عکاسی فیلم هیچ‌گاه نمی‌میرد/ سینما و تئاتر هنر فردی نیست

به گزارش خبرگزاری بازتاب آنلاین به نقل از روابط عمومی موزه سینما، امیر عابدی در ابتدای این کارگاه گفت: حضور در پست های مختلف سینمای ایران را تجربه کردم تا بدانم چه زمانی می خواهم در فیلمی کار کنم به خاطر روابط متفاوتی که بین کلاس ها وجود دارد. بله، چگونه باید عمل کنم؟ به عنوان مثال، یک برنامه ریز زمانی موفق است که بداند هر گروه کاری باید چه ساعتی در صحنه باشد.
وی ادامه داد: در دوران تجربه سعی کردم حرفه های مختلف را در سینما یاد بگیرم و تجربه کنم و به دیگران توصیه می کنم ابتدا عکاسی را با فیلم کوتاه تجربه کنند تا روابط بین گروه های مختلف را یاد بگیرند.

کار در سینما طاقت فرسا است

عکاس فیلم سینمایی «شب یلدا» افزود: کار در سینما کار طاقت فرسایی است و ممکن است مراحل فیلمبرداری برخی پلان ها بارها تکرار شود. برخی افراد فکر می کنند که عکاسی فیلم کار ساده ای است. برخی نیز فکر می کنند که ما فقط قاب دوربین را در نظر می گیریم در حالی که همیشه اینطور نیست. در بسیاری از موارد، عکاس زاویه مورد نیاز خود را از قبل انتخاب می کند. در واقع نحوه ثبت عکس های زیادی را در حین خواندن فیلمنامه در ذهنم مرور می کنم. برخی از همکاران ما در حوزه عکاسی فیلم با فیلمنامه آثاری که در آن ظاهر می شوند آشنایی ندارند و این موضوع به هیچ وجه قابل قبول نیست. وقتی فیلمنامه را می خوانید، شخصیت ها را تجزیه و تحلیل می کنید و ایده های جدیدی به ذهنتان می رسد.

یک شخصیت منفی به یک لنز باز نیاز دارد

عابدی با بیان اینکه گاهی کارگردانی تحت تاثیر قاب های من قرار می گرفت، تصریح کرد: به عنوان مثال می توان از یک لنز واید از یک شخصیت منفی کلوزآپ و از لنز تله برای یک شخصیت مثبت استفاده کرد و این به دلیل تاثیرات روانی است. از لنزها است. این موارد زمانی مفید خواهند بود که فیلمنامه اثر را به خوبی مطالعه کنید. یکی از وظایف یک پروژه، همراهی کامل عکاس است.
وی ادامه داد: ارتباط بین عوامل به صورت ارگانیک مانند چرخ دنده کار می کند، سینما و تئاتر اصلا هنرهای فردی نیستند. برقراری تعامل و روابط عمومی بالا بخشی از وظایف یک عکاس است. بازیگر جلوی دوربین، شریک عکاس محسوب می شود و باید بتوان با او تعامل مناسبی داشت.
در ادامه این نشست، عکاس «رد» گفت: سال ها پیش برای اینکه بدانم یک بازیگر چگونه رفتار می کند و احساساتش چگونه به صورت فیزیکی و چهره بیان می شود، در کلاس یک ساله بازیگری شرکت کردم، رویکردهای متفاوتی در این زمینه وجود دارد. بازیگری، برخی کاملاً حسی بازی می کنند و برخی بر اساس تکنیک عکاس در یک پروژه هستند که باید با هر کدام از اینها متفاوت باشد.

عابدی با بیان اینکه در گذشته عکاسی با نگاتیو انجام می شد و به همین دلیل با سختی های بیشتری همراه بود، ادامه داد: به دلیل وجود نگاتیو در آن زمان دقت بیشتری در رعایت شرایط عکس گرفتن داشتم. اصولاً در همه فیلم ها یک تمرین پایانی وجود دارد که همه چیز اعم از گریم و لباس باید مانند اجرای نهایی باشد و در این شرایط می توان قسمت زیادی از عکس ها را در تمرین آماده کرد. یادگیری سینما از صفر تا صد و درک کامل فرآیند تولید بسیار مهم است. یادگیری این موارد در دوران کاری برای من بسیار مفید بود و به خصوص حضور در کلاس بازیگری تاثیر زیادی در زندگی حرفه ای من داشت.

یکی یکی از وظایف عکاس این است که مخاطب را کنجکاو کند

عابدی خاطرنشان کرد: یکی یکی از وظایف عکاس فیلم وسوسه کردن و ایجاد حس کنجکاوی در مخاطب است. به عنوان مثال شهاب حسینی در فیلم «ساکن طبقه وسط» در 38 نقش مختلف بازی کرد که عکس های آن شخصیت ها توانست تبلیغات مثبت زیادی را به همراه داشته باشد. اگر فقط یک عکس از آن فیلم به عنوان تبلیغ در شهر کافی بود.
عکاس فیلم «آلزایمر» افزود: برخی معتقدند عکاسی فیلم مرده است و این باور اشتباه است… یادم هست اواسط دهه هشتاد برای اولین بار در فیلم «مزرعه پدری» از دوربین دیجیتال استفاده کردم. “، که برای من ریسک بزرگی محسوب می شد.
وی ادامه داد: باید توجه داشت که تمام زوایایی که عکاس تهیه می کند دقیقاً مشابه فیلم نیست. علاوه بر این، او بخش پشت صحنه را نیز پوشش می دهد. علاوه بر این، خلاقیت نقش بسیار مهمی در زمینه عکاسی دارد. به همین دلایل است که معتقدم عکاسی فیلم هرگز نخواهد مرد.
اکبر عالم علم بود

وی افزود: دلیل اهمیت خواندن فیلمنامه برای من این است که کل فیلم و شخصیت ها را تحلیل کنم و بفهمم برای هر کدام چقدر تمرکز لازم دارم. همچنین، وقتی فیلمنامه ای را می خوانم، متوجه می شوم که کدام قسمت ها به عکس نیاز دارند.
عابدی به اکبر عالمی اشاره کرد و گفت: ایشان در این زمینه دریای دانش بودند و من همیشه از او آموختم. متاسفانه در دوران کرونا او را از دست دادیم. اگر عالمی امروز در جمع ما حضور داشت از دانش او بسیار استفاده می کردم.
وی با اشاره به اهمیت تهیه کننده خاطرنشان کرد: برای درک میزان حرفه ای بودن یک تهیه کننده کافی است دید عکاسی که برای یک فیلم انتخاب می شود چقدر حرفه ای و با تجربه است، زیرا این انتخاب نشان می دهد که تهیه کننده چقدر کار می کند. به تبلیغات صفحه نمایش فکر می کنید؟

ماندن در سینما مهم است

وی درباره نحوه ورود به سینما نیز گفت: ورود به سینما چندان سخت نیست اما ماندن در این فضا مهم است. بارها افراد را با پروژه های مختلف آشنا کرده ام چون توانایی و استعداد خاصی داشتند. اما اکثر آنها نمی توانستند بیشتر از حضور در یک پروژه تجربه کنند. خیلی ها نمی توانند در شرایط کاری موفق شوند. مسیر من این بوده است که ابتدا به دنبال یادگیری سینما بودم و سپس حضور در فیلم های کوتاه و پروژه های مختلف در این زمینه را تجربه کردم. این روند سه سال طول کشید. امروزه حتی با موبایل هم می توان فیلم ساخت، در صورتی که ساخت فیلم و عکاسی با نگاتیو بسیار سخت بود. جوان ترها چندان به دنبال تجربه های جدید نیستند، اگر فردی مثل علیرضا داودنژاد فیلم «روغن مار» را با آیفون گرفته باشد.
وی ادامه داد: یک عکاس خوب فیلم علاوه بر داشتن اطلاعات کافی در زمینه عکاسی باید مدیوم سینما و اجزای آن را نیز به خوبی بشناسد. هنوز هم دوره هایی را در آموزشگاه های سینمایی برای افرادی که بازیگری و کارگردانی خوانده اند و دوره های مختلفی را گذرانده اند برگزار می کنم. در این کلاس ها از رابطه بازیگری با دیگر رشته ها به خصوص عکاسی صحبت می کنم. در گذشته بازیگران قبل از عقد قرارداد نام عکاس را می پرسیدند و این موضوع برایشان اهمیت زیادی داشت چون عکس ها زیاد دیده می شد. البته امروزه تصویر فیلم از نظر دیده شدن اهمیت بیشتری پیدا کرده است زیرا محیط نمایش آن بسیار گسترده شده است.

خلاقیت بزرگترین عنصر یک عکاس است

عابدی درباره شاخص های یک عکس خوب گفت: نوردهی صحیح اولین مسئله است و نورسنجی نیز باید درست انجام شود و این موضوع الفبای هنر عکاسی است. نکته بعدی ترکیب بندی یا استفاده مناسب است و نکته بعدی مجموعه ای از کنش بازیگر، نورپردازی، طراحی صحنه و خلق لحظه ای است که باعث ماندگاری یک عکس می شود.
وی ادامه داد: مجموعه ای از عناصر زیبایی شناسی یک عکس خوب می سازد. علاوه بر این، نورپردازی در عکاسی فیلم توسط نورپردازی پروژه انجام می شود و به همین دلیل فرآیند تصویربرداری چندان وقت گیر نیست.
این هنرمند گفت: بزرگترین عنصری که هر عکاسی می تواند در کار خود به آن تکیه کند استفاده از خلاقیت است. عکاس رایگان و ارزان یکی یکی از مشکلات این حرفه است. میانگین تعداد عکس ها در گذشته 40 رول سی و شش تایی بود، در حالی که امروزه بسیاری از عکاسان برای هر جلسه فیلم تعداد زیادی عکس می گیرند. در ابتدای ورود فناوری دیجیتال به سینما اعتماد کافی به آن وجود نداشت و به همین دلیل هم به صورت دیجیتال و هم با نگاتیو عکس تهیه می کردم. متاسفانه امروزه ادیت های زیادی روی عکس انجام می شود و حتی سایز کادر را هم تغییر می دهند که کار بسیار غیرحرفه ای است.

۲۲۰۵۷