شناسایی، مراقبت و درمان اگزما به گفته متخصص پوست

بعد- از هر ده بزرگسال یک نفر در مقطعی از زندگی خود دچار اگزما می شود و از هر پنج کودک یک نفر نیز ممکن است دچار اگزما شود. اگزما اصطلاحی است برای گروهی از بیماری های التهابی پوست که باعث خارش، خشکی پوست، لکه های پوسته پوسته، تاول، عفونت های پوستی و بثورات (ضایعات پوستی) می شود.

به گزارش فرارو به نقل از دیلی تلگراف، پزشک عمومی دکتر نساء اسلم می گوید: «این یکی این یکی از شایع ترین بیماری هایی است که به طور کلی مشاهده می کنیم و افراد را در هر گروه سنی تحت تاثیر قرار می دهد.” بیشتر افرادی که از اگزما یا درماتیت آتوپیک رنج می برند دارای این نوع ژنتیکی هستند. علائم آن معمولا در بزرگسالی یا حتی چند دهه بعد ظاهر می شود. به طور ناگهانی ظاهر می شود. در حدود ششم و هفتم زندگی یک فرد، پس باید بدانیم که چیست و چگونه آن را مدیریت کنیم.

چه عواملی باعث ایجاد اگزما می شود؟

افرادی که از اگزما رنج می برند دارای یک جهش ژنی هستند که به این معنی است که عملکرد سد پوستی آنها به اندازه فردی که این جهش را ندارد قوی نیست. موارد اگزما به ویژه در بین کودکان و نوجوانان در حال افزایش است. اسلم می گوید: “سبک زندگی مدرن ما به کاهش اگزما کمک نمی کند زیرا با محرک های بیشتری سروکار داریم. تصور می شود که مواد شیمیایی موجود در دود اگزوز، فرش ها و ملافه ها باعث ایجاد اگزما می شوند. مواردی مانند عطرها، مواد شوینده، لوازم آرایشی، پارچه های مصنوعی و حتی دوش آب گرم می توانند باعث ایجاد اگزما شوند. تحریک پوست و اگزما.” شاید به همین دلیل است که احتمالاً نسبت به 100 سال پیش موارد بیشتری از اگزما را مشاهده می کنید.

علائم اگزما

علائم اصلی اگزما خارش در برخی از قسمت های پوست است و برخی موارد بسیار شدید است. 79 درصد از بیماران اگزما خارش را به عنوان شدیدترین علامت توصیف می کنند. در واقع، اخیراً تیمی از دانشمندان هاروارد باکتری‌های مسئول میل به خاراندن را شناسایی کرده‌اند و در حال کار بر روی یک درمان هستند. هنگامی که اگزما رخ می دهد، پوست خشک، ترک خورده و دردناک می شود. این می تواند بدن یا صورت را تحت تاثیر قرار دهد. بسته به نوع اگزما، ممکن است تاول یا ضایعات ایجاد شود و پوست پوسته پوسته و متورم شود.

به اصطلاح “شعله ور شدن” مرحله ای از اگزما است که باعث ایجاد یک یا چند علامت حاد یا عوارض جانبی خارش طولانی مدت می شود. اگزما در رنگ های مختلف پوست متفاوت به نظر می رسد. در حالی که اگزما ممکن است در پوست کم رنگ قرمز روشن باشد، ممکن است در پوست های تیره تر، رنگ پریده، خاکستری یا بنفش به نظر برسد.

چه چیزی می تواند باعث اگزما شود؟

محرک های اگزما از فردی به فرد دیگر متفاوت است و شامل مواد شوینده، پشم، ذرات گرد و غبار خانه، خز، حیوانات خانگی و گرده می شود. فلزات به ویژه نیکل نیز می توانند به عنوان محرک عمل کنند. چنین عناصری که باعث ایجاد اگزما می شوند در غذاهایی مانند شیر گاو، تخم مرغ، بادام زمینی، سویا یا گندم نیز وجود دارند. یک فرد مبتلا به اگزما می گوید طب سوزنی و ترک لبنیات به کاهش شدت علائم اگزما کمک کرد.

سایر محرک های اگزما تغییرات هورمونی مانند قاعدگی و بارداری است. برخی از افراد متوجه می شوند که علائم اگزما زمانی که هوا خشک یا گرد و غبار است، زمانی که استرس افزایش می یابد، زمانی که عرق می کنند و همچنین زمانی که هوا بسیار گرم یا سرد است بدتر می شود.

انواع مختلف اگزما چیست؟

درماتیت آتوپیک: شایع ترین شکل اگزما خارش، خشکی و ترک خوردگی پوست است. این بیماری در کودکان خردسال شایع است، اما در هر سنی ممکن است رخ دهد و کودکانی که سابقه خانوادگی این بیماری را دارند بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند. افرادی که از آسم یا تب یونجه (رینیت آلرژیک) رنج می برند یا اعضای خانواده آنها از این بیماری ها رنج می برند بیشتر در معرض خطر ابتلا به درماتیت آتوپیک هستند.

درماتیت تماسی: این شکل از اگزما که درماتیت تماسی آلرژیک نیز نامیده می شود، در اثر تماس با یک ماده خاص یا محرک های محیطی مانند جواهرات حاوی نیکل، مواد شوینده و پشم ساینده ایجاد می شود. برخلاف سایر انواع اگزما، این نوع اگزما در خانواده ها دیده نمی شود و در افرادی که حرفه آنها روزانه از مواد شیمیایی استفاده می کنند رایج است.

اگزمای دیشیدروتیک: تاول های اطراف کف پا، کف دست، انگشتان دست و پا از علائم این نوع اگزما هستند. این نوع اگزما در خانواده هایی که از نوع دیگری از اگزما رنج می برند شایع است و بیشتر در جوانان و زنان دیده می شود.

نورودرماتیت (پوسته پوسته شدن و خارش مزمن پوست) یا لیکن سیمپلکس مزمناگزما هنگامی که اعصاب پوست بیش از حد واکنش نشان می دهند به تکه های پوسته پوسته و خارش دار تبدیل می شود و اغلب زمانی شروع می شود که فرد استرس، اضطراب یا افسردگی را تجربه می کند.

اگزمای عددی: این نوع اگزما که درماتیت نومولار یا اگزمای دیسکوئید نیز نامیده می‌شود، باعث ایجاد ضایعات کوچک، گرد و دردناک در سراسر بدن، به‌ویژه در بازوها و پاها می‌شود و می‌تواند به مواد بی‌ضرر قبلی مانند صابون واکنش نشان دهد. افراد مبتلا به این نوع اگزما ممکن است سابقه اگزمای آتوپیک داشته باشند.

درماتیت سبورئیک: این یک بیماری شایع پوستی است که باعث ایجاد بثورات خارش دار روی پوست فلس دار می شود. همچنین باعث قرمزی پوست روشن و لکه های روشن در پوست تیره می شود. به شوره سر سبوره، اگزمای سبورئیک و پسوریازیس سبورئیک نیز گفته می شود. درماتیت سبورئیک می تواند شبیه پسوریازیس یا یک واکنش آلرژیک باشد. این یک شکل التهابی اگزما است که روی پوست سر، صورت و قفسه سینه، جایی که غدد چربی زیادی وجود دارد، تأثیر می گذارد. اعتقاد بر این است که این نوع اگزما یک واکنش التهابی است که با رشد بیش از حد فلور طبیعی پوست همراه است و می تواند در اثر بیماری، استرس، خستگی و تغییر فصل بدتر شود.

درماتیت استازی: درماتیت سکه ای شامل ضایعات پوستی بیضی شکل است که اغلب پس از آسیب پوست ظاهر می شود. این نوع درماتیت با تغییرات پوستی ناشی از گردش خون ضعیف همراه است. این بیماری که به عنوان اگزمای واریسی نیز شناخته می شود، بیماری است که باعث ایجاد تغییراتی در رنگ پوست شبیه واریس روی پاها می شود و در افرادی که جریان خون ضعیفی دارند، رخ می دهد که در صورت عدم درمان می تواند باعث زخم پا شود.

کدام افراد بیشتر در معرض ابتلا به اگزما هستند؟

اگزما می تواند در هر زمانی از کودکی یا بزرگسالی شروع شود. اگزما ممکن است در نوزادان تازه متولد شده در هفته های اول پس از تولد رخ دهد. در کودکان خردسال مبتلا به اگزما، اگزما همچنین می‌تواند باعث ایجاد تاول و عفونت پوستی شود، زیرا آنها ناحیه اگزما را خراشیده و لمس می‌کنند. اگزما در بزرگسالان معمولا زمانی رخ می دهد که فرد در دهه دوم یا دهه پنجم زندگی خود باشد.

در برخی موارد، یائسگی ممکن است اولین باری باشد که زنان با تشدید اگزما مواجه می شوند. هنگامی که وارد یائسگی می شوید، سطح استروژن شما به میزان قابل توجهی کاهش می یابد و این بر هیدراتاسیون پوست شما تأثیر می گذارد و احتمال اینکه آلرژن های محیطی وارد پوست شما شده و باعث تحریک شود، بیشتر می شود.

آیا می توان از اگزما پیشگیری کرد؟

اگزما یک بیماری مزمن است که می تواند در تمام طول زندگی شما ادامه داشته باشد، با دوره های شعله ور شدن شدید و ماه ها یا حتی سال ها بدون هیچ علامتی ادامه یابد. اگزما مسری نیست و هنوز درمانی وجود ندارد، اما راه های زیادی برای درمان و مدیریت اگزما وجود دارد. صرف نظر از علت اگزما، مرطوب نگه داشتن پوست بسیار مهم است زیرا زمانی که پوست خشک است، خطر تشدید اگزما بیشتر است.

همچنین می توانید هر روز دوش بگیرید تا بار باکتریایی روی پوستتان کاهش یابد. سعی کنید زمان دوش گرفتن نسبتاً کوتاه باشد. مراقب باشید از محصولات معطر مانند ژل دوش استفاده نکنید. حتی صابون های بدون روغن نیز می توانند پوست را خشک کنند. بنابراین، به طور ایده آل از یک جایگزین صابون توصیه شده توسط پزشک خود استفاده کنید. در موارد اگزمای صورت، استفاده از محصولات آرایشی مناسب برای جلوگیری از شعله ور شدن پوست ضروری است. در افراد مبتلا به اگزما، استفاده نادرست از محصولات مراقبت از پوست موضعی می تواند وضعیت آنها را به میزان قابل توجهی بدتر کند. از یک دکتر با تجربه در استفاده از محصولات و روش های موضعی برای مدیریت شرایط اگزما مشاوره بگیرید.

بهترین درمان برای اگزما

درمان‌های اگزما شامل مرطوب‌کننده‌ها، آنتی‌هیستامین‌ها، کرم‌های استروئیدی موضعی و کورتیکواستروئیدها* می‌شود و تشخیص مهم است زیرا اگزما گاهی اوقات با بیماری‌های پوستی مانند پسوریازیس اشتباه گرفته می‌شود.

اگزما شدید با عوارض اضافی فراتر از خارش پوست و بثورات همراه است و در صورت عدم درمان ممکن است منجر به بستری شدن فرد مبتلا به اگزما در بیمارستان شود. پیدا کردن درمان مناسب برای شما ممکن است یک موضوع آزمون و خطا باشد. سایر درمان‌های بیماران اگزما شامل چسب‌های پوستی دارویی مانند چسب‌های فلوکوکورتید است. دکتر اسلم می گوید: «این واقعاً خوب عمل می کند و به هیدراته نگه داشتن پوست کمک می کند و اجازه می دهد دوز ثابتی از استروئیدها به پوست نفوذ کند، برخلاف پمادها و کرم هایی که می توانند از بین بروند.

علاوه بر این، فتوتراپی (نور درمانی) شکل دیگری از درمان اگزما است. فتوتراپی در یک طول موج خاص سلول های ایمنی طبیعی پوست شما را فعال می کند و یک پاسخ ضد التهابی ایجاد می کند که اگزمای شما را کاهش می دهد. در حالی که برخی از افراد مبتلا به اگزما باید از نور خورشید دور بمانند، برخی دیگر در صورت استفاده از ضد آفتاب های حاوی مواد معدنی می توانند از نور خورشید بهره مند شوند. دکتر. اسلم می‌گوید: «درست است که برخی از بیماران اگزما ممکن است با قرار گرفتن کم در معرض نور خورشید عودهای اگزما را تجربه کنند، اما شما همچنین می‌خواهید خطر پیری زودرس پوست و سرطان پوست را به حداقل برسانید، بنابراین می‌خواهید در امان باشید. از نور طلوع

برخی از درمان های زیبایی، به ویژه تقویت کننده های تزریقی پوست حاوی اسید هیالورونیک، ممکن است در موارد اگزمای صورت مفید باشد. به طور گسترده ای برای افزایش مستقیم ظرفیت رطوبت پوست در موارد اگزما با اختلال عملکرد سد پوستی استفاده می شود.

آیا اثرات طولانی مدتی وجود دارد؟

نتایج مطالعات انجام شده بر روی افراد مبتلا به اگزما نشان می دهد که خواب یکی این یکی از شایع ترین عوارض جانبی است و می تواند بر خلق و خو، سطح فعالیت و سلامت روان شما تأثیر بگذارد. یک آنتی هیستامین به راحتی می تواند به رفع خارش در شب کمک کند. اگزمای شدید می تواند منجر به خجالت و انزوا شود که به ویژه برای کودکانی که مورد آزار و اذیت قرار می گیرند دشوار است.

تحقیقات نشان می دهد که افراد مبتلا به اگزما بیشتر از دیگران افسردگی، اضطراب و افکار ناخوشایند دارند. محققان همچنین شیوع بالاتری از بیماری های قلبی، فشار خون بالا، سکته مغزی و دیابت را در افراد مبتلا به اگزما مشاهده کردند، اما نمی توانند به طور قطعی در مورد ارتباط بین این موارد و اگزما اظهار نظر کنند. خاراندن مکرر می تواند پوست را باز کند و منجر به عفونت هایی مانند کورک، تبخال، زرد زخم و سلولیت شود. حقیقت این است که خطر مرگ در افراد مبتلا به اگزما شدید در جمعیت بریتانیا 62 درصد افزایش می یابد.

آیا استفاده طولانی مدت از کرم های استروئیدی بی خطر است؟

استفاده از کرم‌های کورتیکواستروئیدی موضعی برای درمان اگزما بی‌خطر است تا زمانی که طبق دستور پزشک یا متخصص پوست استفاده شود. افرادی که به مدت طولانی از این کرم ها استفاده می کنند به ندرت ممکن است علائم کشش شدید مانند قرمزی و احساس سوزش را تجربه کنند در این صورت لازم است قبل از استفاده مجدد از چنین محصولاتی با پزشک مشورت کنند.

* فلور طبیعی یا طبیعی میکروارگانیسم هایی هستند که بدون ایجاد بیماری بر روی سایر موجودات زنده (انسان یا حیوان) یا اجسام بی جان زندگی می کنند.

کورتیکواستروئیدها داروهای مصنوعی هستند که عملکرد کورتیزول را تقلید می کنند، هورمونی که توسط غدد فوق کلیوی ما تولید می شود. این هورمون در شرایط استرس زا ترشح می شود و نقش های متفاوتی در بدن دارد، مانند مدیریت متابولیسم، کاهش التهاب، افزایش قند خون، تنظیم فشار خون و چرخه خواب.