به گزارش پی ام آپ به نقل از فرادید، اجراهای روحدزی در ایران در دوره قاجار رواج یافت. این نمایش‌ها که بیشتر در جشن‌ها و مهمانی‌های خانواده‌های اصیل برگزار می‌شد، کمدی‌های نسبتاً بداهه بودند که اغلب با سازها و آهنگ‌ها همراه بودند. «بازی سیاه» را نیز می توان به عنوان مثال بیان کرد. بازی سیاهان غالباً مبتنی بر ارتباط و گفتگوی برده ای شیدا و کنایه آمیز با ارباب مغرور و مغرور بود.
پس چرا به این تظاهرات ها هزاری یا تهته هزاری می گفتند؟ زیرا در عمارت های بزرگ قدیمی معمولاً حوض بزرگی در وسط حیاط ساختمان وجود داشت و در حین نمایش تخته بزرگی پرتاب می شد و به صحنه تبدیل می شد.
عکسی با قدمت بیش از یک قرن که در اینجا می بینید، سندی بی نظیر از عملکرد معنوی ایران در دوره قاجار است. همانطور که در تصویر مشاهده می شود، این تظاهرات در حیاط یک ساختمان چند طبقه و روی تخته ای که بالای حوض قرار داده شده است، برگزار می شود.
اما نکته جالب در مورد عکس این است که این اجرای روحدزی قطعا یک اجرای کمدی نیست، بلکه یک «آرامش» است. لباس بازیکنان و پرچم های عزا که در عکس دیده می شود نیز گویای این واقعیت است. بنابراین شاید درست نباشد که سریال «رو حوزی» را کاملاً مترادف کمدی و طنز بدانیم. این عکس نشان می دهد که اجرای روی تخته و حوض شامل نمایش های مذهبی است.