امروزه کشورهای متاثر از فرهنگ ایرانی مانند آذربایجان، افغانستان، قزاقستان، پاکستان و حتی کشورهای شرق آفریقا این جشن را با آداب و رسوم مختلفی برگزار می کنند.
افغانستان
به گزارش همشهری آنلاین، در روزهای اول فصل بهار و در شهرهای مختلف افغانستان آیین های ویژه ای در بین افغان ها وجود دارد. مثلاً در قندهار در اولین چهارشنبه سال نو زنان در ساحه سرسبز ارغنداب گرد هم می آیند و با پختن غذا و شیرینی جشن می گیرند و یا در بدخشان روسری های رنگارنگ را بر دیوار خانه همسایه خود می آویزند. و همسایه ها هدایایی می دهند که روی پارچه ها آویزان شده اند.
در بامیان مردم بر این باورند که اگر در چهل روز اول بهار باران ببارد، سال پر برکتی خواهند داشت. مردم هرات این روزها به دیدار خواجه عبدالله انصاری و جامی نیز می روند و حضور پرندگان مهاجر در میان آنها را منادی خوش اقبالی می دانند. مردم کابل نیز مانند ما ایرانیان در شب عید سبزی و ماهی می خورند و معتقدند که این غذاها در تمام طول سال غذای حلال برایشان فراهم می کند.
تاجیکستان
در طول نوروز، تاجیک‌ها به مدت پنج روز در مکان‌هایی مانند پارک «بوتنکه» جمع می‌شوند و جشن‌های گروهی برگزار می‌کنند. جشنواره هایی مانند اجرای موسیقی، مسابقات کشتی، خروس جنگی و…
نان سمنو، مواد شوینده کدو حلوایی و برنج نیز سه غذایی هستند که به استقبال بهار سر سفره می آیند. در این کشور زمستان معمولا زودتر به پایان می رسد و در نوروز گل می کارند. یکی یکی از برنامه های نوروزی این کشور گل آرایی است.
آفریقای شرقی
در سواحل شرقی آفریقا، جشنواره نوروزی در زبان سواحیلی «Sekou» یا «Mwako» به معنای سال نو نامیده می‌شود. برخی از آداب و رسوم نوروزی در این مناطق شبیه به رسوم ما ایرانیان است. به عنوان مثال، خانه تکانی، آتش زدن و غیره، اما برخی از سنت ها نیز منحصر به فرد هستند; به عنوان مثال، هنگامی که خورشید در اولین روز بهار طلوع می کند، مردم سواحل تانزانیا و کنیا بدن خود را در آب های اقیانوس هند می شویند تا جسم و روح خود را از هرگونه آلودگی پاک کنند. همچنین در جاهای خاصی بز را قربانی می کنند و در حالی که گوشت آن بین مردم تقسیم می شود، قرآن تلاوت می کنند. از دیگر برنامه های آنها می توان به جنگ ها و رقص های خنده دار به نام “نگوما” اشاره کرد.
