمی کرد، ممکن بود کاملاً فراموش شود. به جرات می توان گفت که پس از نمایش رادیویی او، قانون دروغین ماه آبی فراگیر شد. در دهه‌های بعد، این تعریف جدید از ماه آبی در مکان‌های متنوعی مانند نسخه کودکان سالنامه جهانی ظاهر شد.

به کل ماه آگوست برگردیم.

طبق قانون تقویم قدیمی، این یک ماه آبی است.

چهار ماه کامل برای فصل تابستان 2024 وجود دارد:

21 ژوئن ماه اوایل تابستان، 21 جولای ماه نیمه تابستان، 19 آگوست ماه آبی و 17 سپتامبر ماه اواخر تابستان است.

این بدان معناست که طبق قانون اصلی تقویم حقوقی مین که توسط آقای لافلور ترویج شد و بعداً توسط آقای پروت تفسیر شد، سومین ماه کامل فصل تابستان 2024 19 آگوست خواهد بود و ماه آبی خواهد بود.

آیا ماه واقعا آبی است؟

بله، اما فقط در شرایط آب و هوایی خاص. پس از فوران عظیم آتشفشان کراکاتوآ در سال 1884، ابر عظیمی از خاکستر و غبار در فاصله 5 تا 30 مایلی یا هشت تا 48 کیلومتری بالای سطح زمین وارد استراتوسفر شد. ذرات خاکستر به اندازه میکرومتر به عنوان یک فیلتر عمل کردند، نور قرمز را پراکنده کردند و ماه و خورشید را به رنگ آبی متمایز تبدیل کردند که ماه ها پس از انفجار در بسیاری از نقاط نیمکره شمالی قابل مشاهده بود.

علاوه بر این، فوران‌های آتشفشانی دیگری نیز مسئول ایجاد قمرهای آبی هستند، از جمله فوران ال چیچون در مکزیک در سال 1983 و فوران کوه پیناتوبو در فیلیپین در سال 1991.

و در 24 سپتامبر 1950، 200 مایل (321 کیلومتر) دود ناشی از مجموعه ای از آتش سوزی های جنگلی در شمال آلبرتا، کانادا، تاریکی غیرعادی ایجاد کرد که باعث شد خورشید به شکلی ترسناک صورتی، آبی و حتی بنفش بدرخشد.

با این حال، در شرایط عادی ماه کامل آبی نمی شود و رنگ طبیعی خود را حفظ می کند.