احساسات اجتناب ناپذیر هستند، اما در طول زمان نیز تغییر می کنند. و اگر فکر می کردید که آنها همیشه یکسان می مانند، پس اکنون با یک کشف جدید روبرو هستید. دانستن اینکه پیری چگونه بر احساسات ما تأثیر میگذارد به ما کمک میکند تا خود را بهتر بشناسیم و رفتارهای افراد مسنمان، مانند والدین یا پدربزرگها و مادربزرگهایمان را بهتر درک کنیم.
افراد مسن در مقابله با عصبانیت بهتر هستند
احتمالاً همه ما اگر در کودکی و نوجوانی قلدری را تجربه نکرده ایم، حداقل شاهد آن بوده ایم و در آن زمان نسبت به الان حساسیت بیشتری نسبت به این موضوع داشتیم. نوجوانان ممکن است بیشتر عصبانی شوند زیرا نمی دانند چگونه این موضوع را به درستی تحلیل کنند و احساسات خود را ابراز کنند. هورمونهای شما در دوران بلوغ میتوانند تأثیر زیادی بر خلق و خوی شما داشته باشند و شما واقعاً نمیتوانید احساسات قوی مانند خشم را مانند بزرگسالان کنترل کنید.
اما زمان به نوعی خشم را در ما از بین می برد. افراد مسن از تجربیات گذشته خود برای مقابله بهتر با خشم استفاده می کنند. علاوه بر این، آنها با افراد کمتری زندگی میکنند و در برنامههای کمتری شرکت میکنند، بنابراین کمتر به چیزهایی که آنها را عصبانی میکند، نمیپردازند.
آنها احساسات مثبت و دیدگاه مثبت بیشتری دارند.
اگرچه با افزایش سن، ترس و خشم کمتری را تجربه می کنیم، اما با افزایش سن، حساسیت ما برای تشخیص شادی به تدریج افزایش می یابد. شاید به همین دلیل است که بچه ها برای رفتن به خانه پدربزرگ و مادربزرگشان هیجان زده می شوند.
نگاه افراد مسن به مسئله سن متفاوت است. هرچه بیشتر آگاه باشند که زمان زیادی برایشان باقی نمانده است، احتمال بیشتری دارد که خود را در موقعیتی قرار دهند که احساسات مثبت را تجربه کنند و از احساسات منفی اجتناب کنند.
افراد مسن کمتر دچار اضطراب می شوند
ممکن است فکر کنید که افراد مسن به دلیل مشکلات جسمی و روابط اجتماعی کمتر احتمالاً اضطراب بیشتری را تجربه می کنند، اما در واقع آنها بسیار کمتر از افراد جوان نگران هستند.
آنها کاملاً آگاهند که با افزایش سن تغییر می کنند، که توانایی آنها را برای مقابله و پذیرش خود واقعیشان افزایش می دهد و در نتیجه اضطراب کمتری دارند.