حسین شریعتمداری روزنامه‌نگار اصول‌گرای ایرانی است که از سال ۱۳۷۲ با حکم سید علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران، به‌عنوان مدیر مسئول روزنامهٔ کیهان و نماینده ولی فقیه در مؤسسه کیهان فعالیت می‌کند
حسین شریعتمداری سرمقاله امزور کیهان را به تشریح دلایل اظهارات قبلی خود در خصوص تصرف سکوهایی مانند اسنپ، دیجی کالا و … اختصاص داد.
به گزارش پی ام آپ، شریعتمداری در یادداشت خود از در کیهان نوشت: در این یادداشت به توقف فعالیت بسترهای مجازی و دور زدن پی در پی برخی از آنها اشاره کرده ایم که بارزترین مصداق آن دور زدن و همسویی با دشمن در مقابله با قانون حجاب و عفاف، است. برخی از این بسترهای مجازی در تلاشی هماهنگ برای اعلام نظمی یکپارچه، تصاویری از اعضا و کارکنان خود منتشر کردند که در آن زنان بدون حجاب حاضر بودند و ده ها تخلف و قانون شکنی دیگر از آن ها دیده شده است.
منتقدان یادداشت یاد شده دو گروه بودند. گروه اول آن دسته از وب سایت ها یا اشخاص حقیقی و حقوقی در داخل و خارج از کشور بودند که پیشنهاد کاهان مبنی بر لزوم نظارت بر فعالیت پلتفرم های مجازی را مغایر با منافع آزادانه و بادی خود و ده ها یا صدها میلیارد دلاری خود می دانند.
گروه دوم متشکل از چند شخصیت و افراد درون جبهه انقلاب بود که متاسفانه مشکل فوق الذکر را ضعیف درک کردند و بدون توجه به اصل ماجرا تقریباً همان ادعاهای تحریف شده گروه اول را تکرار کردند.
حال سوال اینجاست: آیا بسترهای مجازی از امکانات و ظرفیت های سیستم استفاده نمی کنند؟! پاسخ به این سوال مثبت است. و آیا بدون استفاده از امکانات نظام می توانند به زندگی خود ادامه دهند؟! پاسخ به این سوال منفی است. بنابراین هنگام استفاده از امکانات و ظرفیت های سامانه باید تحت هدایت و نظارت نظام نیز باشند. این قانون در تمام کشورهای جهان یک قانون اجباری تلقی می شود و پلتفرم هایی که این قانون را نادیده گرفته و نقض کنند با جریمه ها و مجازات های سنگینی مواجه می شوند.
وقتی یادداشت مذکور را نقد کردند گفتند «باید کار مردم به مردم واگذار شود» که حرف قابل قبولی است و در مورد نظارت هم صحبت کردیم و پیشنهاد دادیم که مدیریت بسترهای مجازی به مردم سپرده شود. این در حالی است که تعداد قابل توجهی از مدیران تقریبا 400 پلتفرم فعال در ایران عمومی نیستند! می پرسی چرا؟! اسناد موجود را بررسی کنید!
عماد شرقی با نام کامل ادوارد عماد شرقی، یکی از جاسوسان آمریکایی در ایران است که چندین سال پیش به همراه مدارک نظامی کشورمان دستگیر شد و امروز یکی از جاسوسان دستگیر شده در نوبت تبادل اسرا ایالات متحده است. عماد شرقی معاون بین‌الملل «هولدینگ سرآوا» است یعنی هولدینگ بالا دستی دیجی‌کالا…!
در سال 1983 سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (CIA) به این نتیجه رسید که برای مقابله با کشورهای مخالف آمریکا (با تمرکز بر ایران)، ایجاد پایگاه های مخفی کافی نیست، باید پایگاه های آشکار در این کشورها برای پیگیری اهداف مورد نظر آمریکا ایجاد شود. با در نظر گرفتن این موضوع، بنیادی به نام بنیاد ملی برای دموکراسی (NED) در سال 1983 ایجاد شد.
بنیانگذار NED یک سرمایه دار یهودی به نام آلن واینستاین است. در 22 سپتامبر 1991، واشنگتن پست در مورد سخنان وینستین می نویسد; “بیشتر کارهایی که ما امروز انجام می دهیم، 25 سال پیش توسط سیا به صورت مخفیانه انجام شده است”!
بنیاد NED دارای چهار زیرگروه است که یکی از مهم ترین آنها مرکز شرکت های خصوصی بین المللی (CIPE) است که زیر نظر اتاق بازرگانی آمریکا است و … تعدادی از نمایندگان SIP در دهه 1980 وارد ایران شدند.
سايپ در سال 2004 پايگاهي به نام انجمن بين المللي مديران ايراني (i-aim) در ايران تاسيس كرد. ماموریت این پایگاه تاسیس (استارت آپ) و ایجاد بسترهای مجازی در ایران است. اسناد و مطالب دیگری در این باره وجود دارد که بعداً منتشر خواهیم کرد.
سیامک نمازی جاسوس آمریکا در ۲۲ مهرماه ۱۳۹۵ در ایران دستگیر شد. یکی از مسئولیت های او کار در فضای استارت آپی و ایجاد بسترهای مجازی است.
او در اعترافاتش می گوید: «یک روز آقای گیرشمن، رئیس جمهور[وقت] NED به من گفت که او علاقه زیادی به اجرای پروژه ای در ایران دارد و آنها می توانند کمک کنند. NED من را با سایپ آشنا کرد.
او درباره Sipe و اهدافش تاکید می کند: «آنها لزوماً به دنبال بازگشت سریع نیستند. اولین قدم این است که افراد را شناسایی کنید و افکار خود را به آنها آموزش دهید و این به معنای گسترش نفوذ آنها در سیستم است. لازم به ذکر است سیامک نمازی یکی از جاسوسان مورد مبادله با آمریکاست.
شریعتمداری در بخش پایانی یادداشت خود نوشت:
خطاب به مسئولان محترم نظام می گویم: چرا اجازه دادید سکوهای غیرقانونی فعالیت کنند؟! و به چه حقی مدیریت اقتصاد دیجیتال را به پلتفرم هایی سپردید که از یک سو با استفاده از امکانات و ظرفیت های سامانه به صورت رایگان درآمدهای فوق نجومی داشته باشند و از سوی دیگر اهداف دیکته شده توسط دشمنان را اجرا کنند.
کدام نظام حکومتی و مردمی را سراغ دارید که به وجود و فعالیت یک «دولت موازی»! در ساختار خود تن بدهد؟! فعالیت پلتفرم‌های قانون‌گریز که وابستگی آنها به دشمنان ایران بر ملا شده است،
چرا مدیریت این بسترها را نباید به افراد ذیصلاح زیر نظر دولت سپرد؟! اسناد دیگری نیز در این باره برای گفتن وجود دارد که شرح آن را به زمان دیگری موکول می کنیم.